An Pantapos na Pamibi ni Jesus sa Kuwarto sa Itaas

Namumutan na marhay ni Jesus an mga apostol, kaya padagos niyang inaandam sinda para sa madali na niyang paghali. Nagtangad siya sa langit asin namibi sa Ama: “Ama, nag-abot na an oras. Pamurawayon mo an saimong aki tanganing pamurawayon ka kan saimong aki, kun paanong tinawan mo siya nin awtoridad sa gabos na laman, tanganing matawan niya nin buhay na daing katapusan an gabos na itinao mo sa saiya.”—Juan 17:1, 2.

Malinaw na aram ni Jesus na an pagpamuraway sa Diyos an pinakamahalaga. Pero nakakaranga nanggad an paglaom na sinambit ni Jesus—an buhay na daing katapusan! Huling tinawan siya nin “awtoridad sa gabos na laman,” maitatao niya sa bilog na katawuhan an mga pakinabang kan saiyang pantubos. Pero, bako gabos makikinabang. Taano? Huling itatao sana ni Jesus an mga pakinabang kan saiyang pantubos sa mga mahiro kauyon kan sunod niyang sinambit: “Ini nangangahulugan nin buhay na daing katapusan, na mamidbid ninda ika, an iyo sanang tunay na Diyos, asin an saro na saimong isinugo, si Jesu-Cristo.”—Juan 17:3.

Dapat na parehong mamidbid na marhay nin saro an Ama saka an Aki, asin magin dayupot sa sainda. Dapat na an pagmansay niya sa mga bagay-bagay kapareho kan pagmansay ninda. Dapat man niyang hinguwahon na arugon an daing kaagid nindang mga kuwalidad sa pagtrato sa iba. Asin dapat niyang masabutan na an pagkamit nin tawo nin buhay na daing katapusan panduwa sana sa pagpamuraway sa Diyos. Sinambit giraray ngunyan ni Jesus an temang ini:

“Pinamuraway taka digdi sa daga asin tinapos ko an gibuhon na itinao mo sa sako. Kaya ngunyan, Ama, tawan mo ako nin kamurawayan sa kaibanan mo, siring kan kamurawayan ko kaidto kan nasa kaibanan mo ako bago pa an kinaban.” (Juan 17:4, 5) Iyo, nakiulay si Jesus na maibalik siya sa kamurawayan sa langit paagi sa pagkabuhay liwat.

Minsan siring, dai nalingawan ni Jesus an mga ginibo niya sa saiyang ministeryo. Namibi siya: “Ipinahayag ko an saimong ngaran sa mga tawong itinao mo sa sako hali sa kinaban. Sadiri mo sinda, asin itinao mo sinda sa sako, asin inuutob ninda an saimong tataramon.” (Juan 17:6) Urog pa sa pagsambit kan pangaran nin Diyos na Jehova an ginibo ni Jesus sa saiyang ministeryo. Tinabangan man niya an mga apostol na maaraman kun ano an irinerepresentar kan pangaran na iyan—an mga kuwalidad nin Diyos asin an paagi niya nin pagtrato sa mga tawo.

Namidbid kan mga apostol si Jehova, naaraman an papel kan saiyang Aki, asin nasabutan an mga bagay na itinukdo ni Jesus. Mapakumbabang nagsabi si Jesus: “Ipinahayag ko sa sainda an mga tataramon na ipinahayag mo sa sako, asin inako ninda iyan saka naaraman nanggad ninda na nagdatong ako bilang saimong representante, asin nagturubod sinda na isinugo mo ako.”—Juan 17:8.

Dangan minidbid ni Jesus an pagkakaiba kan mga parasunod niya asin kan mga tawo sa kinaban sa pangkagabsan: “May hahagadon ako para sa sainda; an sakuyang hinahagad bakong para sa kinaban, kundi para sa mga itinao mo sa sako, huli ta sadiri mo sinda . . . Amang Banal, bantayan mo sinda alang-alang sa ngaran mo, na itinao mo sa sakuya, tanganing sinda magin saro kun paanong kita saro. . . . prinotektaran ko sinda, asin mayo ni saro sa sainda an napahamak apuwera sa aki nin kapahamakan,” si Judas Iscariote, na naghali na para trayduron si Jesus.—Juan 17:9-12.

“An kinaban nauungis sa sainda,” an pagpapadagos ni Jesus sa pagpamibi. “Dai ko hinahagad na halion mo sinda sa kinaban, kundi na bantayan mo sinda huli kan saro na maraot. Bako sindang kabtang kan kinaban, kun paanong ako bakong kabtang kan kinaban.” (Juan 17:14-16) An mga apostol asin iba pang mga disipulo nasa kinaban, an sosyedad nin tawo na pinapamahalaan ni Satanas, pero dapat sindang magdanay na bakong kabtang kan kinaban asin kan karatan kaiyan. Paano?

Dapat nindang papagdanayon na banal an saindang sadiri, na itinagama para maglingkod sa Diyos, paagi sa pagsunod sa mga katotoohan na nasa Hebreong Kasuratan asin sa mga katotoohan na itinukdo mismo ni Jesus. Ipinamibi ni Jesus: “Pabanalon mo sinda paagi kan katotoohan; an saimong tataramon katotoohan.” (Juan 17:17) Pag-abot nin panahon, an nagkapira sa mga apostol masurat nin ipinasabong na mga libro na magigin kabtang man kan “katotoohan” na makakatabang para pabanalon an sarong tawo.

Pero pag-abot nin panahon may iba pa na maako kan “katotoohan.” Huli kaini, an ipinamibi pa ni Jesus “bako lang para sa sainda [an mga yaon duman], kundi para man sa mga nagtutubod sa [saiya] paagi kan saindang tataramon.” Ano an hinagad ni Jesus para sa sainda gabos? “Tanganing sinda gabos magin saro, kun paanong ika, Ama, kasaro ko asin ako kasaro mo, na sinda man magin kasaro niyato.” (Juan 17:20, 21) Si Jesus saka an saiyang Ama bako man literal na sarong persona. An pagigin saro ninda nangangahulugan na nagkakauyon sinda sa gabos na bagay. Ipinamibi ni Jesus na an mga parasunod niya magin saro man sa arog kaiyan na paagi.

Dai pa sana nahahaloy kan bangging ini, sinabi ni Jesus ki Pedro asin sa iba pa na mahali siya tanganing mag-andam nin lugar para sa sainda, an buot sabihon sarong lugar sa langit. (Juan 14:2, 3) Ipinamibi man ni Jesus an bagay na iyan: “Ama, buot ko na kun hain ako, makaibanan ko duman an mga itinao mo sa sako, tanganing mamasdan ninda an sakuyang kamurawayan na itinao mo sa sako, huli ta namutan mo ako bago pa an pagkaestablisar kan kinaban.” (Juan 17:24) Kaya pinatunayan niya na haloy na panahon na—bago pa magkaaki si Adan saka Eva—namutan na kan Diyos an bugtong niyang Aki, na nagin si Jesu-Cristo.

Sa pagtatapos kan pamibi ni Jesus, idinuon niya giraray an ngaran kan saiyang Ama asin an pagkamuot nin Diyos sa mga apostol saka sa iba pa na maako kan “katotoohan,” na sinasabi: “Ipinamidbid ko sa sainda an saimong ngaran asin ipapamidbid ko iyan, tanganing an pagkamuot na ipinamati mo sa sakuya mapasainda asin ako magin kasaro ninda.”—Juan 17:26.