Itinokdo man ni Epicuro na dai puedeng magkaigwa nin buhay pagkagadan. Siempre, sarongat ini sa katokdoan kan Biblia dapit sa pagkabuhay liwat. An totoo, kan an apostol na si Pablo magtaram sa Areopago, posible na an mga Epicureo kabilang sa mga nagkontra ki Pablo manongod sa doktrina nin pagkabuhay liwat.​—Gibo 17:​18, 31, 32; 1 Corinto 15:​12-​14.

Posible na an pinakapeligrosong elemento sa pilosopiya ni Epicuro iyo man an pinakanatatago. An saiyang pagdehar sa buhay pagkagadan nagdara sa saiya sa konklusyon na an tawo maninigong magpakaogma sagkod sa mapupuede durante kan saiyang halipot na panahon digdi sa daga. Siring kan nasabotan niato, an saiyang ideya bako man na mabuhay na makasalan kundi, imbes, magpasiramsiram sa presente, mantang ini na sana an panahon ta.

Sa siring, dai inenkaminar ni Epicuro an hilom na paggibo nin sala tanganing malikayan an pagkatakot sa pakadiskobre, na sarong malinaw na huma sa presenteng kaogmahan. Saiyang inenkaminar an pagigin tama sana tanganing malikayan an mga resulta nin pagpalabilabi, na saro pang olang sa presenteng kaogmahan. Saiya man na inenkaminar an marahay na relasyon sa iba huli ta may pakinabang sa saindang pagbalos. Siempre, an paglikay sa hilom na paggibo nin sala, paggawe nin tama sana, asin pagkultibar nin pakikiamigo marahay. Kaya taano ta peligroso sa sarong Kristiano an pilosopiya ni Epicuro? Huli ta an saiyang hatol ibinasar sa saiyang daing pagtubod na punto de vista: “Magkarakan asin mag-irinom kita, huli ta sa aga magagadan kita.”​—1 Corinto 15:32.

Totoo, ipinaheheling kan Biblia sa mga tawo kun paano mabuhay na maogma ngonyan. Minsan siring, naghahatol iyan: “Magdanay kamo sa pagkamoot nin Dios, mantang kamo naghahalat sa pagkaherak kan satong Kagurangnan na si Jesu-Cristo na nasa isip an buhay na daing katapusan.” (Judas 21) Iyo, an Biblia mas dakula an pagdodoon sa daing sagkod na ngapit, bakong sa presente na madaling mawara. Para sa sarong Kristiano, an paglilingkod sa Dios iyo an pangenot na interes, asin nanonompongan nia na kun saiyang ineenot an Dios, maogma sia asin kontento. Sa parehong paagi, si Jesus, imbes na magin sibot sa saiyang sadiring personal na intereses, daing kapasloan na ginamit an saiyang kosog sa paglilingkod ki Jehova asin sa pagtabang sa mga tawo. Tinokdoan nia an saiyang mga disipulo na maggibo nin karahayan sa iba, bakong sa paghalat nin balos, kundi huli sa tunay na pagkamoot sa sainda. Maliwanag, an pundamental na motibasyon nin Epicureismo asin Kristianismo biyong magkalaen.​—Marcos 12:​28-​31; Lucas 6:​32-​36; Galacia 5:​14; Filipos 2:​2-4.

Maski ngani an Epicureismo nawara kan ika-apat na siglo C.E., igwa ngonyan nin mga nag-aarog sa kaagid na punto de vista na ngonyan sana an panahon ta. An mga tawong ini dikit sana o mayo ngani nin pagtubod sa panuga nin Dios na buhay na daing sagkod. Pero, an nagkapira sa sainda medyo halangkaw man an mga pamantayan sa paggawe.

An sarong Kristiano tibaad matentaran na makidayupot sa mga arog ninda, na tibaad nangangatanosan na an disenteng mga kualidad ninda nagpapatunay na tama an pakikiamigo. Minsan siring, minsan ngani dai ibinibilang an satong sadiri na nakalalabi, kaipuhan na isaisip niato na an gabos na “maraot na pag-iriba”​—kalabot na idtong an impluwensia mas natatago—​“nakararaot sa marahay na mga ugale.”

An pilosopiyang ngonyan sana an panahon ta basta na sana man minalataw sa nagkapirang seminar sa negosyo, librong giya sa personal na pag-oswag, nobela, pelikula, programa sa telebisyon, asin musika. Minsan ngani dai man direktang nagpapalakop nin makasalan na gawe-gawe, puede daw na an daing pagtubod na punto de vistang ini makaimpluwensia sa sato sa natatagong mga paagi? Halimbawa, puede daw kitang masibot na marhay sa pagkakontento sa sadiri kaya nalilingawan na niato an isyu kan soberaniya ni Jehova? Puede daw kitang malingling na ‘magluyaluya,’ imbes na “danay na dakol an gigibohon sa gibohon kan Kagurangnan”? O puede daw kitang madaya sa pagduwaduwa sa katamaan kan asin mga pakinabang sa mga pamantayan ni Jehova? Kaipuhan na magmaan kita kapwa sa pagkamugtak sa peligro nin talagang inmoralidad, kadahasan, asin espiritismo asin sa mga impluwensiado nin kinabanon na mga punto de vista!​—1 Corinto 15:58; Colosas 2:8.