Pagtuman sa Akong Saad nga Moalagad sa Diyos

SUMALA SA GIASOY NI FRANZ GUDLIKIES

Upat na lamang sa akong kompaniya sa kapin sa usa ka gatos ka sundalo ang nabiling buhi. Nag-ungaw sa kamatayon, miluhod ako ug misaad sa Diyos, ‘Kon makalabang-buhi ako sa gubat, moalagad ako kanimo kanunay.’

GILITOK ko kanang saara 54 ka tuig kanhi, sa Abril 1945, sa dihang ako sundalo sa Alemang kasundalohan. Hapit nang matapos niadto ang Gubat sa Kalibotan II, ug ang Sobyet nga kasundalohan mihimog bug-os nga pag-atake sa Berlin. Ang among mga sundalo gipahiluna duol sa lungsod sa Seelow sa Oder River, duolan sa 65 kilometros gikan sa Berlin. Didto kami gisigeag paulan ug bala, ug daghan ang nangamatay sa akong kompaniya.

Maoy niadtong tungora, sa unang higayon sa akong kinabuhi, nga ako nawad-ag paglaom ug nag-ampo sa Diyos nga naghilak. Nahinumdom ako sa usa ka teksto sa Bibliya nga subsob nga kutloon sa akong mahinadlokon-sa-Diyos nga inahan: “Tawga ako sa adlaw sa kalisdanan. Ako magaluwas kanimo, ug ikaw magahimaya kanako.” (Salmo 50:15) Didto sa mga trinsera ug nahadlok nga mamatay, ako militok sa gihisgotan sa ibabaw nga saad ngadto sa Diyos. Giunsa nako pagtuman kana? Ug unsang hitaboa nga ako nahimo mang membro sa Alemang kasundalohan?

Nagdako sa Lithuania

Sa 1918, panahon sa Gubat sa Kalibotan I, ang Lithuania mideklarar sa independensiya niini ug nagtukod ug usa ka demokratikong sistema sa gobyerno. Natawo ako sa 1925 sa distrito sa Memel (Klaipėda) duol sa Baltic Sea. Ang distrito bag-o lang nga nahimong bahin sa Lithuania sa tuig una ako matawo.

Ang akong lima ka igsoong mga babaye ug ako malipayon sa mga bata pa kami. Si Papa sama sa usa ka suod nga higala, nga kanunayng naghimo sa mga butang uban kanamong mga anak. Ang among mga ginikanan mga membro sa Ebanghelikal nga Iglesya, apan wala sila motambong ug mga serbisyo tungod kay si Mama naglagot sa pagkasalingkapaw sa ministro. Bisan pa niana, siya nahigugma sa Diyos ug sa iyang Pulong, ang Bibliya, nga madasigon niyang gibasa.

Sa 1939, giilog sa Alemanya ang bahin sa Lith­uania nga among gipuy-an. Unya, sayo sa 1943, girekluta ako alang sa militaryong serbisyo sa Alemang kasundalohan. Nasamdan ako sa usa sa mga gubat, apan human maulii sa mga samad, mibalik ako sa Panggubatan sa Sidlakan. Niining panahona ang dagan sa gubat nausab ug ang mga Aleman miatras atubangan sa Sobyet nga kasundalohan. Niadtong tungora nga ako hapit mamatay, sumala sa giasoy sa sinugdanan.

Pagtuman sa Akong Saad

Panahon sa gubat, ang akong mga ginikanan mibalhin sa Oschatz, Alemanya, habagatan-sidlakan lamang sa Leipzig. Human sa gubat, lisod ang pagpangita kanila. Apan pagkadako sa among kalipay nga sa kataposan kami nahiusa! Wala madugay human niadto, sa Abril 1947, mikuyog ko kang Mama sa usa ka pakigpulong publiko nga gipahayag ni Max Schubert, usa sa mga Saksi ni Jehova. Si Mama nagtuo nga iyang nakaplagan ang tinuod nga relihiyon, ug human sa pagtambong ug pipila ka tigom, mituo ko sa iyang gituohan.

Wala madugay human niadto, si Mama nahulog sa hagdanan, nga nakaagom sa mga samad nga tungod niana siya namatay pipila ka bulan sa ulahi. Samtang didto sa ospital sa wala pa siya mamatay, mainiton niya akong gidasig: “Kanunay kong nag-ampo nga unta labing menos usa sa akong mga anak ang makakaplag sa dalan ngadto sa Diyos. Karon akong nakita nga natubag ang akong mga pag-ampo, ug ako mamatay nga malinawon.” Nagpaabot gayod ako sa panahon dihang si Mama mahigmata gikan sa kamatayon ug mahibalo nga ang iyang mga pag-ampo natuman!​—Juan 5:28.

Sa Agosto 8, 1947, upat lamang ka bulan human madungog ang pakigpulong ni Brader Schubert, ako nabawtismohan sa usa ka asembliya sa Leipzig ingong simbolo sa akong pahinungod ngadto kang Jehova nga Diyos. Sa kataposan mihimo na akog mga lakang paingon sa pagtuman sa akong saad ngadto sa Diyos. Wala madugay nahimo akong payunir, sumala sa pagtawag sa bug-os-panahong mga ministro sa mga Saksi ni Jehova. Niadtong panahona dihay duolan sa 400 ka payunir nga nagpuyo diha sa nahimong German Democratic Republic, o Sidlakang Alemanya, sa ulahi.

Unang mga Pagsulay sa Pagtuo

Usa ka silingan sa Oschatz misulay sa pagpainteres kanako sa Marxismo, nga nagtanyag ug ginastohan-sa-Estado nga edukasyon sa unibersidad kon ako moanib sa Socialist Unity Party of Germany (SED). Gibalibaran nako ang tanyag, maingon nga si Jesus mibalibad sa tanyag ni Satanas.​—Mateo 4:8-10.

Usa ka adlaw niana sa Abril 1949, duha ka polis ang miabot sa akong trabahoan ug mimando nga mokuyog ako kanila. Gidala ako ngadto sa lokal nga opisina sa Sobyet nga ahensiya sa pagpaniktik diin ako giakusar nga nag-alagad sa mga kapitalista sa Kasadpan. Matod nila, kapamatud-an nako ang akong pagkawalay-sala pinaagi sa pagpadayon sa akong balay-balay nga buluhaton apan magtaho kanila kon dunay mosultig negatibo bahin sa Sobyet Unyon o sa SED o bisan kinsa nga motambong sa mga tigom sa mga Saksi ni Jehova. Sa dihang wala ako mokooperar, ako gibilanggo. Sa ulahi, gitaral ako sa morag usa ka militaryong korte. Ang akong sentensiya: 15 ka tuig nga hagong trabaho sa Siberia!

Nagpabilin akong kalmado, ug kana nakapadayeg sa mga polis. Dayon giingnan ko nila nga ang akong sentensiya magpabiling balido apan igo na nga ako moadto kas-a sa usa ka semana hangtod nga andam na akong mokooperar kanila. Buot magpatambag sa mas hamtong nga mga Saksi, miadto ako sa Magdeburg, diin ang sangang buhatan sa Watch Tower Society nahimutang niadtong panahona. Ang biyahe dili sayon, sanglit ako gibantayan. Si Ernst Wauer, kinsa nag-alagad sa Legal nga Departamento sa Magdeburg, miingon kanako: “Pakigbisog ug ikaw makadaog. Kompromiso ug ikaw mapildi. Mao kanay among nakat-onan diha sa kampong konsentrasyon.”a Kanang tambaga nakatabang kanako sa pagtuman sa akong saad sa pag-alagad sa Diyos.

Pagdili ug Pagdakop Pag-usab

Sa Hulyo 1950, girekomendar ako nga mag-alagad ingong nagapanawng magtatan-aw. Ugaling, sa Agosto 30, ang mga polis mironda sa among gipuy-an sa Magdeburg, ug ang among buluhatong pagsangyaw gidili. Busa giusab ang akong asaynment. Si Paul Hirschberger ug ako gipaalagad uban sa mga 50 ka kongregasyon, nga mogugol ug duha o tulo ka adlaw uban sa matag usa, nga motabang sa mga igsoon nga maorganisar sa pagpadayon sa ilang ministeryo ilalom sa pagdili. Sa mga bulan nga misunod, kaunom akong nakaikyas sa pagdakop sa polis!

May miyuhot diha sa usa sa mga kongregasyon nga nagbudhi kanamo ngadto sa Stasi, ang State Security Service. Busa, sa Hulyo 1951, si Paul ug ako gidakop diha sa dalan sa lima ka lalaki nga nagtion ug pusil. Sa paghinumdom, makita namo nga wala kaayo kami mosalig sa organisasyon ni Jehova nga maoy angay unta namong buhaton. Gitambagan kami sa among mas tigulang nga mga igsoon nga dili gayod magkuyog pagbiyahe. Ang sobrang kamasaligon misangpot sa pagkawala sa among kagawasan! Dugang pa, wala namo mahisgoting daan kon unsay among isulti kon kami madakpan.

Nag-inusara sa akong selda, naghilak akong naghangyo kang Jehova alang sa tabang nga dili unta nako budhian ang akong mga igsoon o ikompromiso ang akong pagtuo. Human ako makatulog, kalit lang akong nahigmata sa tingog sa akong higalang si Paul. Sa ibabaw gayod sa akong selda mao ang lawak diin siya gisukitsukit sa Stasi. Sanglit kadto maoy mainit ug umogon nga gabii, abli ang pultahan sa balkon, ug medyo madungog nako ang tanan. Sa ulahi, sa dihang ako gisukitsukit, mihatag ako sa mao gihapong mga tubag, nga nakapatingala sa mga opisyal. Ang paboritong teksto sa Bibliya ni Mama nga, “Tawga ako sa adlaw sa kalisdanan. Ako magaluwas kanimo,” kanunay nakong mahinumdoman, ug ako nadasig pag-ayo.​—Salmo 50:15.

Human sa pagsukitsukit, si Paul ug ako migugol ug lima ka bulan sa bilanggoan una pa sa husay sa prisohan sa Stasi sa Halle ug sa ulahi sa Magdeburg. Samtang didto sa Magdeburg, matag karon ug unya mopasiplat ako sa among mga pasilidad sa sanga nga gisirhan niadtong panahona. Nangandoy ako nga nagtrabaho unta didto inay kay mapriso! Sa Pebrero 1952 ang among sentensiya gipahibalo: “10 ka tuig sa prisohan ug 20 ka tuig nga pagkawala sa sibil nga mga katungod.”

Paghupot sa Pagtuo Diha sa Prisohan

Ang mga Saksi ni Jehova nga gisentensiyahan ug labing menos napulo ka tuig nagsul-ob ug linaing ilhanan sulod sa usa ka yugto sa ilang pagkapriso. Usa ka pula nga sintas ang gitahi diha sa usa ka bitiis sa karsones ug sa usa ka bukton sa among dyaket. Dugang pa, ang gamay, lingin nga pulang piraso sa karton gitaod sa gawas sa among pultahan sa selda aron mapasidan-an ang mga guwardiya nga kami maoy peligrosong mga kriminal.

Ang mga awtoridad sa pagkatinuod nag-isip kanamong kinagrabehang mga kriminal. Wala kami tugoti sa pagpanag-iyag Bibliya tungod kay sumala sa gipatin-aw sa usa ka guwardiya: “Ang usa sa mga Saksi ni Jehova nga nagkupot ug Bibliya sama ra sa usa ka kriminal nga nagkupot ug pusil.” Aron makatigom ug mga tipik sa Bibliya, basahon namo ang mga sinulat sa Rusong magsusulat nga si Leo Tolstoy, kinsa subsob nga mikutlo ug mga teksto sa Bibliya diha sa iyang mga libro. Gimemorya namo kining mga tekstoha.

Una pa sa pagdakop kanako sa 1951, minyoonon ako kang Elsa Reimer. Siya subsob nga miduaw kanako sa prisohan kutob sa maarangan ug nagpadala kanako ug pinutos nga pagkaon kas-a sa usa ka bulan. Nagtago usab siya ug espirituwal nga pagkaon sa iyang mga putos. Kas-a, gipasok niya ang mga artikulo gikan sa Bantayanang Torre diha sa pipila ka soriso. Ang mga guwardiya subsob nga naghiwa sa mga soriso aron sa pagsusi kon may gitagoan sa sulod, apan niadtong higayona ang putos miabot sa dihang talitapos na ang tibuok adlaw nga trabaho, ug kadto wala susiha.

Niadtong panahona, si Karl Heinz Kleber ug ako managsamag selda uban sa tulo ka dili-Saksing mga binilanggo. Unsaon namo pagbasa Ang Bantayanang Torre nga dili mamatikdan? Aw, nagpakaaron-ingnon kaming nagbasa ug libro, apan sa sulod gitagoan namo ang mga artikulo sa Bantayanang Torre. Gipasa usab namo kining bililhong espirituwal nga pagkaon ngadto sa kaubang mga Saksi sa prisohan.

Samtang didto sa prisohan gipahimuslan usab namo ang mga kahigayonan nga mosulti sa uban bahin sa Gingharian sa Diyos. Nalipay ako sa pagkakita sa usa sa akong kaubang mga binilanggo nga nahimong magtutuo ingong resulta.​—Mateo 24:14.

Pagbalik sa Bug-os-Panahong Ministeryo

Sa Abril 1, 1957, human sa duolan sa unom ka tuig nga pagkabilanggo, ako gibuhian. Halos duha ka semana sa ulahi, akong giminyoan si Elsa. Sa dihang ang Stasi nakabalita sa pagbuhi kanako, nangita silag pasangil nga ibalik ako sa prisohan. Aron malikayan ang maong posibilidad, si Elsa ug ako mitabok sa utlanan aron mopuyo sa Kasadpang Berlin.

Pag-abot namo sa Kasadpang Berlin, gustong masayod sa Sosyedad kon unsay among mga plano. Among gipatin-aw nga usa kanamo magpayunir samtang ang usa manarbaho.

“Gusto ba ninyo kon kamong duha mahimong mga payunir?” kami gipangutana.

“Kon posible kana,” kami mitubag, “mosugod dayon kami.”

Busa gihatagan kami ug gamayng alawans kada bulan sa pagtabang sa pagsuportar sa among kaugalingon, ug kami nagsugod sa pag-alagad ingong mga espesyal payunir sa 1958. Pagkadakong kangaya ang among nabatonan gumikan sa pagkakita sa mga tawo nga among gitun-an sa Bibliya nga nag-usab sa ilang kinabuhi aron mahimong mga alagad ni Jehova! Ang misunod nga napulo ka tuig sa espesyal payunir nga pag-alagad nagtudlo kanamo sa suod nga pagtambayayongay ingong bana ug asawa. Si Elsa kanunayng anaa sa akong kiliran, bisan pag ako nag-ayo sa kotse. Kami usab nagbasa, nagtuon, ug nag-ampo nga magkauban.

Sa 1969 giasayn kami sa nagapanawng buluhaton, nga nagaduaw sa lainlaing kongregasyon kada semana aron sa pag-alagad sa mga panginahanglan sa mga membro niini. Si Josef Barth, usa ka tawo nga eksperyensiyado diha sa nagapanawng buluhaton, mihatag kanako niini nga tambag: “Kon buot nimong molampos sa imong asaynment, mag-inigsoon lamang sa mga igsoon.” Gipaningkamotan nako ang pagpadapat nianang tambaga. Ingong resulta, kami may mainit ug malinawon kaayong relasyon sa kaubang mga Saksi, nga nagpasayon sa paghatag ug tambag sa dihang kini gikinahanglan.

Sa 1972, si Elsa nadayagnos nga may kanser ug nagpaopera. Sa ulahi, siya girayuma. Bisan tuod gihasol sa kasakit, siya mikuyog gihapon nako kada semana, nga nag-alagad sa mga kongregasyon, nga miuban sa mga igsoong babaye diha sa ministeryo kutob sa iyang maarangan.

Pagpasibo sa mga Panginahanglan

Sa 1984 ang akong mga ugangan nanginahanglan ug kanunayng pag-atiman, busa mibiya kami sa nagapanawng buluhaton aron motabang sa pag-atiman kanila hangtod sila namatay upat ka tuig sa ulahi. (1 Timoteo 5:8) Unya, sa 1989, si Elsa grabeng nagsakit. Ikalipay, medyo naulian siya, apan kinahanglang atimanon nako ang tanang buhatbuhaton sa panimalay. Nagtuon pa ako sa pagpakiglabot sa usa nga nag-antos sa kanunayng kasakit. Apan, bisan pa sa mental ug emosyonal nga kalisdanan, nagpabilin ang among gugma sa espirituwal nga mga butang.

Karon, maayo na lang, anaa gihapon kami sa listahan sa mga payunir. Apan, among nasabtan nga ang hinungdanon mao, dili ang atong posisyon o unsa ka dako ang atong mabuhat, kondili nga kita magpabiling matinumanon. Buot namong moalagad sa among Diyos, si Jehova, dili lamang sulod sa pipila ka tuig, kondili hangtod sa kahangtoran. Ang among eksperyensiya maoy maayo kaayong pagbansay alang sa umaabot. Ug si Jehova naghatag kanamo sa kusog sa pagdayeg kaniya bisan ilalom sa labing masulayong mga kahimtang.​—Filipos 4:13.

[Footnote]

[Hulagway sa panid 23]

Napriso ako dinhi sa Magdeburg

[Credit Line]

Gedenkstätte Moritzplatz Magdeburg für die Opfer politischer Gewalt; Foto: Fredi Fröschki, Magdeburg

[Hulagway sa panid 23]

Sa dihang naminyo kami sa 1957

[Hulagway sa panid 23]

Uban kang Elsa karon