Jonas
2 Unya si Jonas miampo kang Jehova nga iyang Diyos samtang naa sa tiyan sa isda,+ 2 ug siya miingon:
“Sa akong kasakit misangpit ko kang Jehova, ug iya kong gitubag.+
Gikan sa kahiladman* sa Lubnganan* ako nagpakitabang.+
Ug ikaw nagpatalinghog kanako.
Ang dagkong balod mitabon kanako.+
4 Ug ako miingon, ‘Giabog ko nimo sa imong atubangan!
Unsaon pa man nako pagkakita sa imong balaang templo?’
5 Ang katubigan milikos kanako ug buot motapos sa akong kinabuhi,+
Mitabon kanako ang lawom nga katubigan.
Ang akong ulo nalambod sa mga sagbot sa dagat.
6 Naunlod ko sa kinailadman sa kabukiran.
Sa mga pultahan sa yuta ako gisirad-an hangtod sa hangtod.
Apan gikan sa gahong ako imong gihaw-as, Oh Jehova nga akong Diyos.+
7 Sa hapit na kong mamatay, si Jehova ang akong gihinumdoman.+
Unya ang akong pag-ampo nakaabot kanimo, sa imong balaang templo.+
8 Kadtong nagsimba sa way pulos nga mga idolo nagsalikway sa usa nga nagpakitag maunongong gugma kanila.*
9 Apan para nako, ako maghalad ug magdayeg kanimo.
Kon unsay akong gisaad, akong tumanon.+
Ang kaluwasan iya ni Jehova.”+
10 Sa ulahi gisugo ni Jehova ang isda nga isuka si Jonas sa baybayon.