Αυτό έθεσε ο Ιησούς ως προτεραιότητα στην προσευχή. Αλλά τι σημαίνουν τα λόγια του; Το να αγιάσουμε κάτι σημαίνει να το κάνουμε άγιο, καθαρό ή αγνό. Μερικοί όμως ίσως αναρωτηθούν: “Μα δεν είναι το όνομα του Ιεχωβά ήδη άγιο, καθαρό και αγνό;” Για να απαντήσουμε, χρειάζεται να σκεφτούμε τι περιλαμβάνει ένα όνομα. Ένα όνομα δεν είναι απλώς ένα σύνολο γραμμάτων που γράφονται ή προφέρονται μαζί. Προσέξτε τι λέει η Γραφή: «Το καλό όνομα είναι προτιμότερο από τον μεγάλο πλούτο». (Παρ. 22:1· Εκκλ. 7:1) Γιατί έχει τόση αξία ένα όνομα; Επειδή περιλαμβάνει την υπόληψη κάποιου, το τι σκέφτονται οι άλλοι για αυτόν που φέρει το συγκεκριμένο όνομα. Άρα το σημαντικότερο δεν είναι το πώς γράφεται ένα όνομα ούτε το πώς προφέρεται. Αυτό που έχει αληθινά σημασία είναι ποιον και τι αντιπροσωπεύει αυτό το όνομα στη διάνοια και στην καρδιά των άλλων. Όταν οι άνθρωποι λένε ψέματα για τον Ιεχωβά, επιτίθενται στην υπόληψή του. Με αυτόν τον τρόπο, προσπαθούν να αμαυρώσουν το όνομά του. w20.06 σ. 2, 3 ¶5-7

Εξαιτίας των έντονων πιέσεων, ίσως αφήνουμε την ανησυχία να μας κατατρώει. Για παράδειγμα, μπορεί να ανησυχούμε ότι θα αρρωστήσουμε και θα χάσουμε μεροκάματα ή ακόμα και τη δουλειά μας. Επίσης, ίσως φοβόμαστε ότι δεν θα μείνουμε πιστοί αν βρεθούμε αντιμέτωποι με τον πειρασμό να παραβιάσουμε τον νόμο του Θεού. Σύντομα ο Σατανάς θα κάνει εκείνους που ελέγχει να επιτεθούν στον λαό του Θεού, οπότε ίσως ανησυχούμε για το πώς θα αντιδράσουμε σε αυτή την επίθεση. Ίσως αναρωτιόμαστε: “Είναι κακό να ανησυχώ για τέτοια πράγματα;” Ξέρουμε ότι ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του: «Μην ανησυχείτε». (Ματθ. 6:25) Μήπως αυτό σημαίνει ότι αναμένει από εμάς να μη νιώθουμε ποτέ την παραμικρή ανησυχία; Όχι βέβαια! Άλλωστε, στο παρελθόν κάποιοι όσιοι υπηρέτες του Ιεχωβά πάλευαν με ανησυχίες αλλά δεν έχασαν την επιδοκιμασία του. (1 Βασ. 19:4) Ο Ιησούς ουσιαστικά μας καθησύχαζε με αυτά τα λόγια. Δεν ήθελε να ανησυχούμε σε τέτοιον βαθμό για τις έγνοιες της ζωής ώστε να επηρεαστεί αρνητικά η υπηρεσία μας προς τον Θεό. w21.01 σ. 3 ¶4, 5

Ο σύζυγος είναι υπόλογος τόσο στον Ιεχωβά όσο και στον Ιησού για τον τρόπο με τον οποίο φέρεται στην οικογένειά του. (1 Πέτρ. 3:7) Ως Κεφαλή της παγκόσμιας οικογένειάς του, ο Ιεχωβά έχει την εξουσία να θεσπίζει κανόνες για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται τα παιδιά του και είναι σε θέση να επιβάλλει αυτούς τους κανόνες. (Ησ. 33:22) Ο Ιησούς, ως κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας, έχει και αυτός το δικαίωμα να θεσπίζει και να επιβάλλει κανόνες. (Γαλ. 6:2· Κολ. 1:18-20) Ακολουθώντας το υπόδειγμα που έθεσαν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς, η κεφαλή μιας Χριστιανικής οικογένειας έχει την εξουσία να παίρνει αποφάσεις για την οικογένεια. (Ρωμ. 7:2· Εφεσ. 6:4) Εντούτοις, η εξουσία του έχει όρια. Για παράδειγμα, οι κανόνες του πρέπει να βασίζονται σε αρχές που βρίσκονται στον Λόγο του Θεού. (Παρ. 3:5, 6) Επίσης, ένας οικογενειάρχης δεν έχει την εξουσία να θεσπίζει κανόνες για όσους δεν ανήκουν στην οικογένειά του. (Ρωμ. 14:4) Και όταν οι γιοι και οι κόρες του μεγαλώνουν και φεύγουν από το σπίτι, εξακολουθούν να τον σέβονται, αλλά δεν βρίσκονται πλέον υπό την ηγεσία του.​—Ματθ. 19:5. w21.02 σ. 2, 3 ¶3-5