JEZUI ka mbërritur në Cezarenë e Filipit dhe tani është duke mësuar një turmë njerëzish, midis të cilëve janë edhe apostujt e tij. Ai bën këtë deklaratë që i habit jashtë mase: «Në të vërtetë, ju them se disa nga ata që janë të pranishëm këtu, nuk do të vdesin pa e shikuar më parë Birin e njeriut duke ardhur në mbretërinë e vet.»

‘Çfarë kuptimi mund të kenë këto fjalë të Jezuit?’—mund të pyesin veten dishepujt. Rreth një javë më vonë, Jezui merr me vete Pjetrin, Jakovin dhe Gjonin dhe ngjiten në një mal të lartë. Ka mundësi të jetë natë, pasi dishepujve u vjen gjumë. Ndërsa është duke u lutur, Jezui shpërfytyrohet para tyre. Fytyra e tij nis të rrëzëllejë si dielli dhe rrobat e tij bëhen të shndritshme si drita.

Sa shumë i forcon ky vizion, si Jezuin, ashtu edhe dishepujt e tij! Vizioni është, si të thuash, një shikim paraprak i lavdisë së Mbretërisë së Krishtit. Në të vërtetë, pikërisht ashtu siç kishte premtuar Jezui një javë më parë, dishepujt panë «Birin e njeriut duke ardhur në mbretërinë e vet». Pas vdekjes së Jezuit, Pjetri shkroi se ‘kishin qenë dëshmitarë okularë të madhështisë së tij, kur ishin me të në malin e shenjtë’.