Ιεζεκιήλ
46 Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ἡ πύλη τῆς ἐσωτέρας αὐλῆς, ἡ βλέπουσα πρὸς ἀνατολάς, θέλει εἶσθαι κεκλεισμένη τὰς ἕξ ἐργασίμους ἡμέρας· τὴν δὲ ἡμέραν τοῦ σαββάτου θέλει ἀνοίγεσθαι καὶ τὴν ἡμέραν τῆς νεομηνίας θέλει ἀνοίγεσθαι. 2 Καὶ ὁ ἄρχων θέλει εἰσέλθει διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς στοᾶς τῆς πύλης τῆς ἔξωθεν καὶ θέλει ἵστασθαι πλησίον τοῦ παραστάτου τῆς πύλης, καὶ οἱ ἱερεῖς θέλουσιν ἑτοιμάζει τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ καὶ τὰς εἰρηνικὰς προσφορὰς αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς θέλει προσκυνήσει ἐπὶ τὸ κατώφλιον τῆς πύλης· τότε θέλει ἐξέλθει· ἡ πύλη ὅμως δὲν θέλει κλεισθῆ ἕως ἑσπέρας. 3 Ὁ λαὸς τῆς γῆς θέλει προσκυνεῖ ὡσαύτως εἰς τὴν εἴσοδον τῆς πύλης ταύτης ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν τοῖς σάββασι καὶ ἐν ταῖς νεομηνίαις. 4 Τὸ δὲ ὁλοκαύτωμα, τὸ ὁποῖον ὁ ἄρχων θέλει προσφέρει εἰς τὸν Κύριον τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου, θέλει εἶσθαι ἕξ ἀρνία ἄμωμα, καὶ κριὸς ἄμωμος. 5 Καὶ ἡ ἐξ ἀλφίτων προσφορὰ θέλει εἶσθαι ἕν ἐφὰ δι᾿ ἕνα κριόν· ἡ δὲ ἐξ ἀλφίτων προσφορὰ διὰ τὰ ἀρνία, ὅσον προαιρεῖται νὰ δώσῃ· καὶ ἕν ἵν ἐλαίου δι᾿ ἕν ἐφά. 6 Καὶ τὴν ἡμέραν τῆς νεομηνίας θέλει εἶσθαι μόσχος βοὸς ἄμωμος καὶ ἕξ ἀρνία καὶ κριός· ἄμωμα θέλουσιν εἶσθαι. 7 Καὶ θέλει ἑτοιμάζει προσφορὰν ἐξ ἀλφίτων, ἕν ἐφὰ διὰ τὸν μόσχον καὶ ἕν ἐφὰ διὰ τὸν κριόν· διὰ δὲ τὰ ἀρνία, ὅσον εἶναι ἱκανή ἡ χεὶρ αὐτοῦ· καὶ ἕν ἵν ἐλαίου δι᾿ ἕν ἐφά. 8 Καὶ ὅταν ὁ ἄρχων εἰσέρχηται, θέλει εἰσέρχεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς στοᾶς τῆς πύλης ταύτης καὶ θέλει ἐξέρχεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς αὐτῆς. 9 Ὅταν ὅμως ὁ λαὸς τῆς γῆς ἔρχηται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν ταῖς ἐπισήμοις ἑορταῖς, ὁ εἰσερχόμενος διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς βορείου πύλης διὰ νὰ προσκυνήσῃ θέλει ἐξέρχεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς νοτίου πύλης· καὶ ὁ εἰσερχόμενος διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς νοτίου πύλης θέλει ἐξέρχεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς βορείου πύλης· δὲν θέλει ἐπιστρέφει διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς πύλης, δι᾿ ἧς εἰσῆλθεν, ἀλλὰ θέλει ἐξέρχεσθαι διὰ τῆς ἀπέναντι. 10 Καὶ ὁ ἄρχων ἐν τῷ μέσῳ αὐτῶν εἰσερχομένων θέλει εἰσέρχεσθαι, καὶ ἐξερχομένων θέλει ἐξέρχεσθαι. 11 Καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς καὶ ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ἡ ἐξ ἀλφίτων προσφορὰ θέλει εἶσθαι ἕν ἐφὰ διὰ τὸν μόσχον καὶ ἕν ἐφὰ διὰ τὸν κριόν, διὰ δὲ τὰ ἀρνία, ὅσον προαιρεῖται νὰ δώσῃ· καὶ ἕν ἵν ἐλαίου δι᾿ ἕν ἐφά. 12 Ὅταν δὲ ὁ ἄρχων ἑτοιμάζῃ αὐτοπροαίρετον ὁλοκαύτωμα ἤ προσφορὰς εἰρηνικὰς αὐτοπροαιρέτους εἰς τὸν Κύριον, τότε θέλουσιν ἀνοίγει εἰς αὐτὸν τὴν πύλην τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολάς, καὶ θέλει ἑτοιμάζει τὸ ὁλοκαύτωμα αὑτοῦ καὶ τὰς εἰρηνικὰς προσφορὰς αὑτοῦ, καθὼς κάμνει ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου· τότε θέλει ἐξέρχεσθαι, καὶ μετὰ τὴν ἐξέλευσιν αὐτοῦ θέλουσι κλείει τὴν πύλην. 13 Θέλεις δὲ ἑτοιμάζει καθ᾿ ἡμέραν ὁλοκαύτωμα εἰς τὸν Κύριον ἐξ ἀρνίου ἐνιαυσίου ἀμώμου· καθ᾿ ἑκάστην πρωΐαν θέλεις ἑτοιμάζει αὐτό. 14 Καὶ θέλεις ἑτοιμάζει δι᾿ αὐτὸ προσφορὰν ἐξ ἀλφίτων καθ᾿ ἑκάστην πρωΐαν, τὸ ἕκτον τοῦ ἐφὰ καὶ ἔλαιον τὸ τρίτον τοῦ ἵν, διὰ νὰ ἀναμιγνύῃς αὐτὸ μετὰ τῆς σεμιδάλεως· προσφορὰν ἐξ ἀλφίτων εἰς τὸν Κύριον διὰ παντὸς κατὰ πρόσταγμα αἰώνιον. 15 Καὶ θέλουσιν ἑτοιμάζει τὸ ἀρνίον καὶ τὴν ἐξ ἀλφίτων προσφορὰν καὶ τὸ ἔλαιον καθ᾿ ἑκάστην πρωΐαν, ὁλοκαύτωμα παντοτεινόν.
16 Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· ᾿Εὰν ὁ ἄρχων δώσῃ δῶρον εἴς τινα ἐκ τῶν υἱῶν αὑτοῦ, τοῦτο θέλει εἶσθαι κληρονομία αὐτοῦ· τῶν υἱῶν αὐτοῦ εἶναι· ἰδιοκτησία αὐτῶν θέλει εἶσθαι ἐν κληρονομίᾳ. 17 ᾿Αλλ᾿ ἐὰν δώσῃ δῶρον ἐκ τῆς κληρονομίας αὑτοῦ εἴς τινα ἐκ τῶν δούλων αὑτοῦ τότε θέλει εἶσθαι αὐτοῦ ἕως τοῦ ἔτους τῆς ἀφέσεως· μετὰ τοῦτο θέλει ἐπιστρέφει εἰς τὸν ἄρχοντα· διότι ἡ κληρονομία αὐτοῦ εἶναι τῶν υἱῶν αὐτοῦ· αὐτῶν θέλει εἶσθαι. 18 Ὁ δὲ ἄρχων δὲν θέλει λαμβάνει ἐκ τῆς κληρονομίας τοῦ λαοῦ, ἐκβάλλων αὐτοὺς διὰ καταδυναστείας ἐκ τῆς ἰδιοκτησίας αὐτῶν· ἐκ τῆς ἰδιοκτησίας αὑτοῦ θέλει κληροδοτήσει τοὺς υἱοὺς αὑτοῦ, διὰ νὰ μή διασκορπίζηται ὁ λαὸς μου ἕκαστος ἐκ τῆς ἰδιοκτησίας αὑτοῦ.
19 Ἔπειτα μὲ ἔφερε διὰ τῆς εἰσόδου τῆς εἰς τὰ πλάγια τῆς πύλης πρὸς τοὺς ἁγίους θαλάμους τῶν ἱερέων τοὺς βλέποντας πρὸς βορρᾶν· καὶ ἰδού, ἐκεῖ τόπος εἰς τὸ ἐνδότερον πρὸς δυσμάς. 20 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, οὗτος εἶναι ὁ τόπος, ὅπου οἱ ἱερεῖς θέλουσι βράζει τὴν περὶ ἀνομίας προσφορὰν καὶ τὴν περὶ ἁμαρτίας προσφοράν, ὅπου θέλουσι ψήνει τὴν ἐξ ἀλφίτων προσφοράν, διὰ νὰ μή ἐκφέρωσιν αὐτὰ εἰς τὴν αὐλήν τὴν ἐξωτέραν, διὰ νὰ ἁγιάσωσι τὸν λαόν. 21 Καὶ μὲ ἐξήγαγεν εἰς τὴν αὐλήν τὴν ἐξωτέραν καὶ μὲ περιέφερεν εἰς τὰς τέσσαρας γωνίας τῆς αὐλῆς· καὶ ἰδού, αὐλή ἐν ἑκάστῃ γωνίᾳ τῆς αὐλῆς. 22 κατὰ τὰς τέσσαρας γωνίας τῆς αὐλῆς ἦσαν αὐλαὶ ἡνωμέναι, τεσσαράκοντα πηχῶν τὸ μήκος καὶ τριάκοντα τὸ πλάτος· αἱ τέσσαρες αὗται γωνίαι ἦσαν τοῦ αὐτοῦ μέτρου. 23 Καὶ ἦτο σειρὰ οἰκοδομῶν κύκλῳ αὐτῶν, κύκλῳ τῶν τεσσάρων αὐτῶν· καὶ ἦσαν μαγειρεῖα κατεσκευασμένα ὑποκάτω τῶν σειρῶν κύκλῳ. 24 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Ταῦτα εἶναι τὰ οἰκήματα τῶν μαγείρων, ὅπου οἱ ὑπηρέται τοῦ οἴκου θέλουσι βράζει τὰς θυσίας τοῦ λαοῦ.