E mërkurë, 17 tetor
Shqyrtoni me kujdes atë që i ka qëndruar të folurit kundërshtues të mëkatarëve.—Hebr. 12:3.
Pasi foli për disa burra e gra me besim të fortë, Pavli e drejtoi vëmendjen te shembulli më i shkëlqyer nga të gjithë—te Zotëria ynë Jezu Krisht. Te Hebrenjve 12:2 thuhet: «Për gëzimin që iu vu përpara, ai duroi një shtyllë torture, e përbuzi turpin dhe është ulur në të djathtën e fronit të Perëndisë.» Vërtet, ne duhet ‘të shqyrtojmë me kujdes’ shembullin e besimit që na la Jezui përballë sprovës më të rëndë. Sikurse Jezui, edhe martirët e hershëm të krishterë, si dishepulli Antipa, nuk pranuan të bënin kompromis me integritetin e tyre. (Zbul. 2:13) Si shpërblim, ata do të ringjalleshin për të jetuar në qiell—një ringjallje që ia kalon ‘ringjalljes më të mirë’ që mezi e pritnin burrat e gratë plot besim të lashtësisë. (Hebr. 11:35) Pas lindjes së Mbretërisë më 1914, të gjithë këta të mirosur besnikë, që kishin rënë në gjumin e vdekjes, u ringjallën në qiell që të qeverisin mbi njerëzimin bashkë me Jezuin.—Zbul. 20:4. w16.10 3:12
E enjte, 18 tetor
Vazhdoni të nxitni njëri-tjetrin çdo ditë.—Hebr. 3:13.
Disa prindër nuk i lavdërojnë fëmijët ngaqë as prindërit e tyre nuk i inkurajonin kurrë. Shumë punonjës nuk dëgjojnë një fjalë lavdërimi, prandaj ankohen se në vendin e punës ka një krizë të vazhdueshme për inkurajim. Të inkurajojmë dikë shpesh përfshin ta lavdërojmë për një gjë që e ka bërë mirë. Mund t’i inkurajojmë të tjerët edhe duke i siguruar se kanë cilësi të mira ose duke u folur «në mënyrë ngushëlluese shpirtrave të dëshpëruar [të shkurajuarve, shën., NWT, botimi 2013]». (1 Sel. 5:14). Fjala greke që zakonisht përkthehet «inkurajim», në kuptimin e mirëfilltë do të thotë «të thërrasësh përkrah». Teksa shërbejmë krah për krah me vëllezërit e motrat, ka të ngjarë të kemi raste për t’u thënë diçka inkurajuese. (Ekl. 4:9, 10) A i shfrytëzojmë rastet e përshtatshme për t’ua shprehur të tjerëve pse i duam dhe i çmojmë? Para se t’i përgjigjemi kësaj pyetjeje, bëjmë mirë të mendojmë për këtë proverb: «Një fjalë në kohën e duhur, oh, sa e mirë është!»—Prov. 15:23. w16.11 1:3-5
E premte, 19 tetor
Ja, sa mirë dhe sa bukur është që vëllezërit të banojnë së bashku në unitet!—Psal. 133:1.
Duke parathënë gjendjen e popullit të tij në të ardhmen, Perëndia pohoi: «Do t’i mbledh në unitet, si një kope në vathë.» (Mik. 2:12) Gjithashtu, me anë të profetit Sofonia, Jehovai paratha: «Do t’ua ndryshoj popujve gjuhën në një gjuhë të kulluar [të së vërtetës biblike], që të gjithë të thërrasin emrin e Jehovait e t’i shërbejnë atij sup më sup [ta adhurojnë në unitet, shën., NWT, botimi 2013].» (Sof. 3:9) Sa mirënjohës jemi që kemi privilegjin ta adhurojmë Jehovain në unitet! Është e qartë se këshillat e frymëzuara në Librin e Perëndisë i ndihmuan të krishterët e shekullit të parë në Korint dhe kudo tjetër që të ruanin pastërtinë, paqen dhe unitetin në kongregacionet e tyre. (1 Kor. 1:10; Efes. 4:11-13; 1 Pjet. 3:8) Sot, njohuria për qëllimet e mrekullueshme të Perëndisë po përhapet në mbarë tokën si rezultat i përpjekjeve të atyre që janë pjesë e një organizate të bashkuar që predikon. w16.11 2:16, 18