‘Zbulimi i bijve të Perëndisë’

Jehovai ia nënshtroi krijimin kotësisë «mbi bazën e shpresës» se një ditë familjes njerëzore do t’i jepej përsëri liria, nëpërmjet aktiviteteve të «bijve të Perëndisë». Cilët janë këta ‘bij të Perëndisë’? Janë dishepuj të Jezu Krishtit, të cilët, ashtu si pjesa tjetër e «krijimit [njerëzor]», kanë lindur nën skllavërinë e mëkatit dhe të papërsosmërisë. Nga lindja ata nuk kanë asnjë vend me të drejtë në familjen universale, të pastër e të përsosur të Perëndisë. Por Jehovai bën diçka të jashtëzakonshme për ta. Me anë të flijimit shpërblyes të Jezu Krishtit, Ai i çliron ata nga skllavëria e mëkatit të trashëguar dhe i shpall «të drejtë» ose të pastër frymësisht. (1. Korintasve 6:11, BR) Pastaj, i adopton si «bij të Perëndisë», duke i sjellë përsëri në familjen e tij universale.—Romakëve 8:14-17.

Si bij të adoptuar të Jehovait, ata do të kenë një privilegj të lavdishëm. Do të jenë «priftërinj për Perëndinë tonë dhe do të mbretërojnë mbi dhe» përkrah Jezu Krishtit, si pjesë e Mbretërisë ose e qeverisë qiellore të Perëndisë. (Zbulesa 5:9, 10; 14:1-4) Kjo është një qeveri e themeluar fort mbi parimet e lirisë dhe të drejtësisë, jo mbi shtypjen dhe tiraninë. (Isaia 9:5, 6, [6, 7, BR]; 61:1-4) Apostulli Pavël thotë se këta bij të Perëndisë janë shokë të Jezuit, ‘fara e Abrahamit’ e premtuar nga një kohë e gjatë. (Galatasve 3:16, 26, 29) Si të tillë, ata luajnë rol kyç në përmbushjen e një premtimi që Perëndia ia bëri mikut të tij, Abrahamit. Një pjesë e atij premtimi është se nëpërmjet farës (ose pasardhjes) së Abrahamit «tërë kombet e tokës do të bekohen».—Zanafilla 22:18.

Kur fillon «zbulimi i bijve të Perëndisë»? Tani së shpejti, kur Jehovai t’ua bëjë të qartë të gjithëve se cilët janë bijtë e Perëndisë. Kjo do të ndodhë kur këta ‘bij’, të ringjallur në sferën frymore, të marrin pjesë me Jezu Krishtin në pastrimin e kësaj toke nga ligësia e shtypja në luftën e Perëndisë në Harmagedon. (Danieli 2:44; 7:13, 14, 27; Zbulesa 2:26, 27; 16:16; 17:14; 19:11-21) Përreth nesh shohim dëshmi në rritje se tashmë jemi thellë në «ditët e fundit», kur do të marrë fund tolerimi i gjatë që i ka bërë Perëndia rebelimit dhe ligësia që ka ardhur si pasojë.—2. Timoteut 3:1-5; Mateu 24:3-31.

Ndërkohë që «pret zbulimin e bijve të Perëndisë», mund të kultivosh sigurinë që kishte dhe apostulli Pavël në kujdesin e mbështetjen mbrojtëse të Krishtit, edhe kur vuajtjet e padrejtësitë duken pothuajse të padurueshme. Pasi foli për zbulimin e bijve të Perëndisë, Pavli pyeti: «Kush do të na ndajë nga dashuria e Krishtit? Pikëllimi a ngushtica, a përndjekja, a uria, a të zhveshurit, a rreziku, a shpata?» (Romakëve 8:35) Sigurisht, të krishterët në ditët e Pavlit ishin ende «lidhur me zinxhirë», siç tha Rusoi, ndaj forcave shtypëse të një lloji ose të një tjetri. Ata po ‘vriteshin gjithë ditën’ si «dele për therje». (Romakëve 8:36) A lejuan ata që kjo gjë t’i dërrmonte?