Zanafilla
29 Pastaj Jakobi vazhdoi udhën drejt vendit të popujve të Lindjes. 2 Ai pa në fushë një pus dhe pranë tij ishin shtrirë tri kope dhensh, sepse zakonisht nga ai pus u jepnin ujë kopeve; mbi grykën e pusit kishte një gur të madh. 3 Barinjtë e rrokullisnin gurin nga gryka e pusit dhe u jepnin ujë kopeve kur i kishin mbledhur të gjitha atje, pastaj e vinin përsëri gurin në vend.
4 Atëherë Jakobi i pyeti: «Vëllezërit e mi, nga jeni?» Ata i thanë: «Nga Harani.»+ 5 Pastaj u tha: «A e njihni Labanin,+ nipin e Nahorit?»+ Ata ia kthyen: «E njohim.» 6 Ai i pyeti: «A është mirë?» Ata iu përgjigjën: «Mirë është, dhe ja ku është e bija, Rakela,+ që po vjen me dhentë.» 7 Ai vazhdoi: «Është ende mesi i ditës. S’është koha për t’i mbyllur tufat. Jepuni ujë dhenve e shkoni t’i kullotni.» 8 Ata i thanë: «S’duhet t’u japim ujë pa u mbledhur më parë të gjitha kopetë. Vetëm atëherë mund ta rrokullisim gurin nga gryka e pusit e t’u japim ujë dhenve.»
9 Ndërsa ai po fliste me ta, erdhi Rakela me dhentë e të atit, sepse ishte bareshë. 10 Sa e pa Rakelën, vajzën e Labanit, vëllait të nënës, bashkë me dhentë, Jakobi u afrua menjëherë, rrokullisi gurin nga gryka e pusit dhe u dha ujë dhenve të Labanit. 11 Pastaj Jakobi e puthi Rakelën, shpërtheu në lot 12 dhe i tha se ishte i afërm* i babait të saj e se ishte djali i Rebekës. Atëherë ajo iku me vrap t’ia thoshte të atit.
13 Sapo dëgjoi për Jakobin, djalin e së motrës, Labani+ vrapoi që ta takonte. E përqafoi, e puthi dhe e mori brenda në shtëpi, e Jakobi nisi t’i tregonte Labanit gjithçka. 14 Ky i tha: «Ti je vërtet gjaku im.»* Kështu Jakobi qëndroi me të plot një muaj.
15 Më pas Labani i tha Jakobit: «S’ke për të më shërbyer pa marrë asgjë, vetëm ngaqë je i afërmi* im!+ Më thuaj, ç’pagë do?»+ 16 Tani, Labani kishte dy vajza; e madhja quhej Lea dhe e vogla Rakela.+ 17 Lea kishte sy të shuar, kurse Rakela ishte shumë e hijshme dhe e bukur. 18 Jakobi kishte rënë në dashuri me Rakelën, prandaj i tha Labanit: «Jam gati të të shërbej shtatë vjet për vajzën tënde të vogël, Rakelën.»+ 19 Labani iu përgjigj: «Më mirë të ta jap ty, se ndonjë tjetri. Vazhdo të banosh këtu tek unë.» 20 Kështu Jakobi shërbeu shtatë vjet për Rakelën,+ dhe nga dashuria që kishte për të, iu dukën vetëm pak ditë.
21 Atëherë Jakobi i tha Labanit: «Më jep nusen time sepse ditët që duhej të të shërbeja, mbaruan, dhe më lër të kem marrëdhënie me të.» 22 Kështu Labani mblodhi gjithë njerëzit e vendit dhe bëri dasmë. 23 Mirëpo gjatë mbrëmjes, mori vajzën tjetër, Lean, dhe ia çoi Jakobit që të flinte me të. 24 Gjithashtu, Labani i dha Leas si shërbyese+ Zilpën, shërbyesen e tij. 25 Jakobi e kuptoi që ishte Lea vetëm në mëngjes, prandaj i tha Labanit: «Ç’është kjo që më bëre?! A nuk të shërbeva për Rakelën? Pse ma punove kështu?!»+ 26 Labani ia ktheu: «Në vendin tonë nuk e kemi zakon të japim të voglën para së madhes. 27 Kaloje javën e dasmës me vajzën e madhe, e pastaj do të të jap edhe vajzën e vogël, për të cilën do të më shërbesh edhe shtatë vite të tjera.»+ 28 Prandaj Jakobi bëri ashtu dhe e kaloi javën e dasmës me vajzën e madhe. Pastaj Labani i dha për nuse edhe vajzën tjetër, Rakelën. 29 Gjithashtu i dha Rakelës si shërbyese+ Belhanë,+ shërbyesen e tij.
30 Jakobi pati marrëdhënie edhe me Rakelën. Ai e deshi më shumë Rakelën se Lean, dhe shërbeu për të edhe shtatë vite të tjera.+ 31 Kur Jehovai pa se Jakobi e donte më pak* Lean, i dha asaj mundësi të mbetej shtatzënë,*+ kurse Rakela nuk lindte fëmijë.+ 32 Kështu Lea mbeti shtatzënë dhe lindi një djalë që e quajti Ruben,*+ sepse tha: «Jehovai e pa brengën time+ dhe tani im shoq do të fillojë të më dojë më shumë.» 33 Ajo mbeti përsëri shtatzënë dhe lindi një djalë tjetër e tha: «Jehovai dëgjoi që im shoq s’më donte, prandaj më dha edhe këtë fëmijë.» Kështu e quajti Simeon.*+ 34 Ajo mbeti përsëri shtatzënë dhe lindi edhe një djalë e tha: «Këtë herë im shoq do të lidhet më shumë me mua, sepse i kam lindur tre djem.» Prandaj e quajtën Levi.*+ 35 Ajo mbeti prapë shtatzënë dhe lindi edhe një djalë tjetër e tha: «Këtë herë do të lëvdoj Jehovain.» Prandaj e quajti Judë.*+ Pas kësaj, ajo nuk lindi më për njëfarë kohe.