Јеһованын чыхардығы һөкм һәмишә әдаләтлидир. О, тамамилә гәрәзсиздир. Јеһова инсаны вар-дөвләтинә, мөвгејинә, баҹарығына, гара гашына-гара ҝөзүнә ҝөрә бағышламыр (1 Ишм. 16:7; Јаг. 2:1—4). Һеч кәс Она тәзјиг ҝөстәрә билмәз, рүшвәт верә билмәз. Јеһованын гәрарлары нә гәзәбдән ирәли ҝәлир, нә дә үрәји јумушаглыгдан (Чых. 34:7). Бәли, әнҝин һикмәтә, ити бәсирәтә саһиб олдуғу үчүн Јеһова ән јахшы Һакимдир (Ган. 32:4). Төвраты гәләмә аланлар Јеһованын әфвинин бәнзәрсиз олдуғуну анлајырдылар. Онларын истифадә етдикләри бир ибрани сөзү илә бағлы бир мәнбәдә мараглы фикир вурғуланыр: «Бу сөз јалныз Аллаһын ҝүнаһ ишләјән инсаны бағышламасына аид ишләнир. Бу сөз һеч вахт мәһдуд вә ҹүзи өлчүдә олан әфвә, јәни инсанын инсаны бағышламасына аид ишләнмир». Ҝүнаһ ишләјән инсаны бүтөвлүклә бағышламаға јалныз Аллаһын сәлаһијјәти вар. w22.06 с. 4—5, абз. 10, 11

Әҝәр өвладынызы тәк бөјүдүрсүнүзсә, јахуд һәјат јолдашыныз иманыныза шәрик дејилсә, әмин олун ки, сизин нүмунәниз башгаларыны ҝүҹләндирир вә руһландырыр. Бәс әҝәр зәһмәтинизин һеч бир бәһрә вермәдијини дүшүнүрсүнүзсә, онда неҹә? Унутмајын ки, ушағыныза Јеһованы севмәји бир ҝүнүн ичиндә өјрәдә билмәзсиниз. Мәсәлән, тохум әкәндә, ола билсин, нараһат олурсунуз ки, ҝөрәсән, о, бәһрә ҝәтирәҹәк, ја јох. Нәтиҹә сиздән асылы олмаса да, биткини суламаға давам етмәклә онун бөјүмәси үчүн мүмкүн олан ән јахшы шәраити јаратмыш олаҹагсыныз (Марк 4:26—29). Бир ана кими, сиз дә бәзән нараһат олурсунуз ки, ҝөрәсән, дедикләриниз өвладларынызын үрәјинә тәсир едир, ја јох? Сиз онларын јеринә гәрар верә билмәзсиниз. Амма онлара Јеһованын тәлим-тәрбијәсини вермәк үчүн әлиниздән ҝәләни етсәниз, руһән инкишаф етмәләри үчүн мүмкүн олан ән јахшы шәраити јарадарсыныз. w22.04 с. 19—21, абз. 16, 17

Сүлејман падшаһ Јеһоваја садиг галдығы вахтларда өзүнә дүзҝүн гијмәт верирди. О, ҝәнҹлијиндә, һакимијјәтинин илк илләриндә баша дүшүрдү ки, тәҹрүбәсиздир, буна ҝөрә дә Јеһовадан рәһбәрлик истәмишди (1 Пад. 3:7—9). Сүлејман һәм дә дәрк едирди ки, гүрур тәһлүкәлидир. Амма әфсуслар олсун ки, Сүлејман падшаһ вердији мәсләһәтә өзү әмәл етмәди. Сонралар о гүрурланды вә Аллаһын ганунларына итаәтсизлик етди. Мәсәлән, Аллаһын ганунларынын бириндә дејилирди ки, ибрани падшаһ «чохлу арвад алмамалыдыр, јохса үрәји һагг јолундан дөнәр» (Ган. 17:17). Сүлејман падшаһ бу гануна мәһәл гојмајыб, 700 арвад вә 300 ҹаријә алды (1 Пад. 11:1—3). Бәлкә дә Сүлејман дүшүнүрдү ки, бу, онун үчүн һеч бир тәһлүкә јаратмаз. О, бир мүддәт сонра Јеһовадан узаглашмағын аҹы нәтиҹәләрини јашады (1 Пад. 11:9—13). w22.05 с. 23—24, абз. 12