Disa pjesë të Biblës fillimisht i drejtoheshin një individi të vetëm a një grupi të caktuar. Prapëseprapë, para se të lexojmë Fjalën e Perëndisë, bëjmë mirë të lutemi që të kemi një mendje të hapur dhe mençurinë për të dalluar mësimet që dëshiron Jehovai të nxjerrim. (Ezd. 7:10; Jak. 1:5) Teksa lexon një fragment nga Bibla, lër kohë të ndalesh e t’i bësh vetes pyetje të tilla, si: «Ç’më tregon kjo për Jehovain? Si mund ta zbatoj këtë informacion në jetën time? Si mund ta përdor për të ndihmuar të tjerët?» Kur bluajmë në mendje pyetje të tilla, pa diskutim që do të përfitojmë më shumë nga leximi i Biblës. Le të marrim një shembull. Mendo për kualifikimet biblike për pleqtë e krishterë. (1 Tim. 3:2-7) Meqë shumica prej nesh nuk shërbejmë si pleq, në fillim mund të mendojmë se ky fragment nuk vlen edhe aq për jetën tonë. Gjithsesi, kur shohim këtë listë kualifikimesh të gjithë ne mund të nxjerrim dobi në një sërë mënyrash. w16.05 5:7, 8

Kur mërgimtarët judenj hynë në Babiloninë e lashtë, gjetën një qytet plot me idhuj dhe një popull të skllavëruar ndaj frymërave të liga. Gjithsesi, judenjtë besnikë, si Danieli dhe tre shokët e tij, nuk lejuan të modeloheshin nga Babilonia. (Dan. 1:6, 8, 12; 3:16-18) Danieli dhe shokët e tij ishin të vendosur të tregonin përkushtim vetëm ndaj Jehovait si Poçari i tyre. E ia dolën mbanë. Danieli e kaloi thuajse gjithë jetën në Babiloni, e megjithatë engjëlli i Perëndisë tha se ai ishte një «njeri shumë i vyer». (Dan. 10:11, 19) Në kohët biblike, poçari mund ta ngjeshte argjilën në një kallëp për t’i dhënë formën që donte. Sot, adhuruesit e vërtetë e pranojnë se Jehovai është Sovrani i universit, ai që ka autoritet të modelojë popuj e kombe. (Jer. 18:6) Perëndia ka autoritet të modelojë edhe secilin nga ne. Sidoqoftë, ai e pranon se kemi vullnet të lirë dhe do që t’i nënshtrohemi me dëshirë. w16.06 2:1, 2

Satanai e përdor sistemin tregtar të botës së tij që të na mbushë mendjen se, për ta shijuar jetën, duhet të kemi ca gjëra materiale që s’na nevojiten vërtet. Ai është mjeshtër për të ngacmuar «dëshirat e syve». (1 Gjon. 2:15-17; Zan. 3:6; Prov. 27:20) Bota na vë para çdo lloj gjëje materiale, nga ato më të përkryerat deri te më absurdet, e disa duken goxha joshëse. A të ka ndodhur të blesh diçka thjesht ngaqë ta zuri syri në një reklamë ose vitrinë, e jo ngaqë të duhej vërtet? Mos ndoshta më vonë kuptove se mund të bëje fare mirë pa të? Gjëra të tilla jo të domosdoshme vetëm sa na e ndërlikojnë jetën dhe na bëhen barrë. Ato mund të kthehen në një grackë e mund të na shpërqendrojnë nga programi ynë që të studiojmë Biblën, të përgatitemi për mbledhje e t’i ndjekim, si edhe të dalim rregullisht në shërbim. Mos harro këtë paralajmërim të apostullit Gjon: «Bota po kalon, e po kështu edhe dëshirat e saj.» w16.07 1:3, 4