Si Jehova ay “Diyos ng katotohanan.” (Awit 31:5) Mahal niya ang kaniyang mga anak at gusto niyang suminag sa kanila ang katotohanan para magabayan sila sa bawat aspekto ng kanilang buhay, lalo na sa pagsamba. Anong mga katotohanan ang isinisiwalat ni Jehova, at paano nito ipinakikitang mahal niya tayo? Una sa lahat, isinisiwalat ni Jehova ang katotohanan tungkol sa kaniya. Isinisiwalat niya ang kaniyang pangalan, na mas maraming beses na makikita sa Bibliya kumpara sa ibang pangalan. Sa ganitong paraan, lumalapit sa atin si Jehova, anupat hinahayaan niyang makilala natin siya. (Sant. 4:8) Isinisiwalat din ni Jehova ang kaniyang mga katangian—kung anong uri siya ng Diyos. Makikita sa mga bagay sa uniberso ang kapangyarihan at karunungan ni Jehova, pero isinisiwalat din niya sa Bibliya ang kaniyang katarungan, lalo na ang pag-ibig niya sa atin. (Roma 1:20) Gaya siya ng isang ama na hindi lang malakas at marunong kundi makatarungan at maibigin din, kaya naman madali para sa mga anak niya na maging malapít sa kaniya. w15 9/15 4:8, 9

Iniisip ng marami na hindi binibigyang-pansin ng Diyos ang mga ginagawa nila. Naniniwala pa nga ang ilan na walang pakialam ang Diyos sa mga nangyayari sa tao. Matapos salantain ng Super Typhoon Yolanda (Haiyan) ang rehiyon ng Visayas sa Pilipinas noong Nobyembre 2013, ang mayor ng isang malaking lunsod ay nagsabi na parang wala roon ang Diyos. May mga tao naman na gumagawi na parang hindi nakikita ng Diyos ang ginagawa nila. (Isa. 26:10, 11; 3 Juan 11) Katulad sila ng mga taong inilalarawan ni apostol Pablo nang sabihin niya: “Hindi nila sinang-ayunang kilalanin ang Diyos ayon sa tumpak na kaalaman.” Ang gayong mga tao ay ‘puspos ng lahat ng kalikuan, kabalakyutan, kaimbutan, at kasamaan.’ (Roma 1:28, 29) Kumusta tayo? Alam natin na nakikita ni Jehova ang lahat ng ginagawa natin. Pero nakikita rin ba natin ang pagmamalasakit at pag-alalay niya sa atin? w15 10/15 1:1-3

Ang pangangaral ay isang napakagandang paraan para maipakita ang ating pananampalataya. Bakit? Dahil kapag nangangaral tayo, ipinakikita nating nananampalataya tayo sa itinakdang panahon ng Diyos para wakasan ang sistemang ito ng mga bagay, anupat naniniwalang “hindi iyon maaantala.” (Hab. 2:3) Para masukat ang ating pananampalataya, tingnan kung hanggang saan ang handa nating isakripisyo alang-alang sa ministeryo. Ginagawa ba natin ang lahat, marahil ay naghahanap ng paraan para mapalawak pa ang ating ministeryo? (2 Cor. 13:5) Oo, ang “pangmadlang pagpapahayag ukol sa kaligtasan” ay mapuwersang paraan para ipakitang may pananampalataya tayo. (Roma 10:10) Maipakikita rin natin ang pananampalataya kapag binubuno natin ang mga hamon sa araw-araw. Sa harap man ng pagkakasakit, panghihina ng loob, depresyon, kahirapan, o iba pang problema, nagtitiwala tayo na paglalaanan tayo ni Jehova at ng kaniyang Anak ng “tulong sa tamang panahon.” (Heb. 4:16) Ipinakikita natin ang pagtitiwalang iyon kapag nananalangin tayo hindi lang para sa ating espirituwal na pangangailangan. w15 10/15 2:12-14