• «Ҳамма гап ўстирган Худодадир»
    Қўриқчи минораси – 2008 | 15 июль

    • Ухлайдиган уруғ сепувчи

      13, 14. а) Марк 4:26–29- да келтирилган масални айтиб беринг. б) Уруғ сепган одам ким ва дон нимани билдиради?

      13 Марк 4:26–29- да уруғ сепувчи ҳақидаги яна бир масал келтирилган: «Худонинг Шоҳлиги ерга уруғ сепган одамга ўхшайди. Кечаси бўлдими, ухлайди, кундузи бўлдими, туради. Уруғнинг қандай униб-ўсаётганидан у бехабар. Ер ўз-ўзидан аввал кўкатни, сўнгра бошоқни, ундан кейин бошоқдаги тўлиқ донни ундиради. Ҳосил пишгач, йиғим-терим вақти келди, деб дарҳол ўроқ солади».

      14 Уруғ сепган одам ким? Христиан оламидаги баъзи уламоларнинг ўйлашича, бу одам Исо Масиҳдир. Бироқ Исо ухлаяпти ва уруғнинг ўсаётганидан у бехабар, дейиш ўринлими? Йўқ, негаки униб-ўсиш жараёни Исонинг назорати остида! Бояги масалдагидек, бунисида ҳам уруғ сепувчи воизлик фаолиятида қатнашаётган Шоҳлик ваъзгўйларига ишора қилмоқда. Ерга ташланган дон эса — улар эълон этаётган хабардир.

      15, 16. Исо масал орқали, том маънодаги ва маънан униб-ўсишнинг қайси хусусиятига эътибор қаратган?

      15 Исо сўзлаганидек, уруғ сепувчи «кечаси бўлдими, ухлайди, кундузи бўлдими, туради». Аммо бу, уруғ сепган одам ўз мажбуриятига бепарво дегани эмас. Исо шунчаки, аксарият инсонларнинг одатдаги турмуш тарзини тасвирлаган. Бу ерда бетўхтов кун билан тун алмашиши тўғрисида гап кетяпти. Қолаверса, Исо шу онда уруғнинг қандай униб-ўсаётганига эътибор қаратган бўлса-да, лекин уруғ сепган киши бехабар эканини айтди. Масалнинг мағзи шундаки: «Ер ўз-ўзидан... донни ундиради».

      16 Хўш, Исо бу билан нима демоқчи эди? У, дон қандай униб, аста-секин ўсишига диққат қаратган. «Ер ўз-ўзидан аввал кўкатни, сўнгра бошоқни, ундан кейин бошоқдаги тўлиқ донни ундиради» (Марк 4:28). Демак, униб-ўсиш қадамма-қадам рўй беради ва уни асло тўхтатиб бўлмайди. Шогирдларнинг маънан улғайиши ҳақида ҳам худди шуни айтиш мумкин. «Абадий ҳаётга тайин бўлганларнинг» қалбларида ҳақиқат тобора униб-ўсишига, Яҳованинг Ўзи ғамхўрлик қилмоқда (Ҳавор. 13:48; Иброн. 6:1).

      17. Экувчи йиғим-теримда қандай иштирок этяпти?

      17 «Ҳосил пишгач», экувчи йиғим-теримда қай тарзда қатнашади? Худованд Яҳова янги шогирдларнинг юракларида Шоҳлик тўғрисидаги ҳақиқат униб-ўсишига йўл қўяди. Бу ҳосил рамзий маънода пишганда, киши Аллоҳга бўлган севгиси туфайли ҳаётини Унга бағишлайди. Сўнг эса бунинг рамзи сифатида сувга чўмади. Маънан етук бўлишга интилаётган биродарларга, вақт ўтган сайин жамоатда масъулиятли вазифалар топширилади. Ҳосилнинг, яъни Шоҳлик самарасининг йиғим-теримида, улғайган шогирдга уруғ эккан ҳам, экмаганлар ҳам иштирок этишяпти (Юҳанно 4:36–38 ўқиб беринг). Ана шу сабабдан «экувчи билан ўроқчи бирга қувонадилар».