Yeşu

24 Yeşu tüm İsrail kabilelerini Şekem’de+ toplayıp İsrail’in önderlerini, hâkimlerini, görevlilerini, tüm ihtiyarlarını+ çağırdı; hepsi gelip Tanrı’nın önünde durdular.+ 2 Yeşu tüm halka seslenip “İsrail’in Tanrısı Yehova şöyle diyor” dedi. “‘İbrahim’in ve Nahor’un babası Terah+ gibi atalarınız+ uzun zaman önce Irmağın* öte tarafında+ yaşıyor ve başka ilahlara tapınıyorlardı.

3 Atanız İbrahim’i+ Irmağın+ öte tarafından alıp tüm Kenan topraklarını bir uçtan öbür uca dolaştırdım ve soyunu çoğalttım.+ Ona İshak’ı verdim.+ 4 İshak’a Yakup ve Esav’ı+ verdim. Esav’a mülk edinmesi için Seir Dağını verdim.+ Ve Yakup’la oğulları Mısır’a indiler.+ 5 Sonra Musa ile Harun’u gönderdim+ ve Mısır’ın başına belalar getirdim.+ Ve sizi oradan çıkardım.+ 6 Atalarınızı Mısır’dan çıkardığımda+ ve denize geldiğinizde, Mısırlılar savaş arabaları ve atlılarla atalarınızın peşinden+ Kızıldeniz’e kadar geldi. 7 Orada Yehova diye feryat etmeye başladılar.+ Ben de sizinle Mısırlılar arasına bir karanlık koydum+ ve denizi onların üzerine kapattım.+ Gözleriniz Mısır’da yaptıklarımı+ gördü ve yıllar boyu çölde yaşadınız.+

8 Sonunda sizi Ürdün Irmağının öte tarafında yaşayan Amorilerin topraklarına getirdim ve onlar sizinle savaştılar.+ Bunun üzerine, topraklarını mülk edinesiniz diye onları sizin elinize verip önünüzden yok ettim.+ 9 Sonra Moab kralı, Tsippor oğlu Balak,+ İsrail’le mücadeleye girişti+ ve Beor oğlu Balam’a haber gönderip size lanet etsin diye çağırttı.+ 10 Ben Balam’ı dinlemek istemedim.+ O zaman sizin için üst üste hayırdua etti.+ Böylece sizi onun elinden kurtardım.+

11 Sonra Ürdün Irmağını geçtiniz+ ve Eriha’ya vardınız.+ Amoriler, Perizziler, Kenanlılar, Hititler, Girgaşiler, Hiviler ve Yebusiler, bütün Eriha halkı sizinle savaştı. Ben onları sizin elinize verdim.+ 12 Sizin önünüzde onları yılgınlığa düşürdüm ve böylece onlar, Amorilerin iki kralı, siz kılıç ya da yay çekmeden,+ önünüzden kaçtılar.+ 13 Böylece emek vermediğiniz toprakları, inşa etmediğiniz şehirleri+ size verdim ve orada yaşamaya başladınız. Kurmadığınız bağların, dikmediğiniz zeytinliklerin mahsulünü yiyorsunuz.’+

14 Şimdi Yehova’dan korkun,+ O’na sadakatle ve içtenlikle kulluk edin.+ Atalarınızın Irmağın öte tarafında ve Mısır’da tapındığı ilahları atın;+ Yehova’ya kulluk edin. 15 Eğer sizin gözünüzde Yehova’ya kulluk etmek kötüyse, bugün kime tapınacağınıza karar verin.+ Irmağın öte tarafındaki atalarınızın ilahlarına mı,+ topraklarında yaşadığınız Amorilerin ilahlarına mı tapınacaksınız, karar verin.+ Fakat şunu bilin ki, ben ve ev halkım Yehova’ya kulluk edeceğiz.”+

16 Bunun üzerine halk şöyle cevap verdi: “Başka ilahlara tapınmak için Yehova’yı asla terk etmeyiz. 17 Bizi ve atalarımızı Mısır topraklarından çıkarıp+ kölelikten kurtaran,+ gözlerimizin önünde bu büyük mucizeleri yapan,+ bütün yolculuğumuz boyunca bizi gözeten ve geçtiğimiz tüm ülkelerin halklarından koruyan,+ Tanrımız Yehova’ydı. 18 Yehova bu topraklarda yaşayan tüm milletleri, Amorileri kovdu.+ Biz de Yehova’ya kulluk edeceğiz, çünkü Tanrımız O’dur.”+

19 Bunun üzerine Yeşu halka şöyle dedi: “Siz gerçekten Yehova’ya kulluk edebilecek misiniz? Çünkü O kutsal Tanrı’dır;+ tam bağlılık isteyen bir Tanrı’dır.+ İsyanınızı ve günahlarınızı bağışlamayacaktır.+ 20 Eğer Yehova’yı terk eder+ ve yabancı ilahlara tapınırsanız,+ O da, yapmış olduğu tüm bu iyiliklerden sonra, size sırt çevirecek, kötü davranacak ve sizi ortadan kaldıracaktır.”+

21 Buna karşılık halk “Hayır, biz yalnız Yehova’ya kulluk edeceğiz”+ dedi. 22 O zaman Yeşu, “Yehova’ya kulluk etmeyi kendi rızanızla seçtiğinize+ siz kendiniz şahitsiniz”+ dedi. Onlar da “Şahidiz” dediler.

23 “O halde, aranızdaki yabancı ilahları atın+ ve İsrail’in Tanrısı Yehova’ya yürekten bağlanın.” 24 Halk Yeşu’ya şöyle cevap verdi: “Tanrımız Yehova’ya kulluk edeceğiz ve O’nun sözünü dinleyeceğiz.”+

25 Böylece Yeşu o gün Şekem’de, halkla bir ahit yaptı, onlar için bir kanun ve hüküm+ belirledi. 26 Sonra Yeşu bu sözleri Tanrı’nın kanun kitabına+ kaydetti ve büyük bir taş alıp+ Yehova’nın kutsal mekânının yanındaki ulu ağacın+ altına dikti.

27 Ve Yeşu tüm halka şöyle dedi: “Bakın! Bu taş bizler için şahit olacak.+ Çünkü Yehova’nın bize söylediği tüm sözleri duydu ve Tanrınızı inkâr etmemeniz için bu taş size karşı şahitlik edecek.” 28 Ardından Yeşu tüm halkı gönderdi, herkes kendi mülküne gitti.+

29 Ve Yehova’nın kulu Nun oğlu Yeşu yüz on yaşında öldü.+ 30 Onu kendisine miras olarak verilen yerde, Efraim’in dağlık bölgesindeki Gaaş Dağının kuzeyinde, Timnat-serah’ta+ gömdüler. 31 İsrail, Yeşu’nun zamanında ve Yeşu’dan sonra yaşayan ihtiyarlar döneminde Yehova’ya kulluk etmeye devam etti.+ Bu ihtiyarlar Yehova’nın İsrail için yaptıklarının tümünü iyi bilen kişilerdi.+

32 İsrailoğulları Mısır’dan çıkarken yanlarına aldıkları Yusuf’un kemiklerini,+ Yakup’un yüz parça gümüşe+ Hamoroğullarından,+ Şekem’in babasından satın aldığı Şekem’deki tarlaya gömdüler. Ve o bölge miras olarak Yusufoğullarına verildi.+

33 Sonra Harun’un oğlu Eleazar da öldü.+ Onu oğlu Finehas’a+ ait tepeye gömdüler. Ona verilmiş olan bu tepe Efraim’in dağlık bölgesindeydi.