11 У: «Эй, Қўшинлар Сарвари Яҳова, агар чўрингнинг қайғусига эътибор қаратиб, мени ёдга олсанг ва унутмасдан менга ўғил берсанг+, эй Яҳова, мен уни Сенга бераман. У бир умр Сенга хизмат қилади, бошига устара тегмайди»+,— дея қасам ичди.

3 Бу орада ёш Шомуил Элахнинг бошчилиги остида Яҳовага хизмат қилиб юрарди+. Ўша кунларда Яҳованинг сўзи кам келар, ваҳийлар+ ҳам кам нозил қилинар эди.

15 Шомуил эрталабгача ётди. Кейин жойидан туриб, Яҳованинг уйи эшикларини очди. У кўрган ваҳийсини Элахга айтиб беришдан қўрқди.