⁸ Əgər Həvva doğrudan da belə düşünürdüsə, onda o, çox yanılırdı. Üstəlik, Adəmlə Həvva Qabilə bu fikri aşılayırdılarsa, sözsüz ki, Qabilin ürəyində təkəbbür yaranmışdı. Amma ikinci oğlu olanda Həvva onun haqqında bu cür sözlər demədi. Adəmlə Həvva onun adını Habil qoydu. İbrani dilində bu adın mənası «nəfəs», «puçluq» deməkdir (Yar. 4:2). Nəyə görə Adəmlə Həvva ikinci oğullarına bu adı vermişdilər? Bəlkə, Habilə qardaşı Qabil qədər ümid bəsləmirdilər? Ola bilər, amma bunu dəqiq deyə bilmərik.

10, 11. a) Qabillə Habil hansı işlə məşğul idilər? b) Habil özündə hansı xüsusiyyəti yetişdirmişdi?

¹⁰ Adəm oğullarını kiçik yaşlarından əməyə alışdırmışdı ki, ailəni dolandıra bilsinlər. Qabil əkinçi, Habil isə çoban idi.

¹³ Təbii ki, Habil Yehova Allah barədə düşünürdü. Təsəvvür edin: Habil qoyun otarır. Qoyun otarmaq asan iş deyil, çobanın günü ayaq üstə keçir. O, təpələr aşır, dərələrdən, çaylardan keçir, qoyun-quzunu otu bol, suyu təmiz yerlərə aparır, onları yatırmaq üçün təhlükəsiz yer axtarır. Allahın xəlq etdiyi heyvanların içində qoyun-quzu, sanki, ən köməksizidir! Elə bil, yaranıblar ki, insan onları bəsləsin, qorusun. Yəqin Habil başa düşürdü ki, onun da insandan qat-qat hikmətli, qat-qat güclü Yaradanın rəhbərliyinə, müdafiəsinə və qayğısına ehtiyacı var. Şübhəsiz, o, belə şeylər barədə dua edirdi və bunun sayəsində Allaha olan imanı get-gedə güclənirdi.