PANALANGIN, DAYEG
Ang paghimo o pagpahayag nga balaan; usa ka hangyo nga pakitaan ug pag-uyon sa Diyos; pagpakitag pagkamaayo; pabor; pagpasidungog ingong balaan; paghimaya; pagdayeg; pagpanalipod o pagbantay batok sa daotan; paghatag ug kalipay.
Ang lainlaing porma sa Hebreohanong mga pulong nga sagad gihubad ingong “panalangin o dayeg” makita sa mga 400 ka higayon diha sa Kasulatan. Ang berbong ba·rakhʹ sagad gihubad ingong “pagpanalangin o pagdayeg.” Diha sa pipila ka teksto ang maong pulong gihubad ingong “manghinaot ug kaayohan” (1Sa 25:14); “pagpahalipay” (1Cr 18:10); ‘pagtimbaya’ (2Ha 4:29). Ang nombre nga porma niini nga Hebreohanong pulong makaplagan diha sa ngalan sa Ubos nga Patag sa Beraca (nagkahulogang “Pagdayeg”), tungod kay dinhi si Jehosapat ug ang iyang katawhan nagdayeg kang Jehova. (2Cr 20:26) Ang berbo sa samang porma gihubad ingong “pagluhod.”—Gen 24:11; 2Cr 6:13; Sal 95:6.
Ang Hudiyong Sopherim, o mga eskriba, nag-usab sa ubay-ubayng mga teksto aron mabasa nga “dayeg” inay nga “tunglo” (1Ha 21:10, 13; Job 1:5, 11; 2:5, 9), nga nagtuo nga usa ka pagpasipala bisan ang pagkadungog kang bisan kinsa nga nagatunglo sa Diyos.—Tan-awa ang apendise sa Rbi8, p. 1569.
Ang Gregong berbo nga eu·lo·geʹo sa literal nagkahulogang “pagdayeg.” Ang terminong eu·lo·giʹa (sa literal, dayeg) maoy gigamit sa Roma 16:18 diha sa negatibong kahulogan ingong “madayegong sinultihan” aron sa pagdaldal sa kasingkasing sa usa ka tawo.
Ang Kasulatan naggamit sa “panalangin” ug “dayeg” diha sa labing menos upat ka pangunang mga aspekto: (1) si Jehova nagpanalangin sa mga tawo; (2) mga tawo nagdayeg kang Jehova; (3) mga tawo nagdayeg kang Kristo; (4) mga tawo nagpanalangin sa ilang isigkatawo.
Si Jehova Nagpanalangin sa mga Tawo. “Ang panalangin ni Jehova—mao kana ang makapadato, ug dili niya kana dugangan ug kasakit.” (Pr 10:22) Si Jehova nagpanalangin niadtong iyang giuyonan pinaagi sa pagpanalipod, pagpauswag, paggiya, pagpalampos, ug pagtagana sa ilang mga panginahanglan, nga may mapuslanong sangpotanan alang kanila.
Ang maayong kabubut-on ni Jehova alang sa iyang yutan-ong mga linalang gipahayag sa panahon nga iyang gilalang sila. Alang sa kahayopan nga gilalang sa ikalimang adlaw, ang panalangin sa Diyos maoy usa ka pagpahayag bahin sa iyang katuyoan labot kanila. (Gen 1:22) Ang panalangin sa Diyos alang kang Adan ug Eva sa kataposan sa ikaunom nga adlaw nagpaarang unta kanila nga padayong makabaton sa iyang pag-uyon kon sila nagpabilin pang masinugtanon, tungod kay siya nagtagana kanila sa tanan nilang espirituwal ug materyal nga mga panginahanglan.—Gen 1:28; 2:9; 5:2.
Human makompleto ni Jehova ang iyang yutan-ong mga paglalang sulod sa unom ka adlaw sa paglalang, walay nakulang alang sa kaayohan sa iyang mga linalang. (Gen 1:31) Dayon ang Diyos mipahulay o mihunong gikan niini nga buluhaton, nagpanalangin sa ikapitong adlaw, nga nagpahayag niini nga sagrado, balaan. Ang kalipay uban ang walay kinutobang panalangin mao ang palaaboton nga giandam alang sa tawhanong linalang.—Gen 2:3; Ex 20:11.
Sa dihang si Noe ug ang iyang pamilya migula gikan sa arka, si Jehova naglantaw kanila nga may pag-uyon, nagpanalangin kanila ug nagpahayag sa iyang kabubut-on alang kanila. Pinaagi sa pagbuhat sa kabubut-on ni Jehova, sila magmauswagon uban ang iyang pag-uyon ug panalipod.—Gen 9:1.
Ang panalangin labot kang Abraham ug sa iyang Binhi hinungdanon kaayo alang sa tanang katawhan. (Gen 12:3; 18:18; 22:18) Si Jehova nagpanalangin kang Abraham ug Sara pinaagi sa milagrosong pagpasig-uli sa ilang mga gahom sa pagsanay, nga nagpaarang kanila nga makabaton ug anak nga lalaki bisan pa sa ilang katigulangon. (Gen 17:16; 21:2) Siya nagpadato kang Abraham ug naggamit kaniya sa mahulagwayong paagi aron sa paglarawan sa mas dagkong mga butang. (Gal 4:21-26) Busa, ang panalangin sa Diyos pinaagi sa pagtaganag binhi alang kang Abraham dakog kahulogan tungod sa saad nga ang katawhan sa tanang kanasoran pagapanalanginan pinaagi sa usa nga gilarawanan ni Isaac, si Jesu-Kristo.—Gal 3:8, 14; Buh 3:25, 26; Heb 6:13-20.
Ang panalangin ni Jehova alang sa usa ka tawo o sa usa ka katawhan nag-agad sa iyang o ilang pagkamatinumanon kaniya. (Ex 23:25) Ang dakong kalainan nga gipakita sa Deuteronomio kapitulo 27 ug 28 tin-awng nagpakita nga ang tunglo ni Jehova, nga moresulta sa grabeng silot modangat sa mga dili masinugtanon, samtang ang iyang panalangin mabatonan sa mga masinugtanon, nga magpatunghag espirituwal nga kauswagan ug magtagana sa ilang materyal nga mga panginahanglan, nga makita mismo diha sa ilang mga pinuy-anan, sa ilang yuta, sa ilang mga anak, sa ilang mga hayop, sa ilang abiyo sa pagkaon, sa ilang pagpanaw, sa tanan nilang mga buhat. “Ang mga panalangin maoy alang sa ulo sa matarong.” (Pr 10:6, 7) Sa dihang ang katawhan ni Jehova matinumanong mosunod kaniya, siya malipay sa ‘pagbukas sa mga ganghaan sa tubig sa kalangitan ug magbubo ug panalangin hangtod nga wala nay panginahanglan.’—Mal 3:10.
Mga Tawo Nagdayeg Kang Jehova. Ang mga tawo nagdayeg kang Jehova pinaagi sa paghimaya kaniya. Ang pagpasalamat, ang pag-ila kang Jehova ingong usa nga gigikanan sa tanang panalangin, ang pagdayeg kaniya sa tanang okasyon, ug ang pagbuhat ug mga buhat sa pagsimba ug pag-alagad nagdayeg usab kang Jehova. (Sal 26:12) Ang pagsangyaw sa maayong balita maoy usa ka paagi sa pagdayeg kang Jehova, sanglit kini makahatag ug pagdayeg sa iyang ngalan ug mga katuyoan.—Mat 24:14; Heb 13:15.
Ang mga tawo nagdayeg kang Jehova tungod sa iyang pagluwas sa iyang katawhan gikan sa pagpanglupig (Ex 18:9, 10); sa pagtagana sa ilang mga panginahanglan (Deu 8:10); sa iyang dignidad, pagkagamhanan, pagmando, ug katahom ingong Pangulo sa tanan (1Cr 29:10-12, 20); sa pagpalihok sa iyang katawhan aron paluyohan ang iyang pagsimba (2Cr 31:8); pinaagi sa pag-ampo ingong pagsugid tungod sa iyang pagtuman sa pakigsaad ug kaluoy (Neh 9:5, 31, 32); sa paghatag ug kaalam ug gahom (Dan 2:19-23); sa pagpanalipod sa iyang mga alagad ug sa pagpasundayag sa iyang pagkasoberano (Dan 3:28; 4:34). Ang basahon sa Mga Salmo kanunayng nagdayeg kang Jehova ug nag-awhag sa tanan diha sa kalangitan ug sa yuta sa pagdayeg sa iyang ngalan tungod sa iyang daghang talagsaong mga hiyas. Ang laing katarongan sa pagdayeg sa tawo kang Jehova mao ang paghatag sa iyang Anak nga si Jesu-Kristo ingong gasa.—Sal 16:7; 103:1, 20-22; 145:2, 10; Ju 3:16; itandi ang Buh 2:8-11; Pin 7:11, 12; 14:6, 7.
Mga Tawo Nagdayeg Kang Kristo. Si Jesus angayng dayegon usab sa tanan. Si Elisabet nagdayeg sa inahan ni Jesus nga si Maria ug sa wala pa matawong bata diha sa iyang tagoangkan. (Luc 1:42) Ang langitnong kagikan ni Jesus, ang iyang pag-anhi sa ngalan ni Jehova ingong iyang Anak, ang iyang ministeryo, iyang halad, iyang pagkasaserdote, iyang paghari, ug ang iyang dili-takos nga kalulot, kining tanan naghimo kaniyang takos sa pagdayeg ingong ang bulahang usa o gipanalanginan. (Ju 12:13; 2Co 8:9; Heb 1:2; 7:24-26) Sa katumanan sa Salmo 118:26, ang panon sa katawhan nalipay sa pagdawat kaniya ingong ang bulahang usa ni Jehova diha sa iyang madaogong pagsulod sa Jerusalem. (Mat 21:9) Ang mga manulonda ug mga yutan-ong linalang, silang tanan angayng modayeg kaniya.—Pin 5:12, 13.
Mga Tawo Nagpanalangin sa Ilang Isigkatawo. Dili sama kang Jehova nga kanunayng nagtuman sa panalangin nga Iyang gipahayag, sa dihang ang tawo magpahayag ug panalangin ngadto sa iyang isigkatawo siya tingali walay katakos sa pagtuman niana. Sa Bibliya, ang panalangin nga ipahayag sa usa ka tawo sagad katumbas sa usa ka hangyo alang sa panalangin sa Diyos, bisan tuod dili ipahayag pinaagi sa pag-ampo. Busa, bisan tuod ang tawo mao ang nagpahayag sa maong panalangin, ang Tinubdan mao gayod ang Diyos mismo. Sa makausa pa, ang pagpanalangin sa tawo alang sa ubang mga tawo sagad naglakip sa pagpasalamat, usa ka pag-ila agig pagpabili sa maayong mga hiyas o sa buluhaton nga maayong pagkabuhat.
Maylabot sa pagkaadunay katakos sa pagpanalangin nga mohatag ug kalamposan, sa pagbaton ug awtoridad gikan sa Diyos aron sa pagpanalangin o sa gahom aron sa pagtuman sa maong panalangin, nga si Pablo, sa pagpangatarongan bahin sa pagkalabaw sa pagkasaserdote ni Melquisedek kay sa pagkasaserdote ni Levi, nagpahayag sa prinsipyo: “Karon dili-malalis, ang usa nga ubos pagapanalanginan sa usa nga labaw kaniya.” (Heb 7:7) Si Melquisedek maoy usa ka saserdote sa Diyos ug usa ka hari, mao nga sa paghatag ug panalangin kang Abraham, siya makasulti alang Diyos sa matagnaong paagi ug may awtoridad.—Gen 14:18-20; Heb 7:1-4.
Sa dihang ang mga indibiduwal makahimog usa ka butang nga makaamot sa pagdayeg kang Jehova, gilantaw sa uban nga angayng panalanginan sila. Gipanalanginan ni Moises si Bezalel ug ang ubang mga nagtrabaho sa dihang ilang natapos ang pagtukod sa tabernakulo. (Ex 39:43) Ang mga saserdote ug mga Levihanon, ingong espirituwal nga mga pangulo sa Israel, gitudlo sa pagpanalangin sa katawhan sa ubay-ubayng mga okasyon. (Num 6:23-27; Lev 9:22, 23; Deu 10:8; 21:5; 1Cr 23:13; 2Cr 30:27) Ang Hataas nga Saserdoteng si Eli nagpanalangin sa mga ginikanan ni Samuel tungod sa paghatag sa ilang anak ingong gasa aron sa pag-alagad sa templo. (1Sa 2:20, 21) Gipanalanginan ni David ang katawhan human niya madala ang Arka ngadto sa Jerusalem. (2Sa 6:18; 1Cr 16:2) Maalamong gisunod ni Solomon ang samang paagi sa dihang iyang gipahinungod ang templo kang Jehova. (1Ha 8:14, 55) Gipanalanginan sa tigulang nga si Simeon ang mga ginikanan ni Jesus. (Luc 2:34) Gipanalanginan ni Jesus ang mga bata nga miduol kaniya.—Mar 10:16.
Mga Okasyon sa Pagpahayag ug Panalangin o Pagdayeg. Pinaagi sa pag-ampo, ang usa magahimaya ug magapasalamat sa Diyos, sa ingon nagadayeg kaniya, ug usab, mamulong alang niadtong nahiusa sa pagtuo ug niadtong nagapangita sa Diyos, sa ingon nagapanalangin kanila. Ang pagpasalamat o paghangyo ug panalangin una pa mokaon sagad gibuhat pinaagi sa pag-ampo. Sa maong pag-ampo ang pagpasalamat ug pagdayeg gihatag ngadto kang Jehova tungod sa iyang espirituwal ug materyal nga mga tagana, nga naghangyo nga si Jehova magapanalangin sa pagkaon aron makapahimsog niadtong nangaon ug nga ang pagkaon magpalig-on kanila alang sa pag-alagad kaniya. (1Sa 9:13; Mat 14:19; Luc 9:16) Sa pagpanalangin sa tinapay ug bino sa Panihapon sa Ginoo, ang pagdayeg ug pagpasalamat gihatag ngadto sa Diyos uban ang hangyo nga ang tanang nakig-ambit makabaton unta ug kaayohan sa espirituwal nga paagi gikan sa mga butang nga gisimbolohan niini ug nga sila magpabiling mahiusa ug magmaunongon ingong lawas ni Kristo.—Mat 26:26; 1Co 10:16.
Diha sa katilingban sa mga patriarka ang amahan sagad nagpanalangin sa iyang mga anak nga lalaki sa dili pa siya mamatay. Kini hinungdanon gayod ug gipabilhan pag-ayo. Busa gipanalanginan ni Isaac si Jacob, nga nagtuong siya mao ang panganay nga si Esau. Si Isaac nagpahayag ug pag-uyon ug nanghinaot ug kauswagan alang kang Jacob nga una sa iyang igsoon nga si Esau, nga sa walay duhaduha naghangyo kang Jehova sa pagtuman sa maong panalangin, sanglit si Isaac dili na makakita ug tigulang na. (Gen 27:1-4, 23-29; 28:1, 6; Heb 11:20; 12:16, 17) Sa ulahi si Isaac kinabubut-ong nagkompirmar ug nagpadako sa maong panalangin. (Gen 28:1-4) Sa wala pa mamatay, gipanalanginan una ni Jacob ang duha ka anak nga lalaki ni Jose, dayon ang iyang kaugalingong mga anak. (Gen 48:9, 20; 49:1-28; Heb 11:21) Sa susama, si Moises, sa wala pa siya mamatay nagpanalangin sa tibuok nasod sa Israel. (Deu 33:1) Sa tanan niini nga mga kahimtang ang mga resulta nagpakita nga sila misulti sa matagnaon nga paagi. Sa ubang mga higayon, sa dihang gipahayag ang maong mga panalangin, ang kamot sa usa nga nagpanalangin gipatong diha sa ulo sa usa nga gipanalanginan.—Gen 48:13, 14.
Ingong pagtimbaya, ang pagpahayag ug panalangin maoy usa ka pagpanghinaot ug kaayohan alang sa uban. Si Jacob, sa dihang gidala atubangan kang Paraon, nagpanalangin kaniya. (Gen 47:7; tan-awa usab ang 1Sa 13:10; 25:14; 1Ha 1:47; 2Ha 10:15.) Ang mga panalangin mahimong ipahayag sa panahon sa pagbiya. Pananglitan, gipanalanginan si Rebeca sa iyang pamilya sa dihang siya mibiya sa iyang panimalay aron makigminyo kang Isaac.—Gen 24:60; tan-awa usab ang Gen 28:1; 2Sa 19:39; 1Ha 8:66.
Ang paghatag ug gasa gilangkit usab sa mga panalangin. (Gen 33:11; Jos 14:13; 15:18, 19) Sa pagkatinuod ang gasa mismo mahimong isipon ingong usa ka panalangin, “usa ka gasa nga panalangin.” Ang mga gasa mahimong itanyag ingong mga ekspresyon sa pagpanghinaot sa kaayohan alang sa usa ka minahal, sa pagpaningkamot nga makabaton ug pag-uyon, o ingong usa ka ekspresyon sa pagpasalamat.—1Sa 25:27; 30:26.
Ang mga panalangin mahimong ipaabot pinaagig mga pagdayeg. Gipanalanginan ni Boaz si Ruth tungod sa iyang mahigugmaong-kalulot. (Ru 3:10) Ang mga tawo nga miboluntaryo sa pag-alagad alang sa pagsimba kang Jehova gipanalanginan sa mga nakaobserbar. (Neh 11:2) Ang mga ginikanan takos nga makadawat ug pagbulahan sa ilang mga anak.—Pr 30:11.
Ang panalangin mahimong maglakip sa paborable o makapalig-ong mga pulong. Gitambagan ni Jesus ang mga nagpatalinghog kaniya “sa pagpanalangin niadtong nagatunglo” kanila. (Luc 6:28) “Magpadayon sa pagpanalangin kanila nga nagalutos; himoa ang pagpanalangin ug ayaw pagpanunglo.” (Rom 12:14) Kini wala magpasabot sa pagdayeg sa mga magsusupak, apan ang maayong panggawi ngadto kanila, inubanan sa maluloton, may konsiderasyon, matinud-anon nga mga pulong nga mahimong mapuslanon alang kanila kon patalinghogan, mahimong moresulta nga mabatonan ang ilang maayong kabubut-on. (1Co 4:12; 1Pe 3:9) Kinahanglang tagdon usab ang paagi sa pagpakigsulti. (Pr 27:14) Ang pagpatalikod sa usa ka tawo gikan sa daotang mga buhat usa gayod ka panalangin, nga nagtinguha alang sa kaayohan sa maong tawo ug sa kadayeganan ni Jehova.—Buh 3:26.
Mahimong Usa ka Panalangin Ngadto sa Uban. Ang usa ka tawo mahimong usa ka panalangin ngadto sa iyang isigkatawo pinaagi sa pagsubay sa usa ka dalan sa pagkamasinugtanon ngadto sa Diyos. Ang pagpakig-uban sa maong mga tawo nga gipanalanginan ni Jehova magdalag mga panalangin ngadto sa uban. Si Laban gipanalanginan tungod kay giatiman ni Jacob ang iyang panon sa mga hayop. (Gen 30:27, 30) Ang panimalay ug ang uma ni Potipar nagmauswagon tungod sa pagdumala ni Jose. (Gen 39:5) Kon aduna lamay napulo ka matarong nga lungsoranon dili unta laglagon sa Diyos ang Sodoma. (Gen 18:32) Ang Diyos mahimong mohatag ug pabor sa dili-magtutuong kapikas ug sa ilang bata pang mga anak tungod sa dedikadong alagad sa Diyos. (1Co 7:14) Si Jesus miingon nga, sa panahon sa kinadak-ang kasakitan sa kalibotan, “tungod sa mga pinili kanang mga adlawa pagapamub-on,” kay kondili “walay unod nga maluwas.” (Mat 24:21, 22; itandi ang Isa 65:8.) Ang pagsundog sa panig-ingnan sa mga gipanalanginan sa Diyos magdalag labaw pang mga panalangin. (Gal 3:9; Heb 13:7; 1Co 11:1; 2Te 3:7) Ang pagbuhat ug maayo ngadto sa mga igsoon ni Kristo, ang “mga pinili” sa Diyos, magdalag mga panalangin ni Jehova ngadto “sa mga karnero,” uban ang ganti nga walay kataposang kinabuhi.—Mat 25:31-34, 40, 46.