ነቢዩ ያልተከለውም ሆነ ያላሳደገው በአንድ ጀምበር የበቀለ ተክል በመድረቁ አዝኗል፤ ይሖዋ ለዮናስ ይህን ሐቅ ከገለጸለት በኋላ እንዲህ አለው፦ “ታዲያ እኔ ቀኝና ግራቸውን ለይተው መናገር የማይችሉ፣ ከአንድ መቶ ሃያ ሺህ በላይ ሰዎችና አያሌ እንስሶች ለሚኖሩባት ለታላቋ ከተማ ለነነዌ ማዘን አይገባኝምን?”—ዮናስ 4:10, 11d

ይሖዋ ለማስተማር የፈለገውን ቁም ነገር አስተዋልክ? ዮናስ ያንን ተክል ለመንከባከብ ያደረገው አንዳች ነገር የለም። በሌላ በኩል ግን ይሖዋ፣ ለነነዌ ሰዎች ሕይወት ከመስጠት ባሻገር በምድር ላይ ለሚኖሩ ፍጥረታት በሙሉ እንደሚያደርገው ለእነሱም በሕይወት እንዲኖሩ የሚያስችላቸውን ነገር ሁሉ አሟልቶላቸዋል። ዮናስ 120,000 ለሚሆኑ ሰዎችና ለእንስሶቻቸው ሳያስብ ለአንዲት ተራ ተክል እንዴት ሊቆረቆር ይችላል? የራስ ወዳድነት ዝንባሌ እንዲያድርበት ስለፈቀደ አይደለም? ዮናስ ለተክሉ ያዘነው ለእሱ ጥቅም ስላስገኘለት ብቻ ነው። ነነዌ ባለመጥፋቷ የተበሳጨውም ቃሉ ባለመፈጸሙ በሰው ፊት እንዳያፍር ስለፈራ በሌላ አነጋገር ራስ ወዳድ ስለነበረ ነው።

በእርግጥም ይህ ትልቅ ቁም ነገር ነው! አሁን የሚነሳው ጥያቄ፣ ‘ዮናስ ከዚህ ተሞክሮ ትምህርት አግኝቷል?’ የሚል ነው። በስሙ የተሰየመው መጽሐፍ የሚያበቃው ይሖዋ በጠየቀው ጥያቄ ነው። አንዳንድ ተቺዎች ዮናስ ለዚህ ጥያቄ ፈጽሞ መልስ እንዳልሰጠ ይናገሩ ይሆናል። እንደ እውነቱ ከሆነ ግን መልሱ ራሱ መጽሐፉ ነው። በዮናስ ስም የተሰየመው መጽሐፍ ጸሐፊ፣ ራሱ ዮናስ እንደሆነ ማስረጃዎች ያረጋግጣሉ። ይህ ነቢይ አገሩ ሆኖ ይህንን ዘገባ ሲጽፍ በዓይነ ሕሊናህ ይታይህ። አስተዋይና ትሑት የሆነ አንድ አረጋዊ ከዚህ ቀደም የሠራውን ስህተት፣ ዓመፀኝነቱን እና ምሕረት ለማሳየት እምቢተኛ የነበረ መሆኑን እያሰበ በጸጸት ጭንቅላቱን ሲነቀንቅ መመልከት ትችላለህ። ዮናስ፣ ይሖዋ ከሰጠው ጥበብ ያዘለ ትምህርት እንደተጠቀመ ግልጽ ነው። ምሕረት ማሳየትን ተምሯል። እኛስ?