መዝሙር

የዳዊት ማህሌት።

141 ይሖዋ ሆይ፣ አንተን እጣራለሁ።+

እኔን ለመርዳት ፈጥነህ ድረስልኝ።+

አንተን ስጣራ በትኩረት ስማኝ።+

2 ጸሎቴ በአንተ ፊት እንደተዘጋጀ ዕጣን ይሁን፤+

የተዘረጉት እጆቼ ምሽት ላይ እንደሚቀርብ የእህል መባ ይሁኑ።+

3 ይሖዋ ሆይ፣ ለአፌ ጠባቂ አድርግ፤

በከንፈሮቼም በር ላይ ዘበኛ አቁም።+

4 ከክፉ ሰዎች ጋር መጥፎ ድርጊት እንዳልፈጽም፣

ልቤ ወደ ክፉ ነገር እንዲያዘነብል አትፍቀድ፤+

ጣፋጭ ከሆነው ምግባቸው አልቋደስ።

5 ጻድቅ ቢመታኝ፣ የታማኝ ፍቅር መግለጫ አድርጌ እቆጥረዋለሁ፤+

ቢወቅሰኝ በራስ ላይ እንደሚፈስ ዘይት አድርጌ አየዋለሁ፤+

ራሴም ይህን ፈጽሞ እንቢ አይልም።+

መከራ በገጠማቸው ወቅትም እንኳ መጸለዬን እቀጥላለሁ።

6 ፈራጆቻቸው ከገደል አፋፍ ቢጣሉም፣

ሕዝቡ ለምናገራቸው ቃላት ትኩረት ይሰጣል፤ ደስ የሚያሰኙ ናቸውና።

7 ሰው ሲያርስና ጓል ሲከሰክስ አፈሩ እንደሚበታተን ሁሉ፣

አጥንቶቻችንም በመቃብር* አፍ ላይ ተበታተኑ።

8 ሉዓላዊው ጌታ ይሖዋ ሆይ፣ ዓይኖቼ ግን ወደ አንተ ይመለከታሉ።+

አንተን መጠጊያዬ አድርጌአለሁ።

ሕይወቴን አትውሰድ።*

9 ከዘረጉብኝ ወጥመድ፣

ክፉ አድራጊዎች ካስቀመጡብኝ አሽክላም ጠብቀኝ።

10 ክፉዎች አንድ ላይ የገዛ ወጥመዳቸው ውስጥ ይወድቃሉ፤+

እኔ ግን አንድም ነገር ሳይነካኝ አልፋለሁ።