Oseas
Siya nagsamad kanato, apan bugkosan niya ang atong mga samad.
2 Iya tang buhion human sa duha ka adlaw.
Sa ikatulong adlaw iya tang bangonon,
Ug mabuhi ta sa iyang atubangan.
3 Atong ilhon si Jehova ug tinguhaon nga mas makaila pa kaniya.
Sama sa banagbanag, segurado ang iyang pag-abot.
Siya moanhi kanato sama sa ulan,
Sama sa ulan sa tingpamulak nga motuhop sa yuta.”
4 “Unsay akong buhaton kanimo Epraim?
Unsay akong buhaton kanimo Juda?
Kay ang inyong maunongong gugma samag gabon sa kabuntagon,
Samag yamog nga mawala ra dayon.
5 Mao nga putlon nako sila pinaagi sa mga propeta;+
Patyon nako sila pinaagi sa mga pulong sa akong baba.+
Ug ang mga paghukom kaninyo mosidlak sama sa kahayag.+
6 Kay ako may kalipay sa maunongong gugma,* dili sa halad,
Ug sa kahibalo sa Diyos, imbes sa mga tibuok halad nga sinunog.+
7 Apan samag makasasalang mga tawo, ilang gilapas ang pakigsaad.+
Sila nagluib kanako didto sa ilang yuta.
9 Ang mga saserdote samag grupo sa mga tulisan nga mangatang ug tawo.
Sila nagapamatay sa dalan duol sa Sekem,+
Kay makauulaw ang ilang paggawi.
10 Nakakita kog ngil-ad nga butang sa panimalay ni Israel.