Awit ni Solomon
5 “Ania na ako sa akong tanaman,+ Oh akong igsoong babaye,+ akong pangasaw-onon.+ Gikutlo ko ang akong mira+ uban sa akong yerbang-paalimyon. Gikaon ko ang akong udlan uban sa akong dugos;+ giinom ko ang akong bino uban sa akong gatas.”
“Kaon, Oh mga higala! Inom ug mahubog uban sa mga pahayag sa pagmahal!”+
2 “Ako natulog, apan ang akong kasingkasing nagmata.+ Anaa ang tingog sa akong minahal nga nanuktok!”+
“Ablihi ako,+ Oh akong igsoong babaye, akong hinigugma, akong salampati, akong walay-ikasaway!+ Kay ang akong ulo napuno sa yamog, ang mga hugpong sa akong buhok napuno sa mga tinulo sa kagabhion.”+
3 “‘Gihukas ko na ang akong taas nga besti. Isul-ob ko ba kini pag-usab? Gihugasan ko na ang akong mga tiil. Bulingan ko pa ba kini?’ 4 Gikuha sa akong minahal ang iyang kamot gikan sa lungag sa pultahan, ug nahimong saba ang akong kahiladmang mga bahin.+ 5 Ako mismo mibangon aron ablihan ang akong minahal, ug ang akong mga kamot nagtulo sa mira ug ang akong mga tudlo sa likido nga mira, diha sa suksokanan sa trangka. 6 Ako mismong giablihan ang akong minahal, apan ang akong minahal mipahilayo na, siya mibiya na. Ang akong kalag migula gikan kanako sa dihang siya misulti. Gipangita ko siya, apan wala ko siya makaplagi.+ Gitawag ko siya, apan wala siya motubag kanako. 7 Ang mga tigbantay+ nga nagsuroy sa siyudad nakakaplag kanako. Gibunalan nila ako, gisamaran nila ako. Ang mga tigbantay sa paril+ nagkuha sa akong lapad nga kupo gikan kanako.
8 “Gipapanumpa ko kamo,+ Oh mga anak nga babaye sa Jerusalem,+ nga, kon makaplagan ninyo ang akong minahal,+ inyo gayong isulti kaniya nga ako nagmasakiton tungod sa gugma.”+
9 “Sa unsang paagi ang imong minahal milabaw kay sa uban nga minahal,+ Oh ikaw nga labing matahom taliwala sa kababayen-an?+ Sa unsang paagi ang imong minahal milabaw kay sa uban nga minahal, nga imo man kaming gipapanumpa sa ingon niini?”+
10 “Ang akong minahal masanag ug mapulapula, ang labing talagsaon sa napulo ka libo.+ 11 Ang iyang ulo bulawan, dinalisay nga bulawan. Ang mga hugpong sa iyang buhok mga pungpong sa datiles. Ang iyang itom nga buhok sama sa uwak. 12 Ang iyang mga mata sama sa mga salampati sa daplin sa kasapaan, nga nangaligo sa gatas, nga nanglingkod sa kadaplinan. 13 Ang iyang mga aping sama sa tanaman sa yerbang-paalimyon,+ mga torre sa humot nga mga hilba. Ang iyang mga ngabil mga lirio, nga nagtulo sa likido nga mira.+ 14 Ang iyang mga kamot mga silindro nga bulawan, puno sa krisolito. Ang iyang tiyan usa ka palid sa garing nga tinabonan sa mga sapiro. 15 Ang iyang mga bitiis mga haliging marmol nga pinahiluna sa mga suksokanang patongan sa dinalisay nga bulawan. Ang iyang dagway sama sa Lebanon, pinili sama sa mga sedro.+ 16 Ang iyang alingagngag matam-is uyamot, ug ang tanang butang labot kaniya tilinguhaon sa ngatanan.+ Kini ang akong minahal, ug kini ang akong hinigugma, Oh mga anak nga babaye sa Jerusalem.”