ኢዮብ

 3 እርግጥ ነው፣ አንተ ብዙዎችን ታርም ነበር፤

የደከሙትንም እጆች ታበረታ ነበር።

 4 ቃልህ የተሰናከለውን ሁሉ ያነሳ ነበር፤

አንተም የሚብረከረኩትን ጉልበቶች ታጸና ነበር።

 5 አሁን ግን በአንተ ላይ ሲደርስ ዛልክ፤

በአንተ ላይ ሲመጣ ተደናገጥክ።

 8 እኔ እንዳየሁት ክፉ ነገርን የሚያርሱ፣*

መከራንም የሚዘሩ ያንኑ ያጭዳሉ።

 9 በአምላክ እስትንፋስ ይጠፋሉ፤

በቁጣውም ወላፈን ይደመሰሳሉ።

10 አንበሳ ሊያገሳ፣ የአንበሳም ግልገል ሊያጉረመርም ይችላል፤

ይሁን እንጂ የብርቱ አንበሶች* ጥርስም እንኳ ይሰበራል።

11 አንበሳ የሚታደን ሲያጣ ይጠፋል፤

የአንበሳም ግልገሎች ይበተናሉ።

12 ቃል በስውር መጣልኝ፤

ሹክሹክታውም ወደ ጆሮዬ ደረሰ።

13 ይህም የሆነው ሌሊት ያየሁት ራእይ ባስጨነቀኝ ወቅት፣

ሰዎችም ጭልጥ ያለ እንቅልፍ በወሰዳቸው ጊዜ ነበር፤

14 በጣም ተንቀጠቀጥኩ፤

አጥንቶቼም ሁሉ በፍርሃት ተዋጡ።

15 መንፈስም በፊቴ አለፈ፤

የገላዬም ፀጉር ቆመ።

16 እሱም ባለበት ቆመ፤

ሆኖም መልኩን መለየት አልቻልኩም።

አንድ ቅርጽ በዓይኔ ፊት ነበር፤

ጸጥታም ሰፍኖ ነበር፤ ከዚያም አንድ ድምፅ ሰማሁ፦

18 እነሆ፣ በአገልጋዮቹ ላይ እምነት የለውም፤

በመላእክቱም* ላይ ስህተት ያገኛል።

19 በጭቃ ቤቶች የሚኖሩ፣

መሠረታቸው አፈር ውስጥ የሆነ፣+

እንደ ብል በቀላሉ የሚጨፈለቁማ ሁኔታቸው ምንኛ የከፋ ይሆን!

20 ከጠዋት እስከ ማታ ባለው ጊዜ ውስጥ ሙሉ በሙሉ ይደቅቃሉ፤

ለዘላለም ይጠፋሉ፤ ደግሞም ማንም ልብ አይላቸውም።