Kansang mga Pag-ampo ang Pagatubagon?
“DAGHANG butang ang ginapangayo diha sa pag-ampo kay sa gidahom sa kalibotan.” Nag-ingon ang ika-19ng siglong Ingles nga magbabalak nga si Alfred Tennyson. Apan daghan ang nag-ampo sa kawang alang sa kahimsog, kalipay, kalinaw, ug kalamposan. Ngani, ang pipila mibating ang Diyos sa tinuoray dili mamati sa mga pag-ampo. Apan, ang Bibliya nagtawag kaniyang “Tigpatalinghog sa pag-ampo.”—Salmo 65:2.
Kini tingali moagda kanimo sa pagpangutana: ‘Kinsa kining “Tigpatalinghog sa pag-ampo”? Kinahanglan ba natong kab-oton ang linain nga mga kinahanglanon aron patalinghogan ang atong mga pag-ampo? Sa unsang paagi kita mag-ampo? Ug kansang mga pag-ampo ang pagatubagon?’
Ang Ilang mga Pag-ampo Gidungog
Ang pag-ampo maoy ingon ka tigulang sa katawhan. Palandonga si Abel, ang anak nga lalaki sa atong unang mga ginikanan, si Adan ug Eva. Sa dihang siya mitanyag ug makapahimuot nga halad sa Diyos, piho nga kadto giduyogan ug mga pulong sa pangamuyo ug pagdayeg.—Genesis 4:1-5.
Sa ika-nuybeng siglo sa wala pa ang atong Kumong Panahon, ang manalagna sa Diyos nga si Jonas “nag-ampo kang Jehova nga iyang Diyos gikan sa tiyan sa isda” nga gitudlo aron sa paglamoy kaniya. Gidungog ba kadto nga pag-ampo? Oo, kay sa “tukmang panahon gisugo ni Jehova ang isda, busa gibuga niya si Jonas sa mamala nga yuta.” Unya si Jonas misugod sa pagtuman sa iyang hinatag-sa-Diyos nga buluhaton sa pag-adto sa Nineve.—Jonas 1:17; 2:1, 10; 3:1-5.
Sa dihang si David sa karaang Israel nalikosan sa iyang mga kaaway, siya nangaliyopo: “Oh Jehova, dungga ang akong pag-ampo; patalinghogi ang akong mga pangaliya. Sa imong pagkamatinumanon tubaga ako sa imong pagkamatarong.” (Salmo 143:1) Ang pag-ampo ni David alang sa kaluwasan gitubag, kay ang iyang mga kaaway wala molampos sa pagpukan kaniya. Busa, siya nakaingon: “Si Jehova haduol kanilang tanan nga nanagsangpit kaniya, sa tanan nga nanagsangpit kaniya sa kamatuoran.”—Salmo 145:18.
Pagkab-ot sa Pangunang mga Kinahanglanon
Nan, tin-aw, nga gitubag sa Diyos ang mga pag-ampo sa iyang mga alagad sa karaang mga panahon. Siyempre, sila wala moampo ingong pormalidad lamang ngadto sa walay ngalang Diyos. Sila miampo nga may pagtuo kang Jehova, “ang Labing Hataas ibabaw sa tibuok nga yuta.” (Salmo 83:18) Aron ang atong mga pag-ampo madungog, nan, unsang pangunang mga kinahanglanon ang atong kinahanglang kab-oton?
Pag-ampo lamang ngadto kang Jehova. Walay kapuslanan—sa pagkamatuod, dili-kasulatanhon—nga moampo sa mga diyosdiyos, kansang walay-kinabuhing mga rebulto adunay baba nga dili-makasulti, mga dalunggang dili-makadungog, mga kamot nga dili-mobati, mga tiil nga dili-makalihok, ug mga tutonlan nga dili-makasulti. (Salmo 115:5-7; 1 Juan 5:21) Dili sama niining walay-pulos nga mga diyos, si Jehova molihok alang kanilang nahigugma ug nag-alagad kaniya. Pananglitan, mga kasiglohan kanhi ang mga propeta sa bakak nga diyos nga si Baal nangamuyo kaniya sa pagpadala ug kalayo gikan sa langit. Bisan pag sila nag-ampo gikan sa buntag hangtod sa hapon, si Baal dili makatubag. Unya si Elias nangamuyo kang Jehova, kinsa mitubag kaniya pinaagi sa pagpakanaog ug kalayo nga bug-os miut-ot sa halad nga gibutang sa altar.—1 Hari, kapitulo 18.
