Mga Mutya Gikan sa Ebanghelyo ni Juan
ANG espiritu ni Jehova ang nagdasig sa tigulang nga Juan sa pagsulat ug makatandog nga asoy sa kinabuhi ug ministeryo ni Jesu-Kristo. Kini nga Ebanghelyo gisulat diha o duol sa Efeso sa mga 98 K.P. Apan unsa ang kinaiyahan sa asoy? Ug unsa ang pipila ka mutya ang nasulod niini?
Sa Dakong Bahin Kini Maoy Suplementaryo
Si Juan mapilion, nagsobli sa gisulat ni Mateo, Marcos, ug Lucas. Sa pagkamatuod, ang iyang mga asoy sumala sa iyang nasaksihan sa dakong bahin maoy suplementaryo diin ang kapin sa 90 porsiento niini naghisgot sa mga butang nga wala hisgoti sa ubang mga Ebanghelyo. Pananglitan, siya lamang ang nagsugilon bahin sa una-tawhanong paglungtad ni Jesus ug nga “ang Pulong nahimong unod.” (1:1-14) Samtang ang ubang mga magsusulat sa Ebanghelyo nag-ingon nga gihinloan ni Jesus ang templo sa kataposan sa iyang ministeryo, si Juan nag-ingon nga gihimo na usab kini Kristo sa sinugdanan pa. (2:13-17) Ang tigulang nga apostol lamang ang nagsugilon bahin sa pipila ka milagro nga gihimo ni Jesus, sama sa paghimo sa tubig nga bino, sa pagbanhaw sa patay nga si Lazaro, ug sa milagrosong pagdakop ug isda human sa Iyang pagkabanhaw.—2:1-11; 11:38-44; 2:4-14.
Ang tanang mga magsusulat sa Ebanghelyo nagsugilon sa paagi sa pagsugod ni Jesus sa Memoryal sa iyang kamatayon, apan si Juan lamang ang nagpakita nga gihatagan ni Kristo ang iyang mga apostol ug pagtulon-an sa pagkamapaubsanon pinaagi sa paghugas sa ilang mga tiil niadtong gabhiona. Dugang pa, si Juan lamang ang nagrekord sa seryosong pakigpulong nga gihatag ni Jesus ug sa pag-ampo nga iyang gitanyag alang kanila niadtong gabhiona.—13:1–17:26.
Diha niini nga Ebanghelyo, ang ngalang Juan nagpunting kang Bawtista, ang magsusulat nagtawag sa iyang kaugalingon nga mao ‘ang tinun-an nga pinalangga ni Jesus.’ (13:23) Ang apostol tinuod nga nahigugma kang Jesus, ug ang atong kaugalingong gugma alang kang Kristo napalambo sa dihang gilarawan ni Juan siya ingon nga mao ang Pulong, ang tinapay sa kinabuhi, ang kahayag sa kalibotan, ang Maayong Magbalantay, ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi. (1:1-3, 14; 6:35; 8:12; 10:11; 14:6) Kini nag-alagad sa gipahayag ni Juan nga katuyoan: “Kining [mga butanga] gisulat aron motuo kamo nga si Jesus mao ang Kristo nga Anak sa Diyos, ug nga, sa pagtuo makabaton kamog kinabuhi diha sa iyang ngalan.”—20:31.
Pagkamapaubsanon ug Kalipay
Gipailaila sa Ebanghelyo ni Juan si Jesus nga mao ang Pulong ug nagatabon sa sala nga Kordero ug naghisgot ug mga milagro nga nagpamatuod Kaniya nga mao “ang Balaang Usa sa Diyos.” (1:1–9:41) Lakip sa ubang mga butang, ang asoy nagpasiugda sa pagkamapaubsanon ug kalipay ni Juan Bawtista. Siya mao ang mangunguna ni Kristo apan miingon: “Ang liston sa [iyang] sandalyas ako dili gani takos sa pagbadbad.” (1:27) Ang mga sandalyas ihigot pinaagi sa koreya, o liston. Ang ulipon makabadbad sa liston sa sandalyas sa laing tawo ug mobitbit niini alang kaniya, kay usa man kini ka ubos nga trabaho. Busa mipahayag ug pagkamapaubsanon si Juan Bawtista ug nakamatikod sa iyang kawalay-bili kon itandi sa iyang Agalon. Unsa ka maayong pagtulon-an, kay ang mapaubsanon lamang ang takos sa pag-alagad kang Jehova ug sa iyang Mesiyanikong Hari!—Salmo 138:6; Proverbio 21:4.
Inay magarbohong kaligotgotan si Jesus, si Juan Bawtista miingon: “Ang higala sa pamanhonon, sa dihang siya motindog ug makadungog kaniya, nagakalipay ug dako tungod sa tingog sa pamanhonon. Busa kining akong kalipay hingpit na karon.” (3:29) Ingong hawas sa pamanhonon, ang higala sa pamanhonon naghimog mga kasabotan sa kasal, usahay nagahikay sa kasal ug paghatod sa mga gasa ngadto sa pangasaw-onon ug sa bugay ngadto sa iyang amahan. Kining maong hawas adunay katarongan sa pagkalipay sa dihang matapos ang iyang trabaho. Sa susama, si Juan nalipay sa pagdala kang Jesus uban sa unang mga sakop sa Iyang pangasaw-onon. (Pinadayag 21:2, 9) Sama nga mubong higayon lamang ang pag-alagad sa higala sa pamanhonon, sa ingon natapos ang buluhaton ni Juan. Siya padayon nga nagakunhod, samtang si Jesus padayon nga nagatubo.—Juan 3:30.
Ang Pagtagad ni Jesus sa mga Tawo
Diha sa atabay duol sa siyudad sa Sychar, gisultihan ni Jesus ang usa ka babayeng Samarianhon bahin sa simbolikong tubig nga makahatag ug kinabuhing dayon. Sa dihang miabot ang iyang mga tinun-an, “sila nahibulong tungod kay nakigsulti siya ug babaye.” Nganong may reaksiyon nga ingon niadto? Buweno, gitamay sa mga Hudiyo ang mga Samarianhon ug walay mga pakiglabot kanila. (4:9; 8:48) Dili usab kustombre sa usa ka Hudiyohanong magtutudlo nga makigsultig babaye diha sa publiko. Apan ang maluloy-ong pagtagad ni Jesus sa mga tawo maoy nagtukmod kaniya sa paghatag ug pamatuod, ug tungod niana, ang mga molupyo sa siyudad “nangadto kaniya.”—4:28-30.
Ang pagtagad ni Jesus sa mga tawo nagtukmod kang Jesus sa pag-ingon: “Kon adunay tawo nga giuhaw, umari siya kanako ug uminom.” (7:37) Dayag, nagpasabot siya sa kustombre nga gidugang sa walo ka adlaw nga Piyesta sa mga Balong-balong. Kada buntag sulod sa pito ka adlaw, mokuha ang saserdote ug tubig gikan sa lanaw sa Siloam ug ibubo kini diha sa halaran sa templo. Lakip sa ubang mga butang, kini ginaingon nga naghawas sa pagbubo sa espiritu. Sa sinugdanan sa Pentekostes 33 K.P., ang espiritu sa Diyos maoy nag-aghat sa mga sumusunod ni Jesus sa pagdala sa mga tubig nga makahatag kinabuhi ngadto sa mga tawo sa tibuok yuta. Gikan kang Jehova lamang, “ang tuboran sa buhi nga tubig,” pinaagi ni Kristo nga ang bisan kinsa makadawat ug kinabuhing dayon.—Jeremias 2:13; Isaias 12:3; Juan 17:3.
Ang Maayong Magbalantay Matinagdanon
Ang pagtagad ni Jesus alang sa mga tawo makita diha sa iyang katungdanan isip Maayong Magbalantay nga nagaatiman sa iyang samag-karnero nga mga sumusunod. Bisan sa nagsingabot ang iyang kamatayon, gihatagan ni Jesus ang iyang mga tinun-an ug mahigugmaong tambag ug miampo alang kanila. (10:1–17:26) Sama sa kawatan o maglulungkab, siya nagaagi sa pultahan sa pagsulod sa toril sa karnero. (10:1-5) Ang toril sa karnero maoy usa ka may pensa nga lugar diin ang mga karnero mabantayan alang sa tibuok-gabii nga panalipod gikan sa mga kawatan ug sa mga hayop nga manunukob. Kini adunay bato nga koral, o tingali adunay tunokon nga mga sanga sa ibabaw, ug usa ka pultahan nga gibantayan sa usa ka tigbantay.
Ang mga panon sa daghang mga magbalantay mahimong ibutang sa mao ra nga toril sa karnero, apan ang mga karnero mosanong lamang sa tingog sa ilang tagsa-tagsa ka magbalantay. Diha sa iyang librong Manners and Customs of Bible Lands, si Fred H. Wight nag-ingon: “Kon gikinahanglan man nga lainon ang daghang panon sa mga karnero, ang tagsa-tagsa ka magbalantay motindog ug manawag: ‘Tahhoo! Tahhoo!’ o sa susamang mga tawag segun sa iyang gusto. Iyahat sa mga karnero ilang mga ulo, ug human sa iyaiyang pagpanagan, mosugod sa pagsunod ang matag usa sa iyang kaugalingong magbalantay. Sila sinati kaayo sa tuno sa tingog sa ilang mga magbalantay. Daghang higayon na nga gisuhid sa mga estranghero ang maong pagtawag, apan ang ilang mga pagsulay sa pagpasunod kanila sa mga karnero kanunay gayod nga mapakyas.” Makaiikag, si Jesus miingon: “Ang akong mga karnero nagapatalinghog sa akong tingog, ug ako nakaila kanila, ug sila mosunod kanako. Ug akong hatagan sila ug kinabuhing dayon.” (10:27, 28) Ang “gamayng panon” ug ang “ubang mga karnero” nagasanong sa tingog ni Jesus, nagasunod sa iyang pagpanguna, ug magapahimulos sa iyang malulutong pag-atiman.—Lucas 12:32; Juan 10:16.
Ang Matinumanon Gayod nga Anak sa Diyos
Si Kristo matinumanon gayod sa Diyos ug sulondan ingong usa ka mahigugmaong magbalantay sa iyang tibuok yutan-ong kinabuhi. Ang iyang kahangawa nakita usab diha sa tapos-pagkabanhaw nga mga pagpakita. Kadto maoy mahangawaong pagtagad alang sa uban nga nagpukaw kang Jesus sa pag-agda kang Pedro sa pagpakaon sa Iyang mga karnero.—18:1–21:25.
Ingong biktima sa paglansang diha sa kahoy, gihatagan kita ni Jesus ug dakong pananglitan sa pagkamatinumanon hangtod sa kamatayon. Ang usa ka kaulawan nga iyang nahiagoman sa katumanan sa tagna mao nga ang mga sundalo ‘nagbahinbahin sa iyang mga besti sa taliwala nila.’ (Salmo 22:18) Ilang giripahan kini aron sa pagtino kon kinsa ang makaangkon sa iyang maanindot nga kamisola (Grego, khi·tonʹ), gihabol nga walay tinahian. (19:23, 24) Kini nga tunika maoy hinabol nga lana o lino sa usa ka buok tinabas nga puti o lainlaing mga kolor. Kasagaran walay bukton, kini isul-ob nga pang-ilalom nga sapot nga abot sa tuhod o sa kiting. Sa pagkamatuod, si Jesus dili materyalistiko, apan siya nagsul-ob usab ug mga besti nga maayong klase, ang iyang walay tinahian nga tunika.
Sa panahon sa usa sa tapos-pagkabanhaw nga pagpakita ni Jesus, iyang gipangomosta ang iyang mga tinun-an niining mga pulonga: “Hinaot ang kalinaw magauban kaninyo.” (20:19) Taliwala sa mga Hudiyo, kini maoy kumon nga pangatahoran. (Mateo 10:12, 13) Alang sa kadaghanan, ang paggamit niining mga pulonga tingali wala kaayoy kahulogan. Apan dili kang Jesus, kay sayo pa niana iyang gisultihan ang iyang mga sumusunod: “Kaninyo ibilin ko ang kalinaw, kaninyo ihatag ko ang kalinaw.” (Juan 14:27) Ang kalinaw nga gihatag ni Jesus sa iyang mga tinun-an gipasukad sa ilang pagtuo kaniya ingong Anak sa Diyos ug nagsilbi sa pagpalinaw sa ilang mga kasingkasing ug mga hunahuna.
Sa susama, atong matagamtam “ang kalinaw sa Diyos.” Hinaot atong pakamahalon kining dili-itandi nga kalinaw nga maoy resulta sa suod nga relasyon uban kang Jehova pinaagi sa iyang pinalanggang Anak.—Filipos 4:6, 7.
[Picture Credit Line sa panid 25]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.