Isaias
14 Kay si Jehova magpakitag kaluoy kang Jacob,+ ug pilion niya pag-usab ang Israel.+ Papuy-on* niya sila sa ilang yuta,+ ug ang langyawng mga residente moipon kanila ug sila makig-uban sa panimalay ni Jacob.+ 2 Ug ang mga katawhan magkuha kanila ug magdala kanila sa ilang kaugalingong dapit, ug ang panimalay ni Israel manag-iya kanila ingong sulugoong lalaki ug babaye+ diha sa yuta ni Jehova; ug sila mahimong mga mamimihag niadtong nagbihag kanila, ug mahimo nilang sakop kadtong mga nagpugos kanila sa pagtrabaho.*
3 Sa adlaw nga hatagan ka ni Jehova ug pahulay gikan sa imong kasakit ug gikan sa kasamok ug gikan sa imong grabeng pagkaulipon,+ 4 mosulti ka niini nga panultihon* batok sa hari sa Babilonya:
“Nawala na gyod ang usa nga nagpugos sa uban sa pagtrabaho!*
Natapos na gyod ang pagdaogdaog!+
5 Gibali ni Jehova ang bunal sa mga daotan,
Ang sungkod sa mga magmamando,+
6 Ang usa nga walay puas nga naghampak sa mga katawhan tungod sa kapungot,+
Ang usa nga nagsakop sa mga nasod pinaagig walay hunong nga paglutos tungod sa kasuko.+
7 Karon ang tibuok yuta mipahulay na, nahigawas na sa kasamok.
Ang katawhan naghugyaw sa kalipay.+
8 Bisan ang mga kahoyng junipero nagsadya tungod kanimo,
Uban sa mga sedro sa Lebanon,
Sila nag-ingon, ‘Sukad sa imong pagkapukan,
Wala nay tigputol ug kahoy nga mianhi batok kanamo.’
Tungod kanimo, pukawon niini kadtong nangamatay,
Ang tanang madaogdaogong mga pangulo* sa yuta.
Patindogon niini ang tanang hari sa kanasoran gikan sa ilang mga trono.
10 Silang tanan miingon kanimo,
‘Naluya ba usab ka sama kanamo?
Nahisama ba ka kanamo?
Ang mga ulod gihanig ilalom kanimo ingong higdaanan,
Ug mga ulod ang imong sapot.’
12 Nahulog ra gyod ka gikan sa langit,
Oh usa nga nagasidlak, anak sa banagbanag!
Natumba ra gyod ka sa yuta,
Ikaw nga nagpukan sa mga nasod!+
13 Miingon ka sa imong kasingkasing, ‘Mosaka ko sa kalangitan.+
Ituboy nako ang akong trono ibabaw sa mga bituon sa Diyos,+
Ug molingkod ko sa bukid nga tigomanan,
Sa kinalay-ang mga bahin sa amihanan.+
14 Mosaka ko sa ibabaw sa kapanganoran;
Himoon nako ang akong kaugalingon nga sama sa Labing Hataas.’
16 Kadtong makakita kanimo motutok kanimo;
Susihon ka nila pag-ayo, nga mag-ingon,
‘Mao ba kining tawhana ang nag-uyog sa yuta,
Ang nagpakurog sa mga gingharian,+
17 Ang naghimo sa gipuy-ang yuta nga sama sa kamingawan
Ug nagpukan sa mga siyudad niini,+
Ang wala magpapauli sa iyang mga binilanggo?’+
18 Ang tanang ubang hari sa kanasoran,
Oo, silang tanan, naghigda sa himaya,
Ang matag usa sa iyang kaugalingong lubnganan.*
19 Apan ikaw gipasagdan nga walay lubnganan,
Sama sa salingsing* nga gikasilagan,
Nga gitabonan ug mga patay nga gidunggab ug espada,
Nga nanganaog ngadto sa batoon nga gahong,
Sama sa patayng lawas nga gitamaktamakan.
20 Dili ka mahiusa kanila sa usa ka lubnganan,
Kay gilaglag nimo ang imong kaugalingong yuta,
Gipatay nimo ang imong kaugalingong katawhan.
Ang kaliwat sa mga mamumuhat ug daotan dili na nganlan pag-usab.
21 Pag-andam ug dapit diin patyon ang iyang mga anak
Tungod sa sala sa ilang mga katigulangan,
Aron dili sila motindog ug sakopon ang yuta
Ug pun-on sa ilang mga siyudad ang yuta.”
22 “Motindog ko batok kanila,”+ miingon si Jehova sa mga panon.
“Ug papason nako gikan sa Babilonya ang ngalan, ang nahibilin, ang mga kaliwat, ug ang umaabot nga kaliwatan,”+ miingon si Jehova.
23 “Ug ipahinabo nako nga panag-iyahon siya sa mga porcupino ug mahimo siyang rehiyon sa kalamakan, ug silhigon nako siya pinaagi sa silhig sa kalaglagan,”+ miingon si Jehova sa mga panon.
24 Si Jehova sa mga panon nanumpa:
“Kon unsay akong katuyoan, kini mahitabo,
Ug kon unsay akong gikahukom, kana ang matuman.
Ang iyang yugo tangtangon gikan kanila,
Ug ang iyang luwan kuhaon gikan sa ilang abaga.”+
26 Kini ang gikahukom na* batok sa tibuok yuta,
Ug kini ang kamot nga gituy-od* batok sa tanang nasod.
Ang iyang kamot gituy-od,
Ug kinsay makapahuyhoy niini?+
28 Sa tuig nga namatay si Haring Ahaz,+ gipadala kini nga pahayag:
29 “Ayaw pagsadya, Filistia, bisan kinsa kaninyo,
Tungod lang kay nabali ang sungkod sa usa nga naghampak kaninyo.
Kay gikan sa gamot sa halas+ mogula ang usa ka lala nga bitin,+
Ug ang kaliwat unya niini mao ang nagalupad* nga lala nga bitin.
30 Samtang magkaon ang panganay sa timawa,
Ug ang kabos maghigda sa kasegurohan,
Patyon nako ang imong gamot pinaagi sa gutom,
Ug ang nahibilin kanimo patyon.+
31 Pagminatay, Oh ganghaan! Tuaw, Oh siyudad!
Kamong tanan mangaluya, Oh Filistia!
Kay dunay aso nga moabot gikan sa amihanan,
Ug walay mabulag sa panon sa iyang mga sundalo.”
32 Unsaon nila pagtubag sa mga mensahero sa nasod?
Nga gipahimutang ni Jehova ang pundasyon sa Zion,+
Ug ang mga timawa sa iyang katawhan modangop kaniya.