Duola ang Diyos pinaagi kang Jesu-Kristo lamang. Si Jehova nga Diyos nagpadala sa iyang bugtong Anak, si Jesu-Kristo, sa yuta aron sa pag-alagad ingong lukat sa pagtubos sa katawhan gikan sa sala ug kamatayon. (Juan 3:16, 36; Roma 5:12; 6:23) Busa, alang kanilang nagapahimulos niini nga tagana, gibuksan sa Diyos ang bag-ong paagi sa pagduol kaniya diha sa pag-ampo. Kining unang mga alagad sa Diyos sama kang salmistang David direktang miampo kang Jehova. (Salmo 4:1; 17:1; 55:1; 102:1) Apan ang bag-ong paagi sa pagduol maoy pinaagi kang Jesus, kinsa miingon: “Walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan gawas kon pinaagi kanako. Kon mangayo kamog bisan unsa pinaagi sa akong ngalan, kini akong pagabuhaton.” (Juan 14:6, 14) Walay gisugyot ang Kasulatan nga ang pag-ampo kinahanglang ipatumong ngadto sa Diyos pinaagi kang bisan kinsa.
Busa, sa dihang mahibalo kita nga kinahanglang moampo kita sa Diyos pinaagi sa ngalan ni Jesus, ang atong mga pag-ampo dili pagatubagon gawas lamang kon moampo kita kang Jehova pinaagi sa iyang Anak. Apan adunay laing mga hinungdan usab kon nganong si Jehova dili motubag sa kadaghanang mga pag-ampo.
Kon Nganong ang Diyos Dili Motubag
Ang Diyos dili motubag sa mga pag-ampo tungod lamang kay kita adunay linaing postura samtang nagaampo. Ang Kasulatan wala magsugo nga kita moampo lamang sa usa ka partikular nga posisyon sa lawas. Siyempre, ang pagluhod nagapakita sa pagkamapainubsanon atubangan sa Diyos. Apan mahimo nga moampo samtang nagtindog, naglingkod atubangan sa lamisa, nagpahulay, o nagabuhat sa adlaw-adlaw nga mga buluhaton. (Daniel 6:10, 11; Marcos 11:25) Ngani, si Jehova motubag sa dili-mabatian nga mga pag-ampo! Sa wala pa mosulti sa Hari sa Persia nga siya nagtinguha sa patukod pag-usab sa nalumpag nga kota sa Jerusalem, si Nehemias hilom nga “nag-ampo ngadto sa Diyos sa mga langit,” ug gitubag ni Jehova kanang maong pag-ampo. (Nehemias 2:1-6) Busa kon ang posisyon dili hinungdanon, nganong daghang pag-ampo wala man tubaga sa Diyos?
Si Jehova walay kalipay sa mga pag-ampo sa mga tawong daotan. Oo, “kadtong nagpalingog-lingog sa iyang igdulungog gikan sa pagpamati sa kasugoan—bisan ang iyang pag-ampo maoy usa ka dulumtanan.” (Proverbio 28:9) Pinaagi ni manalagnang Isaias, gisultihan sa Diyos ang Iyang badlongon nga katawhan: “Sa diha nga bayawon ninyo ang inyong mga kamot, tagoon ko ang akong mga mata gikan kaninyo. Bisan pag kamo mohimog daghang mga pag-ampo, ako dili mamati; ang inyong mga kamot nangapuno sa dugo.” (Isaias 1:15) Natural, nga ang mga pag-ampo sa mga tawong daotan dili pagatubagon bisan pag ipatumong kini nila sa Diyos pinaagi kang Kristo.
Ang Diyos dili motubag sa minaut nga mga pag-ampo. “Sa magaampo kamo,” miingon si Jesu-Kristo, “ayaw kamo panig-ingon sa mga maut; kay sila mahigugma sa pag-ampo nga magatindog sa sulod sa mga sinagoga ug diha sa mga likoanan sa kadalanan aron makita sa mga tawo. Sa pagkatinuod ako magaingon kaninyo, Sila nakadawat na sa ilang balos.” Si Jesus midugang: “Apan, ikaw sa magaampo ka, sumulod ka sa imong lawak ug, takpi ang pultahan, ug magaampo ka sa imong Amahan nga anaa sa tago; unya ang Amahan nga nagatan-aw sa tago magabalos kanimo.” (Mateo 6:5, 6) Sa pag-ingon niini, si Jesus wala magbaod sa tanang publikong mga pag-ampo, kay siya mismo miampo nga nadunggan sa uban. (Mateo 14:19) Apan gipakita ni Kristo nga sayop ang pag-ampo diha sa publiko aron lamang makita ug madungog sa uban ug makadawat sa ilang pagdayeg.
Si Jehova dili motubag sa dili-tim-os, balik-balik nga mga pag-ampo. Miingon si Jesus: “Apan sa inyong pag-ampo, ayaw kamo pagbalikbalik ug yamyam sa mao rang mga butang, ingon sa ginahimo sa mga tawo sa nasod, kay maoy ilang pagdahom nga pagadunggon gayod sila tungod sa ilang daghang sulti. Busa, ayaw kamo panig-ingon kanila, kay ang Diyos nga inyong Amahan nasayod sa inyong gikinahanglan bisan gani sa wala pa kamo mangayo kaniya.” (Mateo 6:7, 8) Daghan diha sa mga nasod sa sidlakan nagtuo nga sa panahong ilang patuyokon ang ligid sa pag-ampo (usa ka baril nga didto gisulat ang mga pag-ampo), ang mga pangamuyo mabalikbalik. Minilyon pang uban ang migamit ug mga Rosaryohan o magyamyam sa mga pangadye gikan sa mga libreta sa pangadye. Apan kadtong nagtinguha nga madungog sa Diyos ang ilang mga pag-ampo maglikay sa balikbalik nga mga pag-ampo ug magpatalinghog sa dugang mga instruksiyon ni Jesus.
“Pag-ampo . . . Niini nga Paagi”
Sunod gihatag ni Jesus ang gitawag sa kadaghanan nga sulondang pag-ampo. (Mateo 6:9-13) Siya miingon: “Busa, pag-ampo kamo sa ingon niini nga paagi: ‘Amahan namo nga anaa sa mga langit, balaana ang imong ngalan.’” Ang paglitok sa Diyos ingong “Amahan namo” nagpaila nga ang uban adunay suod nga relasyon usab uban kaniya ingong bahin sa iyang pamilya sa mga magsisimba. Ang pagbalaan sa ngalan sa Diyos, nga si Jehova, mao ang labing hinungdanon, apan sa unsang paagi pagabalaanon niya kini? Pinaagi sa pagwagtang sa mga daotan, iyang hinloan ang maong ngalan sa tanang pasipala nga gihatag diha niana.—Ezekiel 38:23.
“Paanhia ang imong gingharian. Matuman ang imong kabubut-on, sa langit, maingon man usab dinhi sa yuta,” midugang si Jesus. Ang pagmando sa Diyos ingon sa gipadayag sa langitnon Mesiyanikong Gingharian sa iyang Anak, sa dili madugay moabot batok sa tanang mga magsusupak sa pagkasoberano sa Diyos, paphaon sila gikan sa yuta. (Daniel 2:44) Apan unsay buot ipasabot sa dihang kita mohangyo nga matuman ang kabubut-on sa Diyos dinhi sa yuta maingon man usab sa langit? Kini maoy paghangyo nga si Jehova nga Diyos magatuman sa iyang katuyoan sa yuta, apil ang pagwagtang sa mga magsusupak.—Pinadayag 16:14-16; 19:11-21.
Gibutang pag-una ang Diyos, ang pagbalaan Kaniya, ug ang Iyang mga katuyoan diha sa sulondang pag-ampo, si Jesus nagpadayon: “Hatagi kami karon sa pagkaon namo alang niining adlawa.” Ang pagpangayo kang Jehova sa pagtagana sa mga panginahanglan “alang niining adlawa” nagpasiugdag pagtuo diha sa iyang katakos sa pag-atiman sa adlaw-adlaw nga mga panginahanglan sa iyang mga magsisimba. Dili kini usa ka hakog nga pangamuyo alang sa sobrang mga tagana.
Si Jesus midugang: “Ug pasayloa kami sa among mga utang, samtang kami nagapasaylo usab sa mga nakautang kanamo.” (Ang Lucas 11:4 nagpakita nga kining “mga utanga” maoy “mga sala.”) Kita pasayloon lamang sa Diyos kon kita nagapasaylo niadtong nakasala batok kanato. (Mateo 6:14, 15) Nan, tukma nga si apostol Pablo miingon: “Maingon nga si Jehova andam magapasaylo kaninyo, kamo usab kinahanglan nga magapasaylo.”—Colosas 3:13.
Sa pagtapos sa sulondang pag-ampo, si Jesus miingon: “Ug ayaw kami itugyan sa pagsulay, apan luwasa kami gikan sa daotan.” Si Jehova dili gayod mosulay “sa daotang mga butang.” (Santiago 1:13) Ang pagpanulay maoy gikan sa usa nga daotan, si Satanas nga Yawa, apan ang Bibliya usahay nag-ingon nga ang pagtugot sa Diyos sa pipila ka butang nahisama nga siya ang naghimo niini. (Ruth 1:20, 21; Ecclesiastes 7:13) Sa pagtubag sa pangamuyo nga, “Ayaw kami itugyan sa pagsulay,” si Jehova dili motalikod sa iyang matinumanong mga alagad, bisan tuod nga siya nagtugot kanila nga pagasulayon. Sa pagkatinuod, “ang Diyos kasaligan, ug dili niya itugot nga kamo sulayon nga labaw sa inyong maarangan, apan uban sa pagsulay siya mangita usab ug paagi aron kamo makaantos niini.”—1 Corinto 10:13.
Sa dihang kita mangamuyog kaluwasan gikan sa daotan, kita naghangyo nga ang Yawa dili tugotang modaog kanato ingong matinumanong mga magsisimba ni Jehova. Kon kita maunongong mga alagad sa Diyos, kita makasalig nga siya motubag nianang maong pangamuyo, kay si apostol Pedro misulat: “Si Jehova nahibalo kon unsaon pagluwas sa mga tawong diyosnon gikan sa mga pagsulay.” (2 Pedro 2:9) Ug pagkahinungdanon kining bahina sa sulondang pag-ampo, kay si Satanas nga Yawa “nagalibotlibot sama sa usa ka leon nga nagangulob, nga nangitag iyang matukob”!—1 Pedro 5:8.
Kon Nganong ang Ilang mga Pag-ampo Gitubag
Ang Diyos motubag sa mga pag-ampo sa iyang matinumanong mga magsisimba. Ngano? May bahin, motubag si Jehova tungod kay sila nagaampo diha kaniya lamang, nagaduol sila pinaagi kang Jesu-Kristo. Gisalikway nila ang pagkadaotan ug gilikayan ang minaut ug balikbalik nga mga pag-ampo. Imbes nga balikbalikon ang sulondang pag-ampo nga sinag-ulo, ang mga Saksi ni Jehova nagasunod sa maayong mga giya sa pagpahayag sa ilang kinasingkasing nga mga pagbati ngadto sa Diyos. Apan adunay lain pa nga mga hinungdan kon nganong gitubag ang ilang mga pag-ampo.
Kadtong kansang mga pag-ampo gitubag nakakab-ot sa pangunang mga kinahanglanon. Sa pagkutlo niini, si Pablo misulat: “Siya nga moduol sa Diyos kinahanglan nga motuo sa iyang pagkaanaa ug nga siya magabalos ra niadtong tim-os nga nagapangita kaniya.” (Hebreohanon 11:6) Matikdi kining duha ka sukaranang punto: si Jehova magatubag sa mga pag-ampo (1) niadtong kinsa motuo sa pagkaanaa o paglungtad, sa Diyos, ug (2) niadtong kinsa “tim-os nga nagapangita niya.”
Ang usa nianang unang-siglong indibiduwal mao ang debotadong Hentil nga si Cornelio. Siya nagtuo nga naglungtad ang Diyos, ug siya tim-os nga nagapangita kaniya. Unsay gihimo ni Cornelio human nga nakabaton sa tukmang kahibalo? Aw, siya nagpahinungod sa iyang kaugalingon kang Jehova nga Diyos ug gibawtismohan sa pagsimbolo nianang maong pagpahinungod. Human niadto, dayag nga si Cornelio adunay suod nga relasyon sa Diyos, ug kini adunay positibong epekto sa iyang mga pag-ampo.—Buhat 10:1-44.
Sa wala pa si Cornelio bawtismohi, ang iyang mga pag-ampo “misaka [lamang] sa itaas ingong handomanan diha sa atubangan sa Diyos.” (Buhat 10:4) Apan, sa dihang nakapahinungod sa Diyos pinasukad sa iyang pagtuo diha sa halad lukat ni Jesus, ug nagpabawtismo, gihatag ni Cornelio ang iyang kaugalingon nga walay pag-ukon-ukon ngadto kang Jehova. Kini nagtukod ug usa ka talagsaong panagsuod sa Diyos ug niining tawong debotado—usa ka relasyon nga naghatag kang Cornelio ug walay-kinutubang pribilehiyo sa pag-ampo. (Santiago 4:8) Siya makaduol sa iyang langitnong Amahan pinaagi kang Jesu-Kristo uban ang paglaom nga patalinghogan. Kana mao ang mahitabo sa tanan kinsa magpahinungod sa ilang kaugalingon ngadto sa Diyos pinaagi kang Kristo ug magpabawtismo. Sila usab makabaton ug walay-kinutubang pribilehiyo sa pag-ampo.
Sa pagkamatuod, gusto nimo nga ang imong mga pag-ampo pagatubagon. Busa, kon ikaw wala pa mag-alagad kang Jehova ingong usa sa iyang dedikadong mga magsisimba, pagkamaalamon nga tim-os mong pangitaon siya! Tinguhaa ang dalan nga sama nianang kang Cornelio, ug pagatubagon sa Diyos ang imong mga pag-ampo.
[Hulagway sa panid 6]
Sa unsang paagi ang mga pag-ampo ni Cornelio nakaapekto sa iyang pagpahinungod sa Diyos ug sa iyang bawtismo?