١٢ ‏«مَتَى ٱنْتَهَيْتَ مِنْ تَعْشِيرِ+ كُلِّ عُشُورِ غَلَّتِكَ فِي ٱلسَّنَةِ ٱلثَّالِثَةِ،‏+ سَنَةِ ٱلْعُشُورِ،‏ تُعْطِيهَا لِلَّاوِيِّ وَٱلْغَرِيبِ وَٱلْيَتِيمِ وَٱلْأَرْمَلَةِ،‏ فَيَأْكُلُونَهَا دَاخِلَ أَبْوَابِ مُدُنِكَ وَيَشْبَعُونَ.‏+