BEL

[gikan sa Akadianhon, nga nagkahulogang “Tag-iya; Agalon”].

Usa ka Babilonyanhong bathala kansang makauulawng pagkapukan gitagnang mahitabo panahon sa kalaglagan sa Babilonya.​—Isa 46:1; Jer 50:2; 51:44.

Ang titulong Bel unang gigamit alang sa diyos nga si Enlil. Si Bel maoy bahin sa orihinal nga hugpong sa tulo ka Sumerianhong mga bathala, uban ni Anu ug Enki (Ea). Sa dihang si Marduk (Merodak) nahimong pangunang diyos sa Babilonya, siya usab ginganlan ug Bel.​—Tan-awa ang DIYOS UG MGA DIYOSA, MGA (Babilonyanhong mga Bathala).

Kon tagdon ang hataas nga pagtamod nga gihatag kang Bel, madayag kon nganong ang mga manalagna ni Jehova, ubos sa pag-inspirar, naghisgot kaniya ingong usa sa mga bathala nga mapaubos sa dihang mapukan ang Babilonya. Halos 200 ka tuig sa wala pa mapukan ang Babilonya ngadto sa mga Medianhon ug mga Persianhon, si Isaias nagtagna nga si Bel moyuko ug si Nebo motikubo diha sa makauulawng kapildihan. Ang ilang idolong mga larawan pagadad-on sa ihalas nga mga mananap; kay dili makatabang sa ilang kaugalingon, sila hakoton ingong mga bagahe nga ikarga diha sa mga mananap nga luwanan. Si Bel ug Nebo dili makaikyas. “Ang ilang kalag,” nga mao, sila mismo, mabihag. (Isa 46:​1, 2; tan-awa usab ang Jer 50:2.) Si Jehova magpugos kang Bel sa pagpagula sa kon unsay iyang gitulon pinaagi sa iyang mga magsisimba, kinsa nagpahinungod sa ilang mga kadaogan ngadto kaniya. Kinahanglan nga pagulaon ni Bel ilabina ang nadestiyerong katawhan ni Jehova ug ang sagradong mga kasangkapan sa Iyang templo. Dili na magaganayan ang mga katawhan sa kanasoran nga gisakop sa Babilonya aron mosimba kang Bel o mosurender ngadto sa iyang mga magsisimba nga daw mosurender ngadto sa pangunang diyos sa kalibotan.​—Jer 51:44; tan-awa ang MERODAK.