Zəbur

137 Babil çaylarının+ kənarında oturub

Sionu yada salanda ağlayırdıq.+

 2 Orada* qovaq ağaclarından

Çənglərimizi asmışdıq.+

 3 Bizi əsir edənlər nəğmə oxumağımızı istəyirdilər,+

Bizi ələ salanlar şənlənmək üçün:

 4 Axı yad eldə

Yehovanın nəğməsini necə oxuyaq?

 5 Ey Yerusəlim, əgər səni unutsam,

Sağ əlim bacarığını yadırğasın*.+

 6 Əgər səni xatırlamasam,

Əgər Yerusəlim

Sevincimin zirvəsi olmasa,+

Qoy dilim qurusun*.

 7 Ey Yehova, ədumilərin dediyi sözləri xatırla,

Onlar Yerusəlimin süqut günü demişdilər:

Xoşbəxtdir o kəs ki, sənə əvəzini verəcək,

Bizə etdiyini sənin öz başına gətirəcək.+

 9 Xoşbəxtdir o kəs ki, övladlarını tutub qayaya çırpacaq,

Onları parça-parça edəcək!+