Nagdako sa Nasaret

Nagdako si Jesus sa Nasaret, usa ka gamay ug dili iladong siyudad. Kini naa sa amihanan, sa bukirong lugar sa Galilea, kasadpan sa dakong lanaw nga gitawag ug Dagat sa Galilea.

Mga dos anyos si Jesus dihang gidala siya dinhi ni Jose ug Maria gikan sa Ehipto. Niining higayona, siya pa lang ang ilang anak. Pero sa ulahi, natawo ang iyang mga igsoong lalaki—si Santiago, Jose, Simon, ug Judas. Duna poy mga anak nga babaye si Jose ug Maria. Busa mga unom ka buok ang igsoon ni Jesus.

Siyempre, duna sab siyay mga paryente. Nailhan na nato si Elisabet ug ang iyang anak nga si Juan nga nagpuyo sa Judea, layo sa pamilya ni Jesus. Si Salome, nga lagmit igsoon ni Maria ug iyaan ni Jesus, nagpuyo sa Galilea. Si Zebedeo ang iyang bana. Ang ilang duha ka anak, si Santiago ug Juan, mga ig-agaw ni Jesus. Wala ta mahibalo kon nagdako ba si Jesus uban niining mga bataa, pero sa ulahi, nasuod sila kang Jesus ug nahimong iyang mga apostoles.

Panday si Jose, ug kinahanglan siyang magkugi aron masuportahan ang iyang nagkadakong pamilya. Giisip ni Jose nga tinuod niyang anak si Jesus, maong si Jesus nailhang “anak sa panday.” (Mateo 13:55) Nahimong maayong panday si Jesus kay gitudloan siya ni Jose. Gani sa ulahi, nailhan siya sa mga tawo ingong “panday.”—Marcos 6:3.

Prayoridad sa pamilya ni Jose ang pagsimba kang Jehova. Gituman ni Jose ug Maria ang Balaod sa Diyos kay ilang gitudloan ang ilang mga anak bahin kang Jehova sa tanang higayon. (Deuteronomio 6:6-9) Dunay sinagoga sa Nasaret. Segurado nga kanunayng dad-on ni Jose ang iyang pamilya aron mosimba didto. Sa ulahi, gihisgotan pa gani nga si Jesus miadto sa sinagoga “sumala sa iyang naandan sa adlawng Igpapahulay.” (Lucas 4:16) Malipay sab kaayo silang magbiyahe paingon sa templo ni Jehova sa Jerusalem.