Genesis
27 Karon nga tigulang na si Isaac ug hanap na kaayo ang iyang panan-aw, gitawag niya ang iyang magulang nga anak nga si Esau:+ “Anak ko!” Siya mitubag: “Ania ko!” 2 Ug siya miingon: “Tigulang na ko, ug wala ko mahibalo kon kanus-a ko mamatay. 3 Busa kuhaa palihog ang imong pana, ug adto sa kapatagan ug pangayam alang kanako.+ 4 Unya lutoa ang laming pagkaon nga paborito nako ug dad-a kini kanako. Kaonon nako kini aron mapanalanginan ti ka sa dili pa ko mamatay.”
5 Apan si Rebeca naminaw samtang nakigsulti si Isaac kang Esau nga iyang anak. Ug si Esau miadto sa kapatagan aron mangayam ug ihalas nga mananap ug dalhon kini ngadto sa iyang amahan.+ 6 Unya giingnan ni Rebeca si Jacob nga iyang anak:+ “Nadunggan nako bag-o lang nga giingnan sa imong amahan ang imong igsoong si Esau, 7 ‘Dad-i kog inayam nga mananap ug lutoi kog laming pagkaon. Dayon pakan-a ko aron mapanalanginan ti ka atubangan ni Jehova sa dili pa ko mamatay.’+ 8 Ug karon, anak ko, pamati pag-ayo ug himoa ang akong isugo nimo.+ 9 Palihog, adto sa panon sa mga hayop ug kuhai kog duha ka tambok nga nating kanding, aron lutoan nako ang imong amahan ug laming pagkaon nga paborito niya. 10 Dayon dad-a kini ug ipakaon sa imong amahan, aron panalanginan ka niya sa dili pa siya mamatay.”
11 Si Jacob miingon kang Rebeca nga iyang inahan: “Ang akong igsoon nga si Esau balhiboon,+ apan ako dili. 12 Unsaon man kon hikapon ko sa akong amahan?+ Seguradong maghunahuna siya nga gilimbongan nako siya, ug iya na hinuon kong tunglohon imbes panalanginan.” 13 Ang iyang inahan miingon kaniya: “Dawaton nako ang tunglo nga alang kanimo, anak ko. Buhata lang ang akong gisugo. Lakaw, kuhai kog mga nating kanding.”+ 14 Busa siya milakaw ug nagkuha niini ug nagdala niini ngadto sa iyang inahan, ug ang iyang inahan nagluto ug laming pagkaon nga paborito sa iyang amahan. 15 Human niana, gikuha ni Rebeca ang kinamaayohang besti ni Esau nga naa sa iyang balay, ug gipasul-ob kini kang Jacob.+ 16 Gibutangan sab niyag panit sa nating kanding ang kamot ug ang parte sa liog ni Jacob nga way balhibo.+ 17 Unya gitunol niya sa iyang anak nga si Jacob ang laming pagkaon ug ang tinapay nga iyang giluto.+
18 Busa miadto siya sa iyang amahan ug miingon: “Amahan ko!” Siya mitubag: “Ania ko! Kinsa man ka, anak ko?” 19 Si Jacob miingon sa iyang amahan: “Ako si Esau nga imong panganay.+ Gibuhat nako ang imong gisugo kanako. Palihog bangon ug kaon sa akong kuha, aron imo kong mapanalanginan.”+ 20 Si Isaac miingon sa iyang anak: “Nganong dali man kaayo kang nakakuha niini, anak ko?” Siya mitubag: “Gitabangan ko ni Jehova nga imong Diyos.” 21 Unya si Isaac miingon kang Jacob: “Duol palihog, aron mahikap ka nako anak ko, aron mahibalo ko kon ikaw ba gyod si Esau nga akong anak.”+ 22 Busa miduol si Jacob sa iyang amahan nga si Isaac, ug gihikap siya niini. Dayon si Isaac miingon: “Ang tingog maoy tingog ni Jacob, apan ang mga kamot maoy mga kamot ni Esau.”+ 23 Wala siya makaila kaniya kay ang iyang mga kamot balhiboon sama sa mga kamot ni Esau nga iyang igsoon. Busa siya nagpanalangin kaniya.+
24 Human niana siya nangutana: “Ikaw ba gyod ang akong anak nga si Esau?” Siya mitubag: “Oo, ako.” 25 Dayon siya miingon: “Anak ko, dad-a kanako ang imong kuha aron makakaon ko, unya panalanginan ti ka.” Busa iya kining gidala kaniya ug siya mikaon. Gidalhan sab niya siyag bino ug siya miinom. 26 Unya miingon si Isaac nga iyang amahan: “Duol palihog, ug haloki ko, anak ko.”+ 27 Busa siya miduol ug mihalok kaniya, ug nailhan niya ang baho sa iyang besti.+ Unya si Isaac nagpanalangin kaniya ug miingon:
“Ang baho sa akong anak parehas ug baho sa kapatagan nga gipanalanginan ni Jehova. 28 Hinaot nga ang matuod nga Diyos maghatag nimog yamog sa kalangitan,+ tambok nga mga yuta,+ ug abundang lugas ug bag-ong bino.+ 29 Moalagad nimo ang mga katawhan ug moyukbo nimo ang mga nasod. Ikaw mahimong agalon sa imong mga igsoon, ug ang mga anak nga lalaki sa imong inahan mangyukbo nimo.+ Matinunglo ang tanang motunglo nimo, ug mabulahan ang tanang magpanalangin kanimo.”+
30 Karon nga human nag panalangin si Isaac kang Jacob ug mao pay pagbiya ni Jacob kang Isaac nga iyang amahan, miabot ang iyang igsoong si Esau gikan sa pagpangayam.+ 31 Nagluto sab siyag laming pagkaon ug gidala niya kini sa iyang amahan ug miingon: “Bangon amahan ko ug kaon sa kuha sa imong anak, aron mapanalanginan ko nimo.” 32 Si Isaac nga iyang amahan miingon kaniya: “Kinsa man ka?” Siya mitubag: “Ako si Esau, ang imong panganay nga anak.”+ 33 Si Isaac nangurog pag-ayo ug miingon: “Kinsa man diay tong nangayam ug nagdala niini kanako? Nakakaon na ko sa wala pa ka moabot, ug gipanalanginan nako siya—ug panalanginan gyod siya!”
34 Pagkadungog ni Esau sa giingon sa iyang amahan, giingnan niya ang iyang amahan sa kusog ug magul-anong tingog: “Panalangini sab ko, amahan ko!”+ 35 Apan siya miingon: “Mianhi dinhi ang imong igsoon ug iya kong gilimbongan aron maangkon niya ang panalangin nga para unta nimo.” 36 Si Esau miingon: “Dili ba sakto kaayo nga ginganlan siyag Jacob,* kay kaduha na ko niya giilogan?+ Gikuha na niya ang akong katungod sa pagkapanganay,+ karon gikuha pa gyod niya ang akong panalangin!”+ Unya siya midugang: “Wala ba kay gibilin nga panalangin para nako?” 37 Apan si Isaac miingon kang Esau: “Natudlo na nako siya ingong imong agalon,+ ug nahatag na nako kaniya ang tanan niyang igsoon ingong mga alagad, ug nahatag na nako kaniya ang mga lugas ug bag-ong bino.+ Unsa pa may mahimo nako para nimo, anak ko?”
38 Si Esau miingon sa iyang amahan: “Usa ra ba gyod ang imong panalangin, amahan ko? Panalangini sab ko, amahan ko!” Ug si Esau mihilak pag-ayo.+ 39 Busa si Isaac nga iyang amahan mitubag:
“Magpuyo ka sa dapit nga dili tambok ang yuta, ug dili ka makadawat ug yamog sa kalangitan.+ 40 Mabuhi ka pinaagi sa imong espada,+ ug mag-alagad ka sa imong igsoon.+ Apan dihang dili na ka makaantos, moikyas ka sa iyang pag-ulipon kanimo.”*+
41 Busa si Esau naghambin ug kasuko kang Jacob tungod sa panalangin nga gihatag sa iyang amahan kaniya,+ ug si Esau nagsigeg ingon sa iyang kaugalingon: “Hapit nang mamatay ang akong amahan.+ Human niana patyon nako si Jacob nga akong igsoon.” 42 Pagkahibalo ni Rebeca sa gisulti ni Esau, gipatawag dayon niya si Jacob ug giingnan: “Si Esau nga imong igsoon nagplanong manimalos, ug iya kang patyon.* 43 Karon anak ko, buhata ang akong isulti. Lakaw ug ikyas ngadto sa Haran, sa akong igsoon nga si Laban.+ 44 Puyo uban kaniya hangtod nga mokalma ang kapungot sa imong igsoon, 45 hangtod mawala na ang kasuko sa imong igsoon ug malimtan na niya ang imong gibuhat kaniya. Unya ipakuha ti ka didto. Dili ko gustong mawala mong duha kanako sa usa ka adlaw.”
46 Human niana si Rebeca nagsigeg ingon kang Isaac: “Nasamok ang akong kinabuhi tungod sa mga babayeng Hitihanon.+ Kon mangasawa pod si Jacob ug Hitihanon, sama sa mga babaye niining dapita, unsa pay pulos sa akong kinabuhi?”+