28 Mart Perşembe
Toprağa döneceksin (Başl. 3:19).
Biz kesinlikle Âdem’le Havva’nın düştüğü hataya düşmek istemiyoruz. Bundan kaçınmak için de Yehova hakkında daha fazla bilgi edinmeli, O’nun niteliklerine karşı sevgimizi derinleştirmeli ve düşünce tarzını anlamaya çalışmalıyız. Böyle yaparsak Yehova’ya olan sevgimiz gittikçe güçlenir. İbrahim’i düşünelim. O, Yehova’yı gerçekten çok seviyordu. Ancak bazen O’nun kararlarını anlamakta zorlandı. Yine de asla Yehova’ya itaatsizlik etmedi. Bunun yerine, O’nu daha yakından tanımaya çalıştı. Örneğin İbrahim, Yehova’nın Sodom ve Gomorra’yı yok etme kararını ilk duyduğunda endişelendi. “Tüm dünyanın hâkimi” olan Yehova’nın kötülerle birlikte doğruları da yok etmesinden korktu. Bunun üzerine, O’na saygılı bir tutumla bazı sorular sordu ve Yehova da sabırla İbrahim’e cevap verdi. Bunun sonucunda İbrahim, Yehova’nın tüm insanların yüreklerini bildiğini ve asla suçlularla birlikte masumları da yok etmeyeceğini anladı (Başl. 18:20-32). w22.08 28 p. 9-10
29 Mart Cuma
Güvenilir insan . . . . meseleyi örter (Özd. 11:13).
MÖ 455’te Yeruşalim’in surları onarıldıktan sonra, Vali Nehemya şehirle ilgilenmesi için bazı güvenilir adamlar seçti. Bu kişilerden biri de Kalenin yöneticisi Hananya’ydı. Kutsal Kitap onun hakkında şöyle der: “O çok güvenilir biriydi; ondaki Tanrı korkusu birçoklarından daha fazlaydı” (Neh. 7:2). Hananya Yehova’yı sevdiği ve O’nu üzmekten korktuğu için kendisine verilen her görevi ciddiyetle yerine getirdi. Bu nitelikler Tanrı’ya hizmet ederken bizim de güvenilir biri olmamıza yardım edebilir. Ayrıca Pavlus’un güvenilir bir dostu olan Tihikos’u düşünelim. Pavlus onun kendisini yarı yolda bırakmayacağını biliyordu ve ondan sadık biri olarak söz etmişti (Efes. 6:21, 22). O, Efesos ve Kolose cemaatindeki kardeşlere mektuplar götürmesi için Tihikos’u görevlendirdi. Ayrıca onun oradaki kardeşleri güçlendirip teselli edeceğine de güveniyordu. Tihikos bize Yehova’ya yakın kalmamıza yardım eden sadık ve güvenilir biraderlerimizi hatırlatıyor (Kol. 4:7-9). w22.09 9-10 p. 5-6
30 Mart Cumartesi
Sevgi birçok günahı örter (1. Pet. 4:8).
Yusuf en az 13 yıl boyunca çok ciddi sınavlar yaşadı. O, Yehova’nın kendisini sevmediğini ve en ihtiyaç duyduğu anda onu terk ettiğini düşünebilirdi. Fakat o böyle düşünmedi ve kızgınlık beslemedi. Bunun yerine sakin kalarak aklı başında davrandı. Eline kardeşlerinden öç alma fırsatı geçtiğinde bunu yapmadı. Onlara sevgi gösterdi ve onları bağışladı (Başl. 45:4, 5). Yusuf net şekilde düşünebildiği için böyle davrandı. Sorunlarına odaklanmaktansa büyük resme, yani Yehova’nın amacına odaklandı (Başl. 50:19-21). Ondan ne öğreniyoruz? Haksızlığa uğradığımızda Yehova’ya kızmayalım ya da O’nun bizi terk ettiğini düşünmeyelim. Bunun yerine O’nun yaşadığımız sınavlara dayanmamız için bize nasıl yardım ettiğine odaklanalım. Ayrıca başkaları bize kötü davrandığında onların kusurlarını sevgiyle örtmeye çalışalım. w22.11 21 p. 4