Дәртләндереү һүҙҙәре ҙур көскә эйә. «Күп йылдар мин үҙемде кәрәкһеҙ итеп хис иттем, — ти Рубен исемле ағай-ҡәрҙәш. — Әммә бер көндө мин өлкән менән вәғәзләнем. Ул минең бойоҡҡанымды һиҙеп ҡалды. Мин күңелемде бушатҡанда, ул иғтибар менән тыңланы. Шунан ул минең күп изгелекле эштәр башҡарғанымды, шулай уҡ Ғайсаның һүҙҙәрен — һәр беребеҙҙең күп турғайҙарға ҡарағанда күпкә ҡәҙерлерәк булыуын иҫемә төшөрҙө. Мин шул шиғырҙы йыш иҫкә алам, һәм ул һәр саҡ күңелемде йылыта. Өлкәндең һүҙҙәре тормошомдо ҡырҡа үҙгәртте» (Матф. 10:31). Изге Яҙмала башҡаларҙы даими дәртләндереп тороуҙың мөһимлеге айырыуса асыҡ күрһәтелә. Һәм был һис тә ғәжәп түгел. Илсе Павел еврей мәсихселәренә былай тип яҙған: «Һеҙҙең берегеҙ ҙә гонаһ алдағына бирелеп тиҫкәреләнмәһен өсөн, бер-берегеҙҙе көн һайын ҡеүәтләп тороғоҙ» (Евр. 3:13). Берәйһенең һүҙҙәре рухығыҙҙы күтәреп ебәргән саҡтарҙы хәтерләһәгеҙ, «бер-берегеҙҙе ҡеүәтләп тороғоҙ» тигән кәңәштең ҙур әһәмиәткә эйә булыуы менән, әлбиттә, ризалашырһығыҙ. w16.11 1:2, 3

Беҙҙең эраның 313 йылында мәжүси дин тотоусы Рим императоры Константин мөртәтлек юлына баҫҡан мәсихсе динен рәсми рәүештә таныған. Шунан һуң Константин, Никей соборы йыйғас, башҡаса фекерләгән Ария исемле руханиҙы Ғайсаны Алла тип танымағаны өсөн, һөргөнгә ебәрергә бойорған. Һуңыраҡ, император Феодосий I идара иткән саҡта (б. э. 379—395 йй.), католицизм — ялған тәғлимәттәр менән боҙолған мәсихсе дине — Рим империяһының рәсми дине булып киткән. Тарихсылар әйтеүенсә, мәжүси Рим империяһы IV быуатта «христианлаштырылған». Әммә ысынында ул ваҡытта мөртәтлек юлына баҫҡан мәсихсе дине, Рим империяһының мәжүси диндәренә ҡушылып, Бөйөк Вавилондың өлөшө булып киткән. Шуға ҡарамаҫтан, майланған мәсихселәрҙең бойҙай менән сағыштырылған бәләкәй генә төркөмө Аллаға хеҙмәт итер өсөн бар көсөн һалған (Матф. 13:24, 25, 37—39). w16.11 4:8, 9

Беҙ бик ауыр ваҡыттарҙа йәшәйбеҙ. Шайтан Иблис асыу менән яна һәм, «үкереүсе арыҫлан һымаҡ, кемде йоторға тип эҙләнеп йөрөй» (1 Пет. 5:8; Асыл. 12:17). Шуға күрә ҡайһы ваҡыт хатта Алла хеҙмәтселәренең дә борсолоуға бирелеүе һис тә ғәжәп түгел. Йәһүәнең боронғо заманда йәшәгән хеҙмәтселәре лә, мәҫәлән, Дауыт батша, ҡай саҡ бик ныҡ борсолған (Зәб. 13:2). Илсе Павел: «Барлыҡ берҙәмлектәр хаҡында хәстәрлек күреүем мине баҫа», — тип яҙған (2 Кор. 11:28). Әммә борсолоу хисе беҙҙе тулыһынса солғап алһа, нимә эшләргә? Күктәге ҡайғыртыусан Атабыҙ боронғо ваҡытта хеҙмәтселәрен ярҙамһыҙ ҡалдырмаған, һәм бөгөн дә уның ярҙамы менән беҙ борсолоу хисен күпкә кәметә алабыҙ. Нисек итеп? Бының өсөн беҙгә ҡайнар доға ҡылырға, Изге Яҙманы уҡырға һәм уның өҫтөндә уйланырға, Йәһүәнең изге рухына таянырға, ышаныс уятҡан кешегә күңелде бушатырға кәрәк. w16.12 3:1, 2