Ιώβ
6 Έπειτα ο Ιώβ αποκρίθηκε:
3 Τώρα είναι πιο βαρύς από την άμμο των θαλασσών.
Γι’ αυτό και τα λόγια μου ήταν αχαλίνωτα.*+
4 Τα βέλη του Παντοδυνάμου με διατρύπησαν,
και το πνεύμα μου πίνει το δηλητήριό τους·+
τρόμοι από τον Θεό παρατάσσονται εναντίον μου.
5 Βγάζει κραυγές το άγριο γαϊδούρι+ όταν έχει χορτάρι;
Μήπως μουγκρίζει ο ταύρος όταν έχει ζωοτροφή;
6 Τρώγεται το άνοστο φαγητό που δεν έχει αλάτι;
Μήπως έχει γεύση ο χυμός της μολόχας;
7 Αρνούμαι* και να αγγίξω τέτοια πράγματα.
Είναι σαν μολυσμένη τροφή.
8 Αχ, και να γινόταν αυτό που ζήτησα,
και να εκπλήρωνε ο Θεός την επιθυμία μου!
10 Ακόμη και αυτό θα με παρηγορούσε·
θα πηδούσα από χαρά παρά τον αφόρητο πόνο,
διότι δεν έχω αρνηθεί τα λόγια του Αγίου.+
11 Έχω τη δύναμη να περιμένω;+
Και ποιο θα είναι το τέλος μου, ώστε να συνεχίσω να ζω;*
12 Μήπως είμαι δυνατός σαν βράχος;
Είναι η σάρκα μου από χαλκό;
13 Υπάρχει κανένας τρόπος να βοηθήσω τον εαυτό μου,
εφόσον έχασα ό,τι με στήριζε;
15 Οι ίδιοι μου οι αδελφοί είναι απατηλοί+ σαν εποχιακός χείμαρρος,
σαν το νερό των χειμάρρων που ξεραίνονται,
16 που θολώνουν από τον πάγο,
και μέσα τους κρύβεται το χιόνι καθώς λιώνει.
17 Αλλά το καλοκαίρι, στερεύουν και χάνονται·
όταν πιάνει ζέστη, ξεραίνονται.
18 Η κοίτη τους αλλάζει κατεύθυνση·
χύνονται στην ερημιά και αφανίζονται.
20 Ντρέπονται που οι ελπίδες τους διαψεύδονται·
φτάνουν ως εκεί, αλλά απογοητεύονται.
22 Μήπως είπα: “Δώστε μου κάτι”;
Παρακάλεσα να μου κάνετε κάποιο δώρο από τον πλούτο σας;
23 Ζήτησα εγώ να με γλιτώσετε από χέρι εχθρού;
Να με σώσετε* από όσους με καταπιέζουν;
25 Τα ειλικρινή λόγια δεν προκαλούν πόνο!+
Αλλά οι επικρίσεις σας σε τι ωφελούν;+
28 Γυρίστε λοιπόν και κοιτάξτε με,
δεν πρόκειται να πω ψέματα μπροστά στα μάτια σας.
29 Αλλάξτε γνώμη, σας παρακαλώ, μη με κρίνετε άδικα.
Ναι, αλλάξτε γνώμη, επειδή δεν έπαψα να είμαι δίκαιος.
30 Είναι άδικα αυτά που λέει η γλώσσα μου;
Δεν διακρίνει ο ουρανίσκος μου ότι κάτι είναι λάθος;