PAGDUOL SA DIYOS

Diha sa usa ka karaang palasyo sa Sidlakan ang usa ka indibiduwal makaduol lamang sa monarko subay sa gilatid nga mga regulasyon ug ubos sa pagtugot sa monarko. Sa kadaghanang kahimtang adunay usa ka tigpataliwala alang niadtong buot makigkita sa magmamando, nga magpaila kanila ug magtino sa pagkatiunay sa ilang pagkatawo. Ang pagsulod nga wala tawga ngadto sa sulod nga sawang sa Persianhon nga si Haring Ahasuero nagkahulogan ug kamatayon; apan si Rayna Ester, sa dihang nagpameligro sa iyang kinabuhi aron makigkita sa hari, nakabaton ug pag-uyon. (Est 4:​11, 16; 5:1-3) Ang mga lihok ug mga pulong sa mga igsoong lalaki ni Jose nagpakita nga gihimo ang pag-amping aron dili makapasuko sa hari, kay si Juda miingon kang Jose: “Ikaw sama ra kang Paraon.” (Gen 42:6; 43:15-26; 44:​14, 18) Busa, ang pagduol ngadto sa usa ka yutan-ong magmamando, bisan tuod usa lamang ka tawong dili hingpit, sagad nga usa ka lisod kaayong butang ug usa ka talagsaong pribilehiyo.

Pagkasagrado sa Presensiya sa Diyos. Bisan tuod si Pablo miingon didto sa Atenas nga ang Diyos “dili halayo gikan sa matag usa kanato” (Buh 17:27), ug gipakita sa tibuok niyang Pulong ang Bibliya nga siya daling duolon, ang usa ka tawo nga moduol Kaniya kinahanglang makakab-ot usab sa tinong mga kinahanglanon ug makabaton sa Iyang pagtugot o pag-uyon. Ang panan-awon ni Daniel bahin sa halangdon nga langitnong puloy-anan sa “Karaan sa mga Adlaw” kang kinsa ang “anak sa tawo” “nakaduol” ug “gidala . . . haduol sa atubangan mismo sa maong Usa,” nag-ilustrar sa dignidad, pagtahod, ug kahapsay nga nalangkit sa presensiya sa Soberanong Magmamando sa uniberso. (Dan 7:​9, 10, 13, 14; itandi ang Jer 30:21.) Ang rekord sa Job 1:6 ug 2:1 nagpakita nga ang manulondang mga anak sa Diyos gidapit usab ngadto sa iyang presensiya sa tinudlong mga panahon, ug ang pagtungha ni Satanas uban kanila lagmit gayod nga ubos lamang sa pagtugot sa Soberano.

Ang tawo, nga gibuhat diha sa larawan ug dagway sa iyang Maglalalang pinaagi sa paghatag kaniya ug usa ka sukod sa diyosnong mga hiyas ug may kaakohan sa pag-atiman sa planetang Yuta ug sa kahayopan diha niana, kinahanglang makigkomunikar sa iyang Diyos ug Amahan. (Gen 1:​26, 27) Ang maong pakigkomunikar gihubit sa Genesis 1:28-30; 2:​16, 17.

Ingong hingpit nga mga linalang, ug sa ingon walay pagbati sa pagkasad-an o kaamgohan sa sala, si Adan ug Eva sa sinugdan makaduol sa Diyos pinaagi sa pagpakigsulti nga dili mobating nanginahanglag tigpataliwala tali kanila ug sa ilang Maglalalang, nga nagbuhat niana sama sa pagduol sa mga anak ngadto sa ilang amahan. (Gen 1:31; 2:25) Tungod sa ilang sala ug pagrebelde nawala kini nga relasyon diha kanila, nga misangpot sa hukom nga kamatayon. (Gen 3:16-24) Wala iasoy kon sila ba mihimog mga pagsulay sa pagduol sa Diyos human niana.

Pinaagi sa Pagtuo, Matarong nga mga Buhat, ug mga Halad. Ang asoy bahin sa pagduol ni Cain ug ni Abel sa Diyos pinasukad sa mga halad nagpakita nga ang mga kinahanglanon aron makaduol sa Diyos mao ang pagtuo ug matarong nga mga buhat. Tungod niana, si Cain wala dawata sa Diyos hangtod nga siya ‘mobuhat ug maayo.’ (Gen 4:5-9; 1Ju 3:12; Heb 11:4) Ang pagsugod sa “pagtawag sa ngalan ni Jehova” nga gihimo sa ulahi sa panahon ni Enos mopatim-aw nga dili tim-os (Gen 4:26), sanglit ang sunod nga tawo sa pagtuo nga gihisgotan human kang Abel dili man si Enos kondili si Enoc, kansang ‘paglakaw uban sa Diyos’ nagpakita nga ang iyang pagduol giuyonan. (Gen 5:24; Heb 11:5) Hinunoa, ang tagna ni Enoc nga natala sa Judas 14, 15 nagpaila nga dihay kaylap nga kawalay pagtahod sa Diyos sa iyang adlaw.​—Tan-awa ang ENOS.

Tungod sa matarong ug walay kasaypanan nga pagkinabuhi ni Noe taliwala sa iyang mga katalirongan, siya nakaduol sa Diyos ug naluwas. (Gen 6:9-19) Human sa Lunop, siya miduol sa Diyos pinasukad sa usa ka halad, sama sa gihimo ni Abel; siya gipanalanginan ug gipahibalo sa dugang pang mga kinahanglanon aron mabatonan ang pag-uyon sa Diyos ug usab bahin sa pakigsaad sa Diyos uban sa tanang unod nga nagpasalig nga wala nay umalabot pa nga lunop nga ipahinabo sa tibuok globo. (Gen 8:​20, 21; 9:1-11) Ang ekspresyon nga “si Jehova, ang Diyos ni Sem,” lagmit nagpaila nga kini nga anak nga lalaki nakabaton ug mas dakong pabor sa Diyos kay sa iyang duha ka igsoong lalaki.​—Gen 9:​26, 27.

Ang pagkasaserdote ni Melquisedek. Bisan tuod si Noe naghalad alang sa iyang pamilya, walay espesipikong gihisgotan nga “saserdote” nga nagsilbing tigpataliwala alang sa mga tawo diha sa ilang pagduol sa Diyos hangtod sa panahon ni Melquisedek. Ang pagkasaserdote ni Melquisedek giila ni Abraham, kinsa “naghatag kaniya ug ikapulo sa tanang butang.” (Gen 14:18-20) Si Melquisedek gipaila ingong usa ka matagnaong larawan ni Kristo Jesus diha sa Hebreohanon 7:1-3, 15-17, 25.

Pagduol nga gihimo sa ubang mga patriarka. Ang relasyon ni Abraham sa Diyos naghimo kaniyang takos nga tawgong ‘higala sa Diyos’ (Isa 41:8; 2Cr 20:7; San 2:23), ug ang iyang pagtuo ug pagkamasinugtanon, inubanan sa iyang matinahorong pagduol pinaagi sa mga halaran ug mga halad, gipasiugda ingong pasukaranan alang niini. (Gen 18:​18, 19; 26:3-6; Heb 11:8-10, 17-19) Nabatonan niya ang may pakigsaad nga relasyon uban sa Diyos. (Gen 12:1-3, 7; 15:​1, 5-21; 17:1-8) Ang sugo sa pagpatuli gihatag ingong ilhanan niini, ug sulod sa usa ka panahon nahimong usa ka kinahanglanon aron dawaton sa Diyos. (Gen 17:9-14; Rom 4:11) Ang posisyon ni Abraham nagkuwalipikar gani kaniya sa pagpangamuyo alang sa uban (Gen 20:7), bisan pa niana ang iyang lalom nga pagtahod kanunayng gipakita atubangan sa presensiya ni Jehova o sa iyang hawas. (Gen 17:3; 18:23-33) Si Job, nga usa ka layong paryente ni Abraham, nagsilbing saserdote alang sa iyang pamilya, nga naghalad ug mga halad-nga-sinunog alang kanila (Job 1:5), ug nangamuyo alang sa iyang tulo ka “higala,” ug “gidawat ni Jehova ang nawong ni Job.”​—Job 42:7-9.

Si Isaac ug Jacob, nga mga manununod sa saad ngadto kang Abraham, miduol sa Diyos pinaagi sa pagtawag sa “ngalan ni Jehova” diha sa pagtuo, ug pinaagi sa pagtukod ug mga halaran ug sa mga paghalad.​—Heb 11:​9, 20, 21; Gen 26:25; 31:54; 33:20.

Si Moises gisultihan sa manulonda sa Diyos nga dili moduol sa nagdilaab nga tanom ug gisugo nga huboon ang iyang mga sandalyas tungod kay ang iyang gitindogan maoy “balaan nga yuta.” (Ex 3:5) Ingong tinudlong hawas sa Diyos diha sa nasod sa Israel, si Moises nakabaton ug talagsaong pribilehiyo sa pagduol sa presensiya ni Jehova sa panahon sa iyang pagkinabuhi, sanglit si Jehova nakigsulti nga “baba sa baba” ngadto kaniya. (Num 12:6-13; Ex 24:​1, 2, 12-18; 34:30-35) Si Moises, sama kang Melquisedek, nagsilbing usa ka matagnaong larawan ni Kristo Jesus.​—Deu 18:15; Buh 3:20-23.

Ang kahinungdanon sa inuyonang pagduol gipasiugda. Sa wala pa ihatag ang pakigsaad sa Balaod, gisugo ni Jehova ang tibuok nasod sa Israel nga balaanon ang ilang kaugalingon sulod sa tulo ka adlaw, nga maglaba sa ilang mga besti. Dihay gibutang nga mga utlanan sa pagduol ug walay usa, tawo man o hayop, ang mohikap sa bukid sa Sinai ubos sa silot nga kamatayon. (Ex 19:10-15) Dayon si Moises “nagpagawas sa katawhan gikan sa kampo aron sa pagsugat sa matuod nga Diyos,” nga nagpahiluna kanila diha sa tiilan sa bukid, ug siya mitungas sa bukid aron dawaton ang kalagdaan sa pakigsaad inubanan sa dalugdog ug kilat, aso ug kalayo, ug sa mga tingog sa trompeta. (Ex 19:16-20) Gisugo si Moises nga ‘ang mga saserdote ug ang katawhan dili palahoson sa pagtungas ngadto kang Jehova, aron siya dili motungha batok kanila.’ (Ex 19:21-25) “Ang mga saserdote” nga gihisgotan dinhi lagmit maoy pangunang mga lalaki sa matag pamilya sa Israel ug tungod niana “kanunayng nagaduol kang Jehova,” sama kang Job, alang sa iyang pamilya.

Ilalom sa Pakigsaad sa Balaod. Pinaagi sa pakigsaad sa Balaod usa ka kahikayan ang gihimo aron ang indibiduwal ug ang nasod makaduol sa Diyos pinaagi sa usa ka tinudlong saserdote ug uban sa mga halad nga gilatid sa balaod, nga nalangkit sa sagradong tabernakulo ug sa ulahi sa templo. Ang mga anak nga lalaki ni Aaron nga Levihanon nagsilbing mga saserdote alang sa katawhan. Alang sa uban, bisan ang mga Levihanon nga dili sa linya ni Aaron, ang pagpangahas sa pagduol sa halaran o sa balaang mga kagamitan aron himoon ang maong pag-alagad mosangpot sa kamatayon. (Lev 2:8; Num 3:10; 16:40; 17:​12, 13; 18:​2-4, 7) Ang mga saserdote kinahanglang makakab-ot sa estriktong mga kinahanglanon sa pisikal ug sa seremonyal nga kahinlo, ug sila kinahanglang magsul-ob sa gilatid nga besti sa dihang moduol sa halaran o sa “balaang dapit.” (Ex 28:40-43; 30:18-21; 40:32; Lev 22:​2, 3) Ang bisan unsang dili pagtahod o paglapas sa mga instruksiyon sa Diyos labot sa pagduol sa Soberanong Diyos may silot nga kamatayon, sama sa nahitabo sa duha ka anak nga lalaki ni Aaron. (Lev 10:1-3, 8-11; 16:1) Sa tibuok nasod si Aaron lamang, ug kadtong mipuli kaniya ingong hataas nga saserdote, ang makasulod sa Labing Balaan atubangan sa arka sa pakigsaad, nga nalangkit sa presensiya ni Jehova; apan siya gitugotang makasulod didto usa ka adlaw lamang sulod sa usa ka tuig, sa Adlaw sa Pagtabon-sa-Sala. (Lev 16:​2, 17) Niining maong talagsaon nga posisyon si Aaron naglarawan kang Kristo Jesus ingong Hataas nga Saserdote sa Diyos.​—Heb 8:1-6; 9:​6, 7, 24.

Sa pagpahinungod sa templo didto sa Jerusalem, si Haring Solomon miduol kang Jehova alang sa nasod. Ang iyang pag-ampo mao nga ang mga mata ni Jehova mabuka unta adlaw ug gabii alang niana nga balay diin Iyang gibutang ang Iyang ngalan ug nga Iyang pamation ang mga pangaliyupo nga gihimo sa hari, sa nasod, ug sa mga langyaw usab nga mitipon sa Israel, ni bisan kinsa nga “moampo paatubang niining balaya.” Sa ingon, si Jehova daling maduol sa tanan, gikan sa hari ngadto sa labing ubos nga tawo sa nasod.​—2Cr 6:19-42.

Sa Israel, ang pagduol sa Diyos maylabot sa mga butang nga makaapekto sa tibuok nasod gihimo sa hari, saserdote, ug manalagna. Ang Urim ug Tumim sa hataas nga saserdote gigamit sa pipila ka okasyon aron matino ang pagtultol sa Diyos. (1Sa 8:​21, 22; 14:36-41; 1Ha 18:36-45; Jer 42:1-3) Ang paglapas sa balaod ni Jehova mahitungod sa hustong paagi sa pagduol pagasilotan, sama sa nahitabo kang Uzzias (2Cr 26:16-20), ug mahimong mosangpot sa bug-os nga pagkaputol sa pakigkomunikar sa Diyos, sama sa nahitabo kang Saul. (1Sa 28:6; 1Cr 10:13) Ang pamatuod nga si Jehova dili motugot nga ibalewala ang iyang Soberanong Presensiya ug ang mga butang nga nalangkit niini gipakita diha sa nahitabo sa anak nga lalaki ni Abinadab nga si Uzah, nga mikupot sa arka sa pakigsaad aron kini dili mahulog, nga tungod niana “ang kasuko ni Jehova misilaob batok kang Uzah ug ang matuod nga Diyos nagpatay kaniya didto tungod sa dili-matinahorong buhat.”​—2Sa 6:3-7.

Dili igo ang rituwal ug halad lamang. Bisan tuod giingon nga ang pagsimba kang Jehova milambo gikan sa rituwal ug halad ngadto sa moral nga kinahanglanon, ang ebidensiya maoy sukwahi gayod. Dili igo ang rituwal ug halad apan maoy panggawas nga ilhanan lamang sa legal nga pasukaranan sa pagduol sa Diyos. (Heb 9:​9, 10) Busa si Jehova mismo ang mohukom kon kinsa ang dawaton; sa ingon ang Salmo 65:4 nag-ingon: “Malipayon ang tawo nga imong pilion ug paduolon, aron makapuyo siya diha sa imong mga sawang.” Ang pagtuo, pagkamatarong, hustisya, kagawasan gikan sa pagkasad-an sa dugo, pagkamatinud-anon, ug pagsugot sa dayag nga kabubut-on sa Diyos maoy padayong gipasiugda ingong mga kinahanglanon sa pagduol sa Diyos, mao nga dili basta lamang ang usa may dalang mga gasa ngadto sa Unibersohanong Soberano kondili ang usa nga “inosente sa iyang mga kamot ug mahinlo sa kasingkasing” ang makasaka ngadto sa bukid ni Jehova. (Sal 15:1-4; 24:3-6; 50:7-23; 119:169-171; Pr 3:32; 21:3; Os 6:6; Miq 6:6-8) Sa dihang wala kining mga hiyasa, ang mga halad, mga pagpuasa, ug bisan ang mga pag-ampo nahimong dulumtanan ug walay bili sa mga mata sa Diyos. (Isa 1:11-17; 58:​1-9; 29:13; Pr 15:8) Kon nakabuhat ug kasaypanan, kinahanglan nga ipakita una ang usa ka gun-ob nga espiritu ug dugmok nga kasingkasing aron ang pagduol mahimong inuyonan. (Sal 51:​16, 17) Ang saserdotehanong pag-alagad dili makabaton ug pag-uyon sa Diyos kon ang maong mga saserdote magtamay sa iyang ngalan ug maghalad ug dili-dalawatong mga halad.​—Mal 1:6-9.

Ang pagduol sa Diyos gihubit usab ingong pagpresentar sa kaugalingon atubangan sa korte ug pagduol sa maghuhukom alang sa paghukom. (Ex 22:8; Num 5:16; Job 31:35-37; Isa 50:8) Sa Isaias 41:​1, 21, 22 gisultihan ni Jehova ang nasodnong mga pundok sa pagduol, uban sa ilang gikasungiang kaso ug mga argumento, aron iyang hukman.

Pasukaranan sa Pagduol Ilalom sa Bag-ong Pakigsaad. Ang kahikayan sa pakigsaad sa Balaod uban sa mga halad niini nga hayop, ingong usa ka malarawanong legal nga pasukaranan, nagpunting ngadto sa usa ka labawng pasukaranan sa pagduol sa Diyos. (Heb 9:8-10; 10:1) Kini miabot pinaagi sa bag-ong pakigsaad nga pinaagi niana ang tanan ‘makaila kang Jehova, gikan sa labing ubos bisan hangtod sa labing dako.’ (Jer 31:31-34; Heb 7:19; 8:10-13) Ingong bugtong Tigpataliwala nianang bag-ong pakigsaad, si Kristo Jesus nahimong “ang dalan.” Siya miingon, “Walay makaadto sa Amahan kon dili pinaagi kanako.” (Ju 14:​6, 13, 14) Ang babag nga nag-ulang sa mga Hudiyo gikan sa dili-tinuling Hentil nga kanasoran nga gawas sa nasodnong pakigsaad sa Diyos uban sa Israel gihanaw pinaagi sa kamatayon ni Kristo, mao nga “pinaagi kaniya kita, nga duha ka katawhan, makaduol sa Amahan pinaagi sa usa ka espiritu.” (Efe 2:11-19; Buh 10:35) Ang pagtuo sa Diyos ingong “tigganti sa mga matinuorong nagapangita kaniya” ug sa lukat mao ang kinahanglanon alang sa madaitong pagduol ug sa maluloton nga pagdawat sa Diyos pinaagi kang Jesu-Kristo. (Heb 11:6; 1Pe 3:18) Kadtong nagaduol pinaagi kang Kristo Jesus ingong ilang Hataas nga Saserdote ug Tigpataliwala nahibalo nga ‘siya buhi kanunay aron sa pagpangamuyo alang kanila’ (Heb 7:25), ug sila makasalig nga ‘uban ang kagawasan sa pagsulti sila makaduol sa trono sa dili-takos nga kalulot.’ (Heb 4:14-16; Efe 3:12) Sila dili moduol nga may kahadlok nga hukman. (Rom 8:​33, 34) Hinunoa ilang gihuptan ang diyosnong kahadlok ug kataha nga nahiangay sa maong pagduol sa Diyos, “nga Maghuhukom sa tanan.”​—Heb 12:18-24, 28, 29.

Ang pagduol sa usa ka Kristohanon ngadto sa Diyos naglakip sa espirituwal nga mga halad ug mga pahinungod. (1Pe 2:​4, 5; Heb 13:15; Rom 12:1) Ang literal nga mga templo ug mga larawan nga bulawan, plata, ug bato gipakita nga walay kapuslanan sa pagduol sa matuod nga Diyos. (Buh 7:47-50; 17:24-29; itandi ang Efe 2:20-22.) Ang mga higala sa kalibotan maoy mga kaaway sa Diyos; siya magabatok sa mga mapahitas-on, apan ang mga mapainubsanon nga adunay ‘mahinlong mga kamot’ ug ‘lunsay nga kasingkasing’ ‘makaduol sa Diyos, ug siya moduol kanila.’​—San 4:4-8.

Ang dinihogang mga Kristohanon nga gitawag ngadto sa langitnong paglaom ‘makasulod ngadto sa balaang dapit pinaagi sa dugo ni Jesus,’ ug, kay nakaila pag-ayo sa “dakong saserdote nga nagdumala sa balay sa Diyos,” sila ‘makaduol uban ang matinuoron nga kasingkasing diha sa bug-os nga pagsalig sa pagtuo.’​—Heb 10:19-22.

Labot sa kahinungdanon sa masaligong pagduol sa Diyos, ang salmista tukma nga nagsuma niini pinaagi sa pag-ingon: “Kay, tan-awa! ang mga nagapahilayo kanimo malaglag. Imo gayong pahilomon ang matag usa nga nagabiya kanimo tungod sa kahilayan. Apan bahin kanako, ang pagduol sa Diyos maayo alang kanako. Ang Soberanong Ginoong Jehova gihimo ko nga akong dalangpanan, aron ipahayag ang tanan mong mga buhat.”​—Sal 73:​27, 28; tan-awa ang PAG-AMPO.