Luka

10 Bundan sonra Efendimiz yetmiş kişi+ daha tayin etti ve onları kendisinin gideceği her şehre ve her yere, önü sıra ikişer ikişer+ gönderdi. 2 Onlara şöyle dedi: “Hasat+ gerçekten bereketli, fakat işçi+ az. Bunun için hasadın Efendisine yalvarın,+ hasadına işçiler göndersin.+ 3 Şimdi yola çıkın. Sizi kurtların arasına kuzular gibi gönderiyorum.+ 4 Yanınıza kese, heybe ve çarık almayın;+ yolda selam sabahla vakit kaybetmeyin.+ 5 Bir eve girdiğinizde, önce ‘Bu ev selamette olsun’ deyin.+ 6 Eğer orada barışsever biri yoksa dilediğiniz selamet size dönecek;+ varsa, onun üzerinde kalacak.+ 7 O evde kalın;+ sunduklarını yiyin ve için,+ çünkü aldığı ücret işçinin hakkıdır.+ Bir evi bırakıp ötekine geçmeyin.+

8 Yine, bir şehre girdiğinizde, sizi içeri kabul ederlerse önünüze konulanı yiyin. 9 Oradaki hastaları iyileştirin+ ve onlara, ‘Tanrı’nın krallığı yaklaştı’+ deyin. 10 Fakat bir şehre girdiğinizde sizi kabul etmezlerse,+ o şehrin anayollarına çıkıp şöyle deyin: 11 ‘Şehrinizden ayaklarımıza yapışan tozu bile karşınızda silkiyoruz.+ Fakat şunu unutmayın, Tanrı’nın krallığı yaklaştı.’ 12 Size şunu söyleyeyim, Sodom bile o güne o şehirden daha kolay dayanacak.+

13 Vay haline Horazin!+ Vay haline Beytsayda!+ Çünkü sizde gerçekleşen büyük işler Sur ve Sayda’da gerçekleşmiş olsaydı, onlar çula sarınıp kül içinde oturarak çoktan tövbe ederlerdi.+ 14 Dolayısıyla hüküm gününe Sur ve Sayda sizden daha kolay dayanacaktır.+ 15 Ya sen Kefernahum, göklere mi çıkarılacaksın?+ Hayır! Ölüler diyarına* indirileceksin.+

16 Sizi dinleyen beni dinlemiş olur.+ Sizi reddeden beni reddetmiş olur. Ayrıca, beni reddeden, beni göndereni de reddetmiş olur.”+

17 Bir süre sonra yetmişler sevinç içinde döndüler ve “Efendimiz, senin isminle cinler bile bize boyun eğiyor”+ dediler. 18 Bunun üzerine İsa onlara şunu söyledi: “Şeytan’ı gökten bir şimşek gibi düşmüş+ görüyorum. 19 Ben size yılanları+ ve akrepleri+ ayaklarınızın altında ezme yetkisi, düşmanın tüm gücünün üzerinde bir yetki verdim.+ Hiçbir şey size zarar veremeyecek. 20 Yine de, ruhlar size boyun eğiyor diye sevinmeyin, isimleriniz göklerde yazıldığı için sevinin.”+ 21 O anda İsa kutsal ruhun etkisiyle coşkun bir sevinç hissederek şunları dedi:+ “Ey Baba, göğün ve yerin Rabbi! Sana şükrederim, çünkü bu şeyleri bilge+ ve akıllı kişilerden özenle gizleyip küçük çocuklara açtın. Evet ey Baba, çünkü Sen böyle yapmayı uygun gördün. 22 Her şeyi bana Babam verdi;+ Oğlun kim olduğunu Babadan başkası bilmez.+ Babanın kim olduğunu Oğuldan ve Oğlun O’nu tanıtmak istediği kişiden başkası bilmez.”+

23 Sonra öğrencileriyle yalnızken onlara şöyle dedi: “Sizin gördüklerinizi gören gözlere ne mutlu!+ 24 Çünkü size şunu söyleyeyim ki, birçok peygamber ve kral sizin şimdi gördüklerinizi görmek istedi,+ fakat göremedi. Sizin şimdi işittiklerinizi işitmek istedi, fakat işitemedi.”

25 Bir Kanun uzmanı,+ İsa’yı sınamak için kalkıp “Öğretmen, sonsuz yaşamı miras almak için ne yapmalıyım?” diye sordu.+ 26 İsa ona, “Kanunda ne yazılıdır?+ Okuduğundan ne anlıyorsun?” dedi. 27 Adam şu cevabı verdi: “‘Tanrın Yehova’yı bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün kuvvetinle ve bütün zihninle seveceksin’+ ve ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’”+ 28 İsa, “Doğru cevap verdin, ‘Bunu yapmaya devam et, hayat alacaksın’”+ dedi.

29 Fakat, doğru biri olduğunu göstermek isteyen adam İsa’ya, “Peki benim komşum kim?” diye sordu.+ 30 Bunun üzerine İsa şöyle dedi: “Adamın biri Yeruşalim’den Eriha’ya iniyordu. Haydutların eline düştü. Adamı soydular ve dövüp yarı ölü bir halde bırakıp gittiler. 31 Bu sırada yoldan tesadüfen bir kâhin geçiyordu; fakat kâhin, adamı görünce yolun karşı tarafından geçip gitti.+ 32 Aynı şekilde, oradan geçen bir Levioğlu da adamı görünce karşı taraftan geçip gitti.+ 33 Fakat o yoldan geçen bir Samiriyeli,+ oraya varıp adamın halini görünce ona acıdı. 34 Yanına kadar gitti, adamın yaralarına yağ ve şarap döküp onları sardı.+ Sonra adamı kendi hayvanına bindirip bir hana götürdü ve orada ona baktı. 35 Ertesi gün iki dinar çıkarıp hancıya verdi ve ‘Ona iyi bak, bundan daha fazla masraf edersen, geri döndüğümde sana öderim’ dedi. 36 Sence bu üç kişiden hangisi haydutların eline düşen adama komşusu+ gibi davrandı?” 37 Adam “Ona merhamet gösteren”+ diye cevap verdi. O zaman İsa, “Git, sen de böyle yap”+ dedi.

38 Yolculukları sırasında, İsa bir köye girdi. Burada Marta+ adlı bir kadın onu evinde konuk etti. 39 Bu kadının Meryem adında bir kız kardeşi vardı. Meryem, Efendimizin ayaklarının dibine oturmuş+ onun sözlerini dinliyordu. 40 Öte yandan Marta bir sürü işe koşuşturmaktan dikkatini toplayamıyordu.+ Bu nedenle gelip İsa’ya, “Efendim, hizmet ederken+ kız kardeşimin beni yalnız bırakmasına bir şey demiyor musun? Ona söyle de bana yardım etsin” dedi. 41 Bunun üzerine Efendimiz ona şunu söyledi: “Marta, Marta, sen pek çok şey için kaygılanıyor+ ve sıkılıyorsun.+ 42 Oysa ihtiyaç duyulan şeyler fazla değildir,+ tek bir şey yeterlidir. Meryem de kendi payına iyi olanı seçmiştir+ ve bu kendisinden alınmayacaktır.”