Tino ang Panaghiusa Pinaagi ni Kristo

Mga Pangunang Punto Gikan sa Efeso

SAYO sa 52 K.P., si apostol Pablo nagmantala sa Efeso. Kining adunahang siyudad sa komersiyo sa Asia Minor maoy usa usab ka sentro sa bakak nga relihiyon. Apan ang Kristiyanidad mikaylap didto human nga si Pablo mibalik ngadto sa Efeso, malagmit sa tingtugnaw sa 52/53 K.P. Siya mihatag ug mga pakigpulong sa adlaw-adlaw diha sa awditoryom sa eskuylahan ug nagsangyaw gikan sa balay ug balay panahon sa iyang pagpuyo sa tulo ka tuig.—Buhat 19:8-10; 20:20, 21, 31.

Samtang nabilanggo sa Roma sa mga 60-61 K.P., gisulatan ni Pablo ang mga Kristohanon sa Efeso. Ang panaghiusa uban ug pinaagi ni Jesu-Kristo maoy iyang tema sa sulat. Sa pagkamatuod, kini nasudlan sa 13 ka paghisgot maylabot sa ‘pagkanahiusa uban kang Kristo,’ kay sa bisan haing mga sulat nga gisulat ni Pablo. Sama sa mga taga Efeso, kita makabaton ug kaayohan gikan sa mga pulong ni Pablo mahitungod sa papel ni Kristo, naglikay sa imoralidad ug gisuklan ang daotan espirituhanong mga panon.

Ang Panaghiusa Maoy Katuyoan sa Diyos

Una, gihubit ni Pablo kon sa unsang paagi ipatungha sa Diyos ang panaghiusa pinaagi ni Kristo. (1:1-23) Maoy katuyoan ni Jehova ang pagtigom sa tanang mga butang sa langit ug sa yuta pag-usab pinaagi sa “usa ka kagamhanan” (usa ka paagi sa pagpalakaw sa mga butang). Pinaagi ni Kristo, hiusahon sa Diyos uban kaniya ang mga pinili alang sa langitnong kinabuhi ug ang uban nga mabuhi sa yuta. Karong adlawa, nahiusa sa Diyos ang mga dinihogan ug ang “usa ka dakong panon,” ug ang ‘pagtigom sa tanang mga butang sa yuta’ magapadayon hangtod kadtong anaa sa handomanang mga lubnganan makadungog sa tingog ni Jesus ug managpanggula. (Pinadayag 7:9; Juan 5:28, 29) Kita angay nga magmapasalamaton alang niini, sama nga nag-ampo si Pablo nga ang mga taga Efeso magpabili unta sa tagana sa Diyos alang kanila.

Gitumong sunod ang pagtagad ngadto sa Hentil nga mga Kristohanon, nga patay na unta tungod sa sala. (2:1–3:21) Pinaagi ni Kristo, ang Kasugoan gipapas ug ang patukoranan gipahimutang alang sa mga Hudiyo ug mga Hentil nga mahiusa ug mahimong usa ka templo alang sa Diyos nga papuy-an pinaagi sa espiritu. Ang pagkapinayalan ni Pablo mao ang pagpahibalo sa balaang tinagoan aron ang mga Hentil mahiusa uban kang Kristo, nga pinaagi kaniya sila makaduol sa Diyos uban ang kagawasan sa pagsulti. Si Pablo nag-ampo na usab alang sa mga taga Efeso, niining higayona naghangyo kang Jehova sa paglig-on kanila pinaagi sa pagtuo ug sa gugma.

Mga Butang nga Mopauswag sa Panaghiusa

Gipakita ni Pablo nga ang Diyos nagatagana ug makapahiusang mga butang. (4:1-16) Lakip niini mao ang usa ka espirituwal nga lawas nga mao ang kongregasyon. Kining lawasa nagaobra diha sa panaghiusa ubos sa pagkaulo ni Kristo. Ug siya nagataganag mga gasa diha sa mga lalaki sa pagtabang sa tanan nga mahiusa diha sa pagtuo.

Si Jehova usab ang nagpaposible nga mapasundayag ang Kristohanong mga hiyas nga mopauswag sa panaghiusa. (4:17–6:9) Kay nakasul-ob na “sa bag-ong personalidad,” likayan sa mga Kristohanon ang pagkadili-diyosnon sama sa malaw-ay nga sinultihan. Sila nagalakaw nga maalamon, nagapakitag pagtahod kang Kristo, ug nagapakitag hustong pagpasakop.

Dugang pa, ang Diyos maoy nagapaarang sa mga Kristohanon sa pagsukol sa daotan espirituhanong mga panon nga naningkamot sa pagbungkag sa atong panaghiusa. (6:10-24) Ang espirituwal nga mga hinagiban nga gikan sa Diyos nagatagana sa maong panalipod. Busa atong gamiton kini ug tim-os nga mag-ampo, ilakip ang isigkamagtutuo diha sa atong mga pangamuyo.

Pagkamaayong tambag ang gihatag ni Pablo ngadto sa mga taga Efeso! Hinaot atong patalinghogan kini pinaagi sa paglikay sa imoralidad ug sa pagsukol sa daotan espirituhanong mga panon. Ug atong lalom nga pabilhan ang panaghiusa nga atong gitagamtam pinaagi ni Jesu-Kristo.

[Kahon/Hulagway sa panid 24]

Nagdilaab nga mga Udyong: Ang espirituwal nga hinagiban naglakip “sa dakong kalasag sa pagtuo” nga mopalong, o mosangga, sa “nagdilaab nga mga udyong” ni Satanas. (Efeso 6:16) Ang pila sa mga udyong nga gigamit sa mga Romano maoy mga tangbo nga may puthawng sudlanan nga ang ilalom sa tumoy niini puno sa nagsiga nga petrolyo. Kini itiro gikan sa dili-hugot nga udyong aron dili mapalong ang kalayo, ug kon wiskan kinig tubig mosamot lang ang siga sa kalayo. Apan ang dakong kalasag nagpanalipod sa mga sundalo gikan sa maong mga pana, sama nga ang pagtuo diha kang Jehova nagpaarang sa iyang mga alagad “sa pagpalong sa tanang nagdilaab nga mga udyong sa daotan.” Oo, ang pagtuo nagtabang kanato nga makasukol sa mga butang sama sa mga atake sa daotang mga espiritu ug sa mga tintasyon sa pagbuhat ug daotan, sa pagpangagpas ug materyalistikong paagi sa kinabuhi, ug sa pagpadaog sa kahadlok ug pagduhaduha.