Δευτερονόμιο

34 Καὶ ἀνέβη ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τῶν πεδιάδων Μωὰβ εἰς τὸ ὄρος Νεβώ, εἰς τὴν κορυφήν Φασγά· τὴν κατέναντι τῆς Ἱεριχώ. Καὶ ἔδειξεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος πᾶσαν τὴν γῆν Γαλαὰδ ἕως Δάν, 2 καὶ πᾶσαν τὴν γῆν Νεφθαλί, καὶ τὴν γῆν τοῦ ᾿Εφραΐμ καὶ τοῦ Μανασσῆ, καὶ πᾶσαν τὴν γῆν τοῦ Ἰούδα, ἕως τῆς θαλάσσης τῆς ἐσχάτης, 3 καὶ τὴν μεσημβρίαν καὶ τὴν πεδιάδα τῆς κοιλάδος τῆς Ἱεριχώ, πόλεως φοινίκων, ἕως Σηγώρ. 4 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς αὐτόν, Αὕτη εἶναι ἡ γῆ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ὥμοσα πρὸς τὸν ᾿Αβραάμ, πρὸς τὸν Ἰσαὰκ καὶ πρὸς τὸν Ἰακώβ, λέγων, Εἰς τὸ σπέρμα σου θέλω δώσει αὐτήν· ἐγὼ σὲ ἔκαμα νὰ ἴδῃς αὐτήν μὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, ἐκεῖ ὅμως δὲν θέλεις διαπεράσει.

5 Καὶ ἐτελεύτησεν ἐκεῖ ὁ Μωϋσῆς, ὁ θεράπων τοῦ Κυρίου, ἐν τῇ γῇ Μωάβ, κατὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου. 6 Καὶ ἔθαψεν αὐτὸν ἐν κοιλάδι ἐν τῇ γῇ Μωάβ, κατέναντι τοῦ Βαὶθ-φεγώρ· καὶ οὐδεὶς γνωρίζει τὴν ταφήν αὐτοῦ ἕως τῆς σήμερον.

7 Καὶ ἦτο ὁ Μωϋσῆς ἑκατὸν εἴκοσι ἐτῶν, ὅτε ἀπέθανε· δὲν ἠμαυρώθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ, οὐδὲ ἠλαττώθη ἡ δύναμις αὐτοῦ.

8 Καὶ ἔκλαυσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ τὸν Μωϋσῆν εἰς τὰς πεδιάδας τοῦ Μωὰβ τριάκοντα ἡμέρας· καὶ ἐτελειώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ κλαυθμοῦ τοῦ πένθους τοῦ Μωϋσέως.

9 Καὶ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ναυή ἦτο πλήρης πνεύματος σοφίας· διότι ὁ Μωϋσῆς εἶχεν ἐπιθέσει τὰς χεῖρας αὑτοῦ ἐπ᾿ αὐτόν· καὶ ὑπήκουον εἰς αὐτὸν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ καὶ ἔκαμνον καθὼς προσέταξε Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.

10 Καὶ δὲν ἠγέρθη πλέον ἐν τῷ Ἰσραήλ προφήτης ὡς ὁ Μωϋσῆς, τὸν ὁποῖον ἐγνώρισεν ὁ Κύριος πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, 11 εἰς πάντα τὰ σημεῖα καὶ τεράστια, τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος ἀπέστειλεν αὐτὸν νὰ κάμῃ ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου, εἰς τὸν Φαραὼ καὶ εἰς πάντας τοὺς δούλους αὐτοῦ καὶ εἰς πᾶσαν τὴν γῆν αὐτοῦ, 12 καὶ εἰς πᾶσαν τὴν χεῖρα τὴν κραταιάν, καὶ εἰς πάντα τὰ θαυμάσια τὰ μεγάλα, τὰ ὁποῖα ἔκαμεν ὁ Μωϋσῆς ἐνώπιον παντὸς τοῦ Ἰσραήλ.