จดหมายถึงคริสเตียนในเมืองฟีลิปปี
2 ดังนั้น พวกคุณต้องให้กำลังใจกันแบบพระคริสต์ ปลอบใจกันด้วยความรัก ห่วงใยกัน แสดงความรักที่ลึกซึ้งต่อกัน และเห็นอกเห็นใจกัน 2 ผมมีความสุขจริง ๆ ถ้าพวกคุณคิดเหมือนกัน มีความรักอย่างเดียวกัน เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน มีความคิดไปในทางเดียวกัน+ 3 อย่าทำอะไรด้วยน้ำใจชิงดีชิงเด่น+หรือถือว่าตัวเองสำคัญ+ แต่ให้ถ่อมตัวและมองว่าคนอื่นดีกว่าตัวเอง+ 4 อย่าเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวเท่านั้น+ ให้เห็นแก่ประโยชน์ของคนอื่นด้วย+
5 ให้พวกคุณคิดแบบเดียวกับพระคริสต์เยซู+ 6 ถึงแม้ท่านมีสภาพอย่างพระเจ้า+ แต่ท่านไม่เคยแม้แต่จะคิดที่จะพยายามมีฐานะเท่าเทียมกับพระเจ้า+ 7 ท่านยอมสละทุกสิ่ง มารับสภาพทาส+ และเกิดเป็นมนุษย์+ 8 ไม่ใช่แค่นั้น เมื่อมาเป็นมนุษย์แล้ว ท่านถ่อมตัวและเชื่อฟังทุกอย่างจนถึงกับยอมตาย+ คือตายบนเสาทรมาน*+ 9 นี่เป็นเหตุผลที่พระเจ้ายกฐานะท่านให้สูงขึ้น+และมอบชื่อที่ยิ่งใหญ่กว่าชื่ออื่นทั้งหมดให้ท่าน+ 10 เพื่อทุกคน ทั้งที่อยู่ในสวรรค์ บนโลก และใต้พื้นดิน จะคุกเข่าลงในนามพระเยซู+ 11 และลิ้นทุกลิ้นจะยอมรับอย่างเปิดเผยว่าพระเยซูคริสต์คือผู้เป็นนาย+ ทั้งหมดนี้ก็เพื่อพระเจ้าผู้เป็นพ่อจะได้รับการยกย่องสรรเสริญ
12 พี่น้องที่รัก พวกคุณเชื่อฟังเสมอตอนที่ผมอยู่ด้วย และแม้แต่ตอนนี้ที่ผมไม่ได้อยู่กับพวกคุณ พวกคุณก็ยังเชื่อฟังอยู่และเชื่อฟังมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ขอให้ทำทุกอย่างด้วยความนับถือและความเกรงกลัวเพื่อจะได้รับความรอด 13 พระเจ้าเป็นผู้ที่กระตุ้นพวกคุณให้มีทั้งความต้องการและกำลังเพื่อจะทำสิ่งที่พระองค์พอใจ 14 ให้ทำทุกสิ่งโดยไม่บ่น+หรือเถียงกัน+ 15 เพื่อพวกคุณจะไม่มีที่ติและมีใจบริสุทธิ์ เป็นลูกของพระเจ้า+ที่ไม่มีตำหนิในสมัยที่มีแต่คนคดโกงและไม่มีศีลธรรม+ พวกคุณเป็นดวงสว่างที่ส่องแสงอยู่ท่ามกลางผู้คนในโลก+ 16 และยึดมั่นกับถ้อยคำที่ให้ชีวิต+ แล้วเมื่อถึงวันของพระคริสต์ ผมจะได้มีเหตุผลที่จะชื่นชมยินดีเพราะรู้ว่าผมไม่ได้วิ่งเสียแรงเปล่าหรือทำงานหนักโดยไม่ได้อะไร 17 ถ้าผมต้องเป็นเหมือนเครื่องบูชาดื่มที่ถูกเทถวาย+ร่วมกับเครื่องบูชา+ของพวกคุณ ผมก็ดีใจและยินดีกับพวกคุณทุกคน พวกคุณถวายเครื่องบูชาด้วยการรับใช้ที่บริสุทธิ์*ที่เกิดจากความเชื่อ 18 ดังนั้น พวกคุณเองก็น่าจะดีใจและยินดีร่วมกับผม
19 ถ้าพระเยซูผู้เป็นนายต้องการ ผมหวังว่าจะได้ส่งทิโมธี+ไปหาพวกคุณเร็ว ๆ นี้ ผมจะได้มีกำลังใจเมื่อเขากลับมาเล่าเรื่องของพวกคุณ 20 ตอนนี้ ผมไม่มีใครที่มีน้ำใจเหมือนเขาที่จะสนใจทุกข์สุขของพวกคุณจริง ๆ 21 เพราะคนอื่นคิดถึงแต่ประโยชน์ของตัวเอง ไม่ใช่ของพระเยซูคริสต์ 22 แต่พวกคุณรู้อยู่แล้วว่าทิโมธีเป็นคนอย่างไร เขาเป็นเหมือนลูกผม+ เขารับใช้ร่วมกับผมในการประกาศข่าวดี 23 ผมจึงหวังว่าจะส่งเขาไปทันทีที่รู้ว่าเรื่องของผมจะลงเอยอย่างไร 24 ที่จริง ผมเชื่อว่าถ้าผู้เป็นนายต้องการ ผมจะได้ไปหาพวกคุณเร็ว ๆ นี้+
25 แต่ตอนนี้ ผมคิดว่าต้องส่งเอปาโฟรดิทัสกลับไปหาพวกคุณก่อน เขาเป็นทั้งพี่น้อง เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนทหารของผม เขาเป็นตัวแทนของพวกคุณที่มาช่วยดูแลผม+ 26 เขาอยากเจอพวกคุณทุกคนมากและเขาทุกข์ใจที่พวกคุณได้ข่าวว่าเขาล้มป่วย 27 ที่จริง เขาป่วยหนักจนเกือบตาย แต่พระเจ้าเมตตาเขาและเมตตาผมด้วย เพื่อไม่ให้ผมทุกข์ใจมากไปกว่านี้ 28 ดังนั้น ผมจึงรีบส่งเขาไป พวกคุณจะได้ดีใจที่เจอเขาและผมจะได้กังวลน้อยลง 29 ขอให้ยินดีต้อนรับเขาอย่างที่สาวกของผู้เป็นนายต้อนรับกัน ให้รักและนับถือคนอย่างนั้น+ 30 เพราะเขาเกือบตายในงานที่เขาทำเพื่อพระคริสต์* เขาเสี่ยงชีวิตเพื่อมาช่วยดูแลผมที่นี่แทนพวกคุณ+