Шаршамбы, 19 март
Һеҙгә тейгән һәр кем минең күҙ ҡараһына тейә (Зәк. 2:8).
Йәһүә беҙҙе ярата. Шуға күрә ул хистәребеҙгә бик иғтибарлы һәм һәр ваҡытта ла беҙҙе яҡларға әҙер. Беҙ ғазап сиккәндә, ул да ғазап сигә. Тимәк, беҙ уға: «Күҙең ҡараһылай һаҡла мине», — тип доға ҡыла алабыҙ (Зәб. 17:8). Ул беҙҙең доғабыҙға мотлаҡ яуап бирәсәк. Күҙ — тәндең иң һиҙгер ағзаһы. Шуға күрә Йәһүә беҙҙе күҙенең ҡараһы менән сағыштырғанда, асылда: «Һеҙгә зыян килтергән кеше миңә лә зыян килтерә», — тип әйтә кеүек. Йәһүә уның яратыуына ышаныуыбыҙҙы теләй. Ләкин тормошобоҙҙағы ваҡиғалар арҡаһында быға ышаныуы ауыр булырға мөмкин. Йәиһә беҙ әле ниндәйҙер һынау аша үтәбеҙ, шуға күрә Йәһүәнең яратыуына шикләнәбеҙҙер. Быға нисек юл ҡуймаҫҡа? Йәһүәнең Ғайсаға, майланған мәсихселәргә һәм беҙҙең һәр беребеҙгә нисек яратыу сағылдырғанын белергә кәрәк. w24.01 27 б., 6, 7 абз.
Кесаҙна, 20 март
Аллабыҙ беҙгә ярҙам итеп торҙо. Ул беҙҙе дошман ҡулынан һәм йәшерен урындарҙан һөжүм итеүсе кешеләрҙән ҡотҡарып торҙо (Езра 8:31).
Езра Йәһүәнең үҙ халҡын ҡотҡарғанын инде күргән. Б. э. т. 484 йылда Ахашверош батша Фарсы империяһындағы йәһүдтәрҙе ҡырып бөтөрөргә фарман сығарған. Күрәһең, ул саҡта Езра әле Вавилонда йәшәгән (Әсф. 3:7, 13—15). Уның ғүмеренә ҡурҡыныс янаған! Батшаның фарманы тураһында белгәс, барлыҡ өлкәләрҙә йәшәгән йәһүдтәр ураҙа тотҡан һәм ҡайғырып илаған. Улар доға ҡылып, моғайын, Йәһүәнең яҡлауын һорағандыр (Әсф. 4:3). Хәл киҫкен үҙгәргән. Дошмандары ҡылырға уйлаған яуызлыҡ уларҙың үҙҙәренең башына төшкән! (Әсф. 9:1, 2). Езраның һәм башҡа йәһүдтәрҙең нимә хис иткәнен күҙ алдына ғына килтерегеҙ. Езраның күргән-кисергәндәре уны киләсәк һынауҙарға әҙерләгән һәм Йәһүәнең үҙ халҡын ҡотҡара аласағына ышанысын нығытҡан. w23.11 17 б., 12, 13 абз.
Йома, 21 март
[Кеше] эш-ғәмәлдәренә ҡарамайынса Алла тарафынан хаҡ тип [иҫәпләнә] (Рим. 4:6).
Илсе Павел Римдарға 3-сө һәм 4-се бүлектәрҙә ниндәй эштәр тураһында яҙған? Дөйөм алғанда, ул Синай тауында бирелгән Муса ҡануны талап иткән эштәрҙе күҙ уңында тотҡан (Рим. 3:21, 28). Күрәһең, Павел көндәрендә еврей халҡынан булған мәсихселәр, Муса ҡануны буйынса йәшәргә кәрәк, тип һанаған. Шуға күрә Павел, Ибраһимдың миҫалын килтереп, Алланың хуплауын алыр өсөн кеше ҡанунды үтәргә түгел, ә иман сағылдырырға тейеш икәнен күрһәткән. Был фекер беҙҙе йыуата: Аллаға һәм Мәсихкә иманыбыҙ булһа, Алла беҙҙе хуплаясаҡ. Яҡуб та үҙенең хатының 2-се бүлегендә эштәр тураһында яҙған. Әммә унда һүҙ ҡанун талаптарын үтәү тураһында бармай. Яҡуб мәсихселәр көн дә ҡылған яҡшы эштәр тураһында әйткән (Яҡ. 2:24). Был эштәргә ҡарап, мәсихсе Аллаға ысынлап та ышанамы-юҡмы икәнен белеп була. w23.12 3 б., 8 абз.; 4—5 бб., 10, 11 абз.