NIYEBE

Ang puting mga kristal sa mibagtok nga tubig nga naporma gikan sa alisngaw diha sa atmospera. Ang matag mahulog nga kristal sa niyebe maghinlo sa atmospera ug dad-on niini ang mga kombinasyon sa mga elemento sama sa asupre ug nitroheno, sa ingon nakaamot sa pagkatabunok sa yuta ug sa samang higayon nagtaganag kaumog. (Isa 55:​10, 11) Ang niyebe mahimong usa ka tinubdan sa hinlong tubig nga magamit sa pagpanghugas. (Job 9:30) Bisan kon talagsa ra o wala gani sa pipila ka dapit sa Palestina, kini usahay mangahulog sa mga bulan sa Enero ug Pebrero diha sa bungtoron nga dapit, sama didto sa Jerusalem. (Itandi ang 2Sa 23:20; 1Cr 11:22.) Sa dakong bahin sa tuig adunay niyebe diha sa kabukiran ug sa mga lugot sa Kabukiran sa Lebanon; ang habog nga taluktok sa Bukid sa Hermon naputos ug niyebe halos sa tibuok tuig. (Jer 18:14) Ang Salmo 68:14 naghisgot sa niyebe sa Zalmon, nga maoy bahin sa Bukid sa Hauran (Jebel ed Druz), nga nahimutang sa S sa Jordan.

Si Jehova, ang Magmumugna sa niyebe, makahimo usab sa pagkontrolar niana. (Job 37:6; Sal 147:16) Aron sa pagtuman sa Iyang katuyoan, ang Diyos nagtipig ug niyebe ug ulan nga yelo “alang sa adlaw sa panag-away ug sa gubat.”​—Job 38:​22, 23.

Masambingayong Paggamit. Sa Kasulatan, ang niyebe gigamit diha sa mga pagtandi (simile) aron ipatugbaw ang ideya sa pagkaputi. (Ex 4:6; Num 12:10; 2Ha 5:27; Dan 7:9; Mat 28:3; Pin 1:14) Usahay kini gilangkit sa kaputli. (Isa 1:18; Lam 4:7) Pananglitan, si David nangamuyo sa Diyos sa paglunsay kaniya tungod sa iyang sala, nga hugasan siya aron siya mahimong “labi pang maputi kay sa niyebe.”​—Sal 51:7.

Ang tulo ka higala ni Job, kay dili tinubdan sa matuod nga kahupayan alang kaniya, gipakasama sa sapa sa tingtugnaw, nga midako tungod sa natunaw nga yelo ug niyebe didto sa kabukiran apan namad-an tungod sa kainit sa ting-init. (Job 6:15-17) Ang Sheol giingon nga magasakmit niadtong mga nakasala sama nga ang hulaw ug kainit magasakmit sa mga tubig sa niyebe. (Job 24:19) Ingon nga ang niyebe dili-kinaiyanhon ug makadaot sa mga pananom panahon sa ting-init, ang “himaya dili usab angay sa usa ka hungog.” (Pr 26:1) Bisan pa niana, ang usa ka matinumanong sinugo, usa nga nagtuman sa iyang buluhaton aron mahimuot ang mga nagsugo kaniya, gipakasama sa usa ka ilimnon nga gipabugnaw sa niyebe gikan sa kabukiran ug nga magdalag kahayahay sa mainit nga adlaw sa ting-ani.​—Pr 25:13.