INAGURASYON

Usa ka pagpasubo, nga inubanan ug solemneng mga seremonyas, sa usa ka tinukod, usa ka kahikayan, o usa ka dapit. Ang “pag-inagurar” gihubad gikan sa Hebreohanong berbo nga cha·nakhʹ (nombre, chanuk·kahʹ), sa dihang kini nagkahulogang “pagpasubo, pormal nga pagpahinungod,” ug gikan sa Gregong berbo nga en·kai·niʹzo, nga sa panguna nagkahulogang “paghimong bag-o, o pagbag-o,” sama nianang sa pagpahinungod. Ang Hebreohanong pulong nga neʹzer, ang balaang ilhanan sa pagpahinungod, gihisgotan ilalom sa ulohang PAGPAHINUNGOD.

Sa dihang ang pakigsaad sa Moisesnong Balaod ipatuman na, kini solemneng gipasubhan pinaagig nahiangayng mga seremonyas nga naglangkit sa paghalad ug mga hayop ug sa pagwisik ug dugo nganha sa halaran, sa basahon, ug sa katawhan. Kini nga hitabo gihisgotan ni apostol Pablo ingong buhat sa pag-inagurar sa maong pakigsaad.​—Ex 24:4-8; Heb 9:18-20.

Pinaagi sa mga pulong ni Pablo nga “ang unang pakigsaad wala sugdi sa pagpatuman [porma sa Gr. nga en·kai·niʹzo] nga walay dugo” (Heb 9:18), iyang gipakita nga ang bag-ong pakigsaad sa samang paagi gisugdan​—giinagurahan pinaagi sa kamatayon, pagkabanhaw, ug pagkayab ni Jesus sa langit, diin gitanyag ni Jesus ang bili sa iyang tawhanong kinabuhi ug human niadto iyang gibubo ang balaang espiritu ngadto sa iyang mga tinun-an. Sanglit si Jesu-Kristo gibanhaw diha sa espiritu, siya makasulod gayod ngadto sa tinuod nga “balaang dapit,” ang mga langit sa presensiya ni Jehova, ug pinaagi sa iyang halad lukat ang iyang dinihogang mga sumusunod mahimong makasulod usab ngadto sa langit. Tungod niana ikaingon nga iyang gisugdan, gibag-o, o giinagurahan ang dalan ngadto sa mga langit, nga human niana kini nga tagana gamiton usab sa uban.​—Heb 10:​19, 20.

Mabasa usab nato ang bahin sa solemneng mga seremonyas nga naglangkit sa mga halad sa mga pangulo sa mga tribo panahon sa inagurasyon sa halaran sa tabernakulo didto sa kamingawan. (Num 7:​10, 11, 84-88) Dihay usa ka linaing panagkatigom alang sa inagurasyon sa templo ni Solomon ug sa dakong halaran niini.​—1Ha 8:63; 2Cr 7:​5, 9.

Sa dihang ang templo gitukod pag-usab ilalom sa pagdumala ni Zorobabel human sa pagkadestiyero sa Babilonya, dihay solemneng mga seremonyas sa pagpasubo diin ginatos ka hayop ang gihalad. (Esd 6:​16, 17) Sa ulahi, ang mga paril palibot sa gitukod pag-usab nga Jerusalem gipasig-uli ilalom sa pagdumala ni Nehemias, ug sa makausa pa usa ka magarbohong pista sa inagurasyon ang gihimo, nga may duha ka dakong koro sa pagpasalamat ang nakigbahin sa pagdayeg kang Jehova.​—Neh 12:27-43.

Dugang pa niining magarbohon kaayong mga seremonyas sa inagurasyon sa nasod, atong mabasa ang usa ka tawo nga nag-inagurar o nagpasubo sa iyang balay (Deu 20:5), ug ang superskripsiyon sa Salmo 30, nga iya ni David, nagtawag niini ingong “Usa ka awit sa inagurasyon sa balay.”

Sa dihang natapos ni Nabucodonosor ang pagpatindog sa dakong larawan nga bulawan didto sa Patag sa Dura, gipatawag niya ang tanang satrapa, prepekto, gobernador, magtatambag, mamahandi, maghuhukom, mahistrado sa polisiya, ug ang tanang administrador sa sakop nga mga distrito alang sa magarbohon kaayong mga seremonyas sa inagurasyon. Busa si Nabucodonosor naglaom sa paghiusa sa tanan niyang mga sakop diha sa pagsimba. Ang tulo ka batan-ong Hebreohanon nga presente niini nga okasyon midumili sa pagkompromiso sa ilang pagsimba kang Jehova pinaagi sa pagpakigbahin niining nasodnong relihiyon.​—Dan 3:1-30.

Hangtod niining adlawa ang mga Hudiyo nagsaulog kada tuig sa ilang gitawag nga Hanukkah sa bulan sa Disyembre. Kini maoy agig paghandom sa pista sa inagurasyon (Heb., chanuk·kahʹ) nga gihimo human hinloi ni Judas Macabeo ang templo niadtong 165 W.K.P. human kini hugawi ni Antiochus IV Epiphanes.​—Ju 10:22; tan-awa ang PISTA SA PAGPAHINUNGOD.