Isaias
48 Pamatia kini, Oh panimalay ni Jacob,
Kamo nga nagtawag sa inyong kaugalingon sa ngalan sa Israel+
Ug naggikan sa katubigan* sa Juda,
Kamo nga nanumpa sa ngalan ni Jehova+
Ug nagtawag sa Diyos sa Israel,
Apan dili sa kamatuoran ug pagkamatarong.+
2 Kay gitawag nila ang ilang kaugalingon sumala sa balaang siyudad+
Ug gitinguha nila ang pagpaluyo sa Diyos sa Israel,+
Kansang ngalan maoy Jehova sa mga panon.
3 “Dugay na nakong gisulti kanimo ang kanhing* mga butang.
Gikan sa akong baba kini migula,
Ug gipadayag nako kini.+
Sa kalit milihok ko, ug kini nahitabo.+
4 Kay nahibalo ko kon unsa ka gahi ang imong ulo
—Nga ang ugat sa imong liog samag puthaw ug ang imong agtang samag tumbaga+—
5 Gisultihan ka nako sa dugay nang panahon.
Sa wala pa kini mahitabo, ako kining gipadungog kanimo,
Aron dili ka moingon, ‘Ang akong idolo ang naghimo niini;
Ang akong kinulit nga larawan ug metal nga imahen* ang nagsugo niini.’
6 Nadungog nimo ug nakita kining tanan.
Sukad karon, magpahayag kog bag-ong mga butang kanimo,+
Mga butang nga tinago pag-ayo nga wala nimo mahibaloi.
7 Karon lang kini himoa, ug dili sa dugay nang panahon,
Mga butang nga wala gyod nimo madungog sa wala pa kining adlawa,
Aron dili ka moingon, ‘Tan-awa! Nahibalo na ko niini.’
8 Oo, dili ka gustong mamati,+ dili ka gustong makasabot,
Ug sukad sa una wala nimo buksi ang imong mga dalunggan.
9 Apan tungod sa akong ngalan pugngan nako ang akong kasuko;+
Alang sa akong kadayeganan pugngan nako ang akong kaugalingon,
Ug dili ka nako laglagon.+
10 Tan-awa! Gidalisay ka nako, apan dili sama sa plata.+
Gisulayan* ka nako diha sa tunawanang hudno sa kasakitan.+
11 Sa pagkatinuod molihok ko tungod sa akong ngalan,+
Kay nganong tugotan man nako nga mapasipalahan ko?+
Dili nako ihatag* kang bisan kinsa ang akong himaya.
12 Pamati kanako, Oh Jacob, ug Israel, nga akong gitawag.
Ako mao ra gihapon.+ Ako ang una; ako usab ang ulahi.+
13 Ang akong kamot ang nagpahimutang sa pundasyon sa yuta,+
Ug ang akong tuong kamot ang nagbuklad sa kalangitan.+
Dihang tawgon nako sila, dungan silang mobarog.
14 Pagtigom mong tanan, ug pamati.
Kinsa kanila ang nagpahayag niining mga butanga?
Si Jehova nahigugma kaniya.+
Buhaton niya kon unsay iyang gusto batok sa Babilonya,+
Ug ang iyang bukton moabot batok sa mga Caldeanhon.+
15 Ako mismo ang nagsulti, ug gitawag nako siya.+
Gidala nako siya, ug ang iyang dalan magmalamposon.+
16 Duol kanako, ug paminawa kini.
Sukad gayod sa sinugdan wala ko magsulti sa tago.+
Sukad sa panahon nga nahitabo kini, atua ko.”
Ug karon ang Soberanong Ginoong Jehova nagpadala kanako ug sa iyang espiritu.
17 Kini ang giingon ni Jehova, ang imong Manlulukat, ang Balaang Usa sa Israel:+
“Ako, si Jehova, ang imong Diyos,
Ang Usa nga nagtudlo kanimo aron makabaton kag* kaayohan,+
Ang Usa nga naggiya kanimo sa dalan nga angay nimong laktan.+
18 Kon mamati lang unta ka sa akong mga sugo!+
Ang imong kalinaw mahisama gayod sa suba,+
Ug ang imong pagkamatarong mahisama sa mga balod sa dagat.+
19 Ang imong kaliwat* mahisama ka daghan sa balas
Ug ang imong kaliwatan mahisama sa mga lugas niini.+
Ang ilang ngalan dili gayod maputol o malaglag gikan sa akong atubangan.”
Kalagiw gikan sa mga Caldeanhon!
Ipahayag kini uban ang hugyaw sa kalipay! Imantala kini!+
Ipahibalo kini hangtod sa mga kinatumyan sa yuta.+
Sulti: “Gilukat ni Jehova ang iyang alagad nga si Jacob.+
21 Wala sila uhawa dihang iya silang gitultolan latas sa nagun-ob nga mga dapit.+
Gipaagos niya ang tubig gikan sa bato alang kanila;
Gipikas niya ang bato ug gipabuhagay ang tubig.”+