Si Noe ay nabuhay sa isang masamang daigdig, pero hindi niya ginustong maging malapít na kaibigan ang mga tao noon. Hindi siya nakisama sa di-makadiyos na mga tao. Siya at ang pitong miyembro ng kaniyang pamilya ay naging abala sa gawaing ibinigay ng Diyos, kasama na ang pagtatayo ng arka. Si Noe ay isa ring “mangangaral ng katuwiran.” (2 Ped. 2:5) Kaya mga bagay na nakalulugod sa Diyos ang pinagkaabalahan ni Noe at ng kaniyang pamilya. Bilang resulta, nakaligtas sila sa Baha. Laking pasasalamat natin sa kanila dahil lahat tayo ay inapo ng mga naglingkod kay Jehova—si Noe, ang kaniyang asawa, mga anak, at ang kani-kanilang asawa. Ang tapat at masunuring mga Kristiyano noong unang siglo ay nanatili ring hiwalay sa di-makadiyos na mga tao kaya nakaligtas sila sa pagkawasak ng Jerusalem at ng Judiong sistema noong 70 C.E.—Luc. 21:20-22. w15 8/15 4:17, 18

Hindi lahat ng libangan ay kapaki-pakinabang, nakarerelaks, o nakarerepresko. Hindi rin maganda ang sobra-sobra o napakadalas na paglilibang. Paano tayo matutulungan ng budhi natin na masiyahan at makinabang sa nakapagpapatibay na libangan? Binababalaan tayo ng Bibliya tungkol sa “mga gawa ng laman.” Kasama rito ang “pakikiapid, karumihan, mahalay na paggawi, idolatriya, pagsasagawa ng espiritismo, mga alitan, hidwaan, paninibugho, mga silakbo ng galit, mga pagtatalo, mga pagkakabaha-bahagi, mga sekta, mga inggitan, mga paglalasingan, mga walang-taros na pagsasaya, at mga bagay na tulad ng mga ito.” Isinulat ni Pablo na “yaong mga nagsasagawa ng gayong mga bagay ay hindi magmamana ng kaharian ng Diyos.” (Gal. 5:19-21) Kaya puwede nating itanong sa sarili: ‘Pinakikilos ba ako ng aking budhi na umiwas sa mga isport na agresibo, nasyonalistiko, marahas, o may pakikipagkompetisyon? Binababalaan ba ako ng aking budhi kapag natutukso akong manood ng pelikulang may mahahalay na eksena o nagtatampok ng imoralidad, paglalasing, o espiritismo?’ w15 9/15 2:11, 12

Natutuhan natin sa Bibliya na ang mga tao ay hindi nilalang na may karapatang magtakda ng kung ano ang tama at mali at mamuhay nang hiwalay sa Diyos, at na ang pagwawalang-bahala sa mahalagang katotohanang iyan ay magdudulot ng malulungkot na resulta. Napakahalaga niyan para sa ating ikabubuti. Matatamasa lang natin ang kapayapaan at pagkakaisa kung kikilalanin natin ang awtoridad ng Diyos. Napakamaibigin nga ni Jehova dahil nagpasiya siyang isiwalat ang mahalagang katotohanang ito! Nababahala ang isang maibiging ama sa kinabukasan ng mga anak niya. Gusto niyang magkaroon sila ng tunay at makabuluhang layunin sa buhay. Nakalulungkot, hindi alam ng karamihan kung ano ang mangyayari sa hinaharap, o sinasayang nila ang kanilang buhay sa pag-abot sa mga pangarap na pansamantala lang ang pakinabang. (Awit 90:10) Bilang mga anak ng Diyos, nadarama natin na talagang mahal tayo ni Jehova dahil isang napakagandang kinabukasan ang ipinangako niya sa atin. Iyan ang nagbibigay ng tunay na kahulugan at layunin sa buhay natin. w15 9/15 4:10, 11