Ruth
1 Sa panahon nga mga maghuhukom+ pa ang nagdumala sa katawhan,* dihay gutom sa yuta; ug may usa ka tawo nga taga-Betlehem+ sa Juda nga mibalhig puyo sa yuta* sa Moab+ kauban ang iyang asawa ug duha ka anak nga lalaki. 2 Siya si Elimelek,* ang iyang asawa mao si Noemi,* ug ang iyang mga anak mao si Malon* ug Kilion.* Sila maoy mga Epratahanon nga taga-Betlehem sa Juda. Ug sila nakaabot sa yuta sa Moab ug mipuyo didto.
3 Paglabay sa panahon si Elimelek namatay, mao nga si Noemi na lang ug ang iyang duha ka anak ang nabilin. 4 Sa ulahi, ang iyang mga anak nagminyog mga Moabihanon nga ang ngalan maoy Orpa ug Ruth.+ Sila namuyo didto sulod sa mga 10 ka tuig. 5 Unya ang iyang duha ka anak, si Malon ug Kilion, namatay usab, mao nga si Noemi wala nay bana ug mga anak. 6 Dayon nabalitaan ni Noemi nga si Jehova nagtabang sa iyang katawhan pinaagi sa pagtagana kanilag pagkaon,* busa siya ug ang iyang mga binalaye mibiya sa yuta sa Moab.
7 Siya mibiya sa dapit diin siya nagpuyo kauban ang iyang mga binalaye. Samtang naglakaw sila pauli sa Juda, 8 giingnan ni Noemi ang iyang mga binalaye: “Pauli na lang mo sa inyong tagsatagsa ka inahan. Hinaot si Jehova magpakitag maunongong gugma kaninyo,+ sama nga kamo nagpakita niana kanako ug sa inyong mga bana nga patay na. 9 Hinaot hatagan* mo ni Jehova ug malipayong kinabuhi* uban sa inyong umaabot nga bana.”+ Unya iyang gihalokan sila, ug sila nanghilak pag-ayo. 10 Sila nagsigeg ingon kaniya: “Dili, apan mouban mi nimo ngadto sa imong katawhan.” 11 Apan si Noemi miingon: “Pauli na mo, akong mga anak. Nganong mouban man mo nako? Makabaton pa ba diay kog mga anak nga inyong mabana?+ 12 Lakaw na mo akong mga anak. Tigulang na kaayo ko aron maminyo. Kon maminyo man ugaling ko karong gabii ug manganak, 13 mohulat ba mo hangtod managko sila? Dili ba mo magminyog lain? Ayaw mga anak ko, gisilotan ko ni Jehova+ ug naguol kaayo ko kay naangin mo.”
14 Sila nanghilak na usab, dayon gihalokan ni Orpa ang iyang ugangan ug mibiya. Apan si Ruth nagpabilin. 15 Busa si Noemi miingon: “Tan-awa! Ang imong bilas mibalik na sa iyang katawhan ug sa iyang mga diyos. Pauli uban kaniya.”
16 Apan si Ruth miingon: “Palihog ayaw kog hangyoa nga biyaan ka ug ayaw kog pugngi sa pag-uban kanimo. Kon asa ka moadto, moadto usab ko, ug kon asa ka magpalabayg gabii, didto ko magpalabayg gabii. Ang imong katawhan mahimong akong katawhan, ug ang imong Diyos akong Diyos.+ 17 Kon asa ka mamatay didto ko mamatay, ug didto ko ilubong. Pahamtangan unta kog silot ni Jehova ug dugangan pa kana kon tugotan nako ang bisan unsa nga magbulag kanato gawas sa kamatayon.”
18 Dihang nakita ni Noemi nga desidido gyod si Ruth nga mokuyog niya, wala na niya siya papaulia. 19 Ug sila nagpadayon sa paglakaw hangtod nakaabot sila sa Betlehem.+ Pag-abot nila didto, ang mga tawo sa siyudad naukay,* ug ang mga babaye nagaingon: “Si Noemi ba na?” 20 Ginasultihan niya sila: “Ayaw ko tawgag Noemi.* Tawga kog Mara,* kay gitugot sa Labing Gamhanan nga mahimong pait kaayo ang akong kinabuhi.+ 21 Maayo ang akong kahimtang sa akong paggikan, apan gipapauli ko ni Jehova nga makaluluoy. Nganong tawgon ko ninyog Noemi, nga gisilotan man ko ni Jehova nga Labing Gamhanan ug nagpahinabo siyag katalagman kanako?”+
22 Kini ang nahitabo pagpauli ni Noemi gikan sa yuta sa Moab+ kauban ang iyang Moabihanong binalaye nga si Ruth. Sila miabot sa Betlehem sa pagsugod sa pagpangani sa sebada.+