ፈሪሳውያንም ሙሴ “የፍችዋን ጽሕፈት ሰጥተው እንዲፈቱአት” ፈቅዷል ሲሉ ተከራከሩ። ኢየሱስም “ሙሴስ ስለ ልባችሁ ጥንካሬ ሚስቶቻችሁን ትፈቱ ዘንድ ፈቀደላችሁ ከጥንት ግን እንዲህ አልነበረም። እኔ ግን እላችኋለሁ፣ ያለ ዝሙት ምክንያት ሚስቱን ፈትቶ ሌላዪቱን የሚያገባ ሁሉ ያመነዝራል፣ የተፈታችውንም የሚያገባ ያመነዝራል” ሲል መለሰላቸው። — ማቴዎስ 19:​3–9

በሙሴ ሕግ ውስጥ የነበረው ዝግጅት

የሙሴ ሕግ በተሰጠበት ጊዜ ከእስራኤላውያን ልበ ደንዳናነት የተነሳ ይሖዋ ፍቺን የሚፈቅድ ዝግጅት እስኪያደርግ ድረስ የጋብቻ ግንኙነት በጣም ተዳክሞ ነበር። (ዘዳግም 24:​1) ይሖዋ ባልንጀሮቻቸውን እንደራሳቸው እንዲወዱ ከሰጠው ትዕዛዝ ለመረዳት እንደሚቻለው በጥቃቅን ስሕተቶች ሚስቶቻቸውን በመፍታት እስራኤላውያን በዚህ ሕግ አለአግባብ እንዲጠቀሙበት የአምላክ ዓላማ አልነበረም። (ዘሌዋውያን 19:​18) የፍቺዋን ጽሕፈት መስጠቱ እንኳ ፍቺን ለመከላከል የሚያገለግል ነበር። ምክንያቱም ፍቺውን የሚፈልገው ባል የፍቺዋን ጽሕፈት ለመስጠት ከሚያደርጋቸው ነገሮች አንዱ ምናልባትም በእርቅ እንዲያልቅ ሊያደርጉ የሚችሉትን በወቅቱ የተሾሙ ሰዎች የግድ ማማከር አለበት። አምላክ ይህን ሕግ ያወጣው አንድ ሰው “በሆነው ምክንያት ሁሉ ሚስቱን” እንዲፈታት መብት ለመስጠት አልነበረም። — ማቴዎስ 19:⁠3

ይሁን እንጂ እስራኤላውያን ከጊዜ በኋላ የሕጉን ትክክለኛ መንፈስ ችላ በማለት ይህን አንቀጽ እንደፈለጉ ለመፍታት ተጠቅመውበታል። በአምስተኛው መቶ ዘመን ከዘአበ እስራኤላውያን በሆነ ባልሆነው ምክንያት ሚስቶቻቸውን በመፍታት የወጣትነት ሚስቶቻቸውን አለአግባብ ይይዟቸው ነበር። ይሖዋም ፍቺን እንደሚጠላ አጥብቆ ነግሯቸው ነበር። (ሚልክያስ 2:​14–16) ኢየሱስ ከዚህ በመነሳት ነበር በእሱ ዘመን የነበሩት እስራኤላውያን ያደርጉት የነበረውን ፍቺ ያወገዘው።