Ιώβ
4 Τότε ο Ελιφάς+ ο Θεμανίτης αποκρίθηκε:
2 «Αν προσπαθήσει κάποιος να σου μιλήσει, θα δυσανασχετήσεις;
Αλλά ποιος μπορεί να κρατηθεί και να μη μιλήσει;
3 Πράγματι, εσύ διόρθωνες πολλούς
και ενίσχυες τα αδύναμα χέρια.
4 Τα λόγια σου σήκωναν όποιον σκόνταφτε,
και ενίσχυες εκείνους των οποίων τα γόνατα λύγιζαν.
6 Δεν σου δίνει σιγουριά η ευλάβειά σου για τον Θεό;
Δεν σου δίνει ελπίδα η οδός της ακεραιότητάς σου;+
7 Θυμήσου, σε παρακαλώ: Ποιος αθώος αφανίστηκε ποτέ;
Καταστράφηκαν ποτέ οι ευθείς;
9 Από την πνοή του Θεού αφανίζονται,
και από το ξέσπασμα του θυμού του τελειώνουν.
10 Το λιοντάρι βρυχιέται, και το νεαρό λιοντάρι μουγκρίζει,
αλλά ακόμη και των δυνατών λιονταριών* τα δόντια σπάζουν.
11 Το λιοντάρι αφανίζεται όταν δεν βρίσκει θήραμα,
και τα λιονταράκια σκορπίζονται.
12 Ήρθε δε σε εμένα κρυφά κάποιος λόγος,
και ένας ψίθυρος από αυτόν έφτασε στο αφτί μου.
13 Μου ήρθαν ανησυχητικές σκέψεις μέσα σε νυχτερινά οράματα,
όταν βαθύς ύπνος τυλίγει τους ανθρώπους.
14 Τότε άρχισα να τρέμω σύγκορμος,
και όλα μου τα κόκαλα γέμισαν τρόμο.
15 Ένα πνεύμα πέρασε πάνω από το πρόσωπό μου·
ανατρίχιασα ολόκληρος.
16 Έπειτα στάθηκε ακίνητο,
αλλά δεν αναγνώρισα την όψη του.
Μια μορφή ήταν μπροστά στα μάτια μου·
μέσα στην ησυχία, άκουσα μια φωνή:
17 “Μπορεί