Zəbur

144 Əllərimi savaşa,

Barmaqlarımı döyüşə hazırlayan,

Qayam Yehovaya+ alqış olsun!+

 2 O, mənim xeyirxahımdır! Odur istehkamım,

Pənahgahım, xilaskarım,

Qalam, qalxanım,+

Odur xalqları mənə tabe edən.+

 4 İnsan adi bir nəfəsdir,+

Ömrü qeyb olan kölgə kimidir.+

 5 Ey Yehova, göyləri əy, aşağı en,+

Dağlara toxun, tüstü qalxsın.+

 6 İldırım çaxdır, düşmənləri pərən-pərən et,+

Oxlarını at, onları çaxnaşmaya sal.+

 7 Göylərdən əlini uzat,

Məni qurtar, sel-sulardan çıxar,

Məni yadların əlindən al.+

 8 Onların ağzından yalan tökülür,

Sağ əllərini qaldırıb yalandan and içirlər.

 9 İlahi, şəninə yeni nəğmə oxuyaram,+

On telli alətdə Səni tərənnüm edərəm.

10 Sənsən padşahlara zəfər verən,+

Qulun Davudu siyrilmiş qılıncdan qurtaran.+

11 Məni qurtar, ağzından yalan tökülən,

Sağ əllərini qaldırıb yalandan and içən

Yadların əlindən al məni.

12 Onda oğullarımız tezcə boy atmış fidana,

Qızlarımız saraydakı oyma künc sütunlarına bənzər.

13 Anbarlarımız növbənöv nemətlərlə dolub-daşar,

Çöldəki sürülərimiz minlərlə, on minlərlə balalar,

14 Boğaz mal-qaramız bala salmaz, ölü doğmaz,

Meydanlarımızda şivən qopmaz.