Ψαλμός
Ύμνος των Αναβάσεων.
129 «Από τα νιάτα μου μού επιτίθενται διαρκώς»+
—ας πει τώρα ο Ισραήλ—
2 «από τα νιάτα μου μού επιτίθενται διαρκώς,+
αλλά δεν με έχουν νικήσει.+
6 Θα γίνουν σαν το χορτάρι στις στέγες,
το οποίο ξεραίνεται προτού το ξεριζώσουν
7 και δεν γεμίζει το χέρι του θεριστή
ούτε την αγκαλιά εκείνου που μαζεύει δεμάτια.
8 Οι περαστικοί δεν θα πουν:
«Η ευλογία του Ιεχωβά ας είναι πάνω σας·
σας ευλογούμε στο όνομα του Ιεχωβά».