บทเรียน 3
การออกเสียงอย่างถูกต้อง
ไม่ใช่คริสเตียนทุกคนมีการศึกษาสูง. แม้แต่อัครสาวกเปโตรและโยฮันก็ยังได้รับการพรรณนาว่า “มีความรู้น้อย และมิได้เล่าเรียนมาก.” (กิจ. 4:13) กระนั้น เป็นสิ่งสำคัญที่คุณพึงหลีกเลี่ยงการทำให้ผู้ฟังเขวไปจากการประกาศความจริงในคัมภีร์ไบเบิลด้วยการออกเสียงไม่ถูกต้อง.
ปัจจัยต่าง ๆ ที่ต้องคำนึงถึง. หลักการออกเสียงแบบหนึ่งใช่ว่าจะนำไปใช้ได้กับทุกภาษา. หลายภาษามีการเขียนในระบบพยัญชนะ. นอกจากตัวพยัญชนะในภาษาไทยแล้ว ภาษาอื่น ๆ เช่น กรีก, ซีริลลิก, ลาติน, อะระบิก, และฮีบรู ก็มีการใช้ตัวพยัญชนะเช่นกัน. ในภาษาจีน แทนที่จะเขียนเป็นพยัญชนะ ตัวอักษรที่ใช้ในการเขียนอาจประกอบด้วยอักขระย่อยหลายตัว. ตามปกติตัวอักษรเหล่านี้คือคำหนึ่งหรือเป็นส่วนของคำหนึ่ง ๆ. ถึงแม้ภาษาญี่ปุ่นและเกาหลียืมตัวอักษรจีนไปใช้ แต่การออกเสียงตัวอักษรนั้นก็อาจแตกต่างกันมากและอาจมีความหมายไม่เหมือนกัน.
ในภาษาที่ใช้ตัวพยัญชนะ การออกเสียงถูกต้องจำเป็นต้องออกเสียงพยัญชนะแต่ละตัวหรือแต่ละกลุ่มอย่างถูกต้อง. เมื่อภาษานั้นมีกฎแน่นอนที่ต้องติดตาม ดังเช่นในภาษากรีก, สเปน, และซูลู การออกเสียงให้ถูกต้องนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากจนเกินไป. อย่างไรก็ตาม อิทธิพลจากต่างประเทศที่มีต่อภาษาหนึ่ง ๆ อาจมีผลต่อการออกเสียงซึ่งแสดงให้เห็นแหล่งที่มาของคำต่าง ๆ. ผลก็คือ พยัญชนะบางตัวหรือบางกลุ่มอาจออกเสียงได้มากกว่าหนึ่งวิธี หรือบางครั้งอาจไม่ออกเสียงเลย. คุณอาจต้องท่องจำข้อยกเว้นเหล่านั้นแล้วใช้บ่อย ๆ ในการพูดของคุณ. ในภาษาจีน การออกเสียงให้ถูกต้องจำเป็นต้องจดจำตัวอักษรหลายพันตัว. ในบางภาษา ความหมายของคำหนึ่งเปลี่ยนไปเมื่อมีการเปลี่ยนระดับเสียง. การไม่เอาใจใส่อย่างเพียงพอในแง่มุมนี้ของภาษาอาจทำให้ถ่ายทอดแนวคิดอย่างผิด ๆ ก็ได้.
ถ้าคำในภาษาหนึ่งประกอบด้วยหลายพยางค์ เป็นเรื่องสำคัญที่จะอ่านเน้นให้ถูกพยางค์. หลายภาษาที่มีโครงสร้างเช่นนั้นมีแบบแผนที่เป็นมาตรฐานพอสมควรเกี่ยวกับการออกเสียงเน้น. ถ้าไม่เป็นไปตามแบบแผนหรือเป็นกรณียกเว้น ก็อาจจะมีการทำเครื่องหมายเน้นเสียงในคำนั้น. เครื่องหมายนี้ช่วยให้ง่ายขึ้นที่จะออกเสียงอย่างถูกต้อง. อย่างไรก็ตาม หากแบบแผนนั้นไม่คงเส้นคงวา ปัญหาก็คงยุ่งยากมากขึ้น. ต้องอาศัยการจดจำอย่างมากเพื่อจะออกเสียงคำต่าง ๆ ได้อย่างถูกต้อง.
เกี่ยวกับการออกเสียงนั้น มีหลุมพรางบางอย่างที่พึงหลีกเลี่ยง. การออกเสียงชัดถ้อยชัดคำมากเกินไปอาจทำให้รู้สึกว่าเป็นการเสแสร้ง หรืออาจถึงกับถูกมองว่าเป็นการวางภูมิ. อาจกล่าวได้เช่นเดียวกันกับการออกเสียงแบบที่เลิกใช้กันไปแล้ว. ผลที่เกิดขึ้นนั้นจะเป็นการนำความสนใจมาสู่ผู้พูด. ในอีกด้านหนึ่ง นับว่าดีที่จะหลีกเลี่ยงการพูดที่ไม่สนใจจะออกเสียงให้ถูกต้องเอาเสียเลย. มีการพิจารณาเรื่องเหล่านี้ไปบ้างแล้วในบทเรียน “การพูดให้ชัดถ้อยชัดคำ.”
ภาษาหนึ่งอาจมีการใช้พูดกันในหลายประเทศ และการออกเสียงคำต่าง ๆ อันเป็นที่ยอมรับก็อาจแตกต่างกันไปในประเทศเหล่านั้น แม้แต่ในประเทศเดียวกัน ภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศก็อาจออกเสียงแตกต่างกัน. คนที่มาจากอีกประเทศหนึ่งอาจพูดภาษาดังกล่าวด้วยสำเนียงเฉพาะตัว. พจนานุกรมอาจบอกวิธีออกเสียงอันเป็นที่ยอมรับมากกว่าหนึ่งวิธี. โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าคนใดที่ไม่มีโอกาสเรียนสูง หรือถ้าภาษาที่เขาพูดขณะนี้ไม่ใช่ภาษาแม่ เขาจะได้รับประโยชน์มากหากตั้งใจฟังผู้ที่พูดภาษานั้นได้ดีและฝึกออกเสียงแบบเขา. ฐานะเป็นพยานพระยะโฮวา เราปรารถนาจะพูดในวิธีที่ทำให้ข่าวสารที่เราประกาศมีศักดิ์ศรี และทำให้ผู้คนในเขตของเราเข้าใจได้ง่าย.
ในการสนทนาประจำวัน มักจะดีที่สุดที่จะใช้คำซึ่งคุณรู้จักดี. โดยปกติแล้ว คนเรามักไม่มีปัญหาเกี่ยวกับการออกเสียงในการสนทนาทั่วไป. อย่างไรก็ตาม เมื่อคุณอ่านออกเสียง คุณอาจพบบางคำที่คุณไม่ได้ใช้ในการสนทนาประจำวัน. และพยานพระยะโฮวาต้องอ่านออกเสียงบ่อย ๆ. เราอ่านคัมภีร์ไบเบิลให้ประชาชนฟังเมื่อเราให้คำพยานกับพวกเขา. พี่น้องชายบางคนถูกขอให้อ่านวรรคต่าง ๆ ณ การศึกษาวารสารหอสังเกตการณ์ หรือการศึกษาหนังสือประจำประชาคม. เป็นสิ่งสำคัญที่เราจะอ่านอย่างถูกต้องและไม่ทำให้ข่าวสารนั้นด้อยค่าลงเนื่องจากการออกเสียงไม่ถูกต้อง.
คุณพบว่ามีบางชื่อในคัมภีร์ไบเบิลไหมที่ออกเสียงยาก? ในภาษาไทยมีกฎเกณฑ์การอ่านที่แน่นอน การออกเสียงสั้นหรือยาวนั้นขึ้นอยู่กับรูปสระ. ยกตัวอย่าง ถ้าคำนั้นอยู่ในรูปสระ -า จะออกเสียงยาว เช่น กา. แต่ถ้าคำนั้นอยู่ในรูปสระ -ะ จะออกเสียงสั้น เช่น กะ. เมื่อคำนั้นลงท้ายด้วย ล จะออกเสียงเหมือนสะกดด้วย น เช่น ดานิเอล จะออกเสียงเป็น ดา-นิ-เอน ไม่ใช่ ดา-นิ-เอว. จำต้องออกเสียงควบกล้ำให้ชัดเจนว่าเป็นตัว ร หรือตัว ล เช่น “ครับ” และ “คลับ.”
วิธีปรับปรุงให้ดีขึ้น. หลายคนที่มีปัญหาในการออกเสียงไม่รู้ว่าตัวเองมีปัญหานั้น. ถ้าผู้ดูแลโรงเรียนชี้ให้เห็นว่าคุณมีปัญหาในการออกเสียงที่ต้องเอาใจใส่ จงหยั่งรู้ค่าความกรุณาของเขา. เมื่อรู้ปัญหาแล้ว คุณจะปรับปรุงให้ดีขึ้นได้อย่างไร?
ก่อนอื่น เมื่อคุณได้รับมอบหมายให้อ่านออกเสียง จงใช้เวลาเพื่อค้นดูในพจนานุกรม. จงเปิดดูคำที่ไม่รู้จัก. ถ้าคุณไม่เคยใช้พจนานุกรม จงเปิดไปหน้าแรก ๆ เพื่อดูคำอธิบายวิธีใช้พจนานุกรมและบัญชีอักษรย่อและคำย่อที่ใช้ในพจนานุกรมนั้น หรือถ้าจำเป็น จงถามใครสักคนที่อธิบายวิธีใช้แก่คุณได้. พจนานุกรมจะแสดงให้เห็นวิธีออกเสียงและวิธีสะกดคำต่าง ๆ. ในบางกรณี คำหนึ่งอาจออกเสียงได้มากกว่าหนึ่งวิธี ขึ้นอยู่กับคำแวดล้อม. ไม่ว่าคุณเปิดดูคำไหน จงอ่านออกเสียงคำนั้นหลาย ๆ ครั้งก่อนที่จะปิดพจนานุกรม.
วิธีที่สองที่สามารถปรับปรุงการออกเสียงให้ดีขึ้นได้คือโดยการอ่านให้ใครสักคนฟัง ซึ่งเป็นคนที่ออกเสียงคำต่าง ๆ ได้ดีและขอให้เขาช่วยแก้ไขเมื่อคุณออกเสียงผิด.
วิธีที่สามที่จะปรับปรุงการออกเสียงคือโดยการตั้งใจฟังผู้ที่บรรยายได้ดี. ถ้ามีตลับเทปบันทึกเสียงพระคัมภีร์ฉบับแปลโลกใหม่ หรือวารสารหอสังเกตการณ์ และวารสารตื่นเถิด! ในภาษาของคุณ ก็จงใช้ให้เป็นประโยชน์. ขณะที่ฟัง จงสังเกตคำที่ออกเสียงต่างไปจากวิธีที่คุณอ่าน. จงจดคำเหล่านั้นไว้ และฝึกพูดคำเหล่านั้น. ในที่สุด คุณจะออกเสียงได้ถูกต้อง และสิ่งนี้จะยกระดับคำพูดของคุณได้เป็นอย่างดี.
วิธีปรับปรุงการออกเสียงให้ดีขึ้น
จงเรียนรู้ที่จะใช้พจนานุกรมให้เป็นประโยชน์.
ขอใครสักคนที่อ่านได้ดีฟังคุณอ่านและให้คำแนะนำแก่คุณ.
สังเกตการออกเสียงของผู้ที่บรรยายได้ดี; เปรียบเทียบการออกเสียงของคุณกับของเขา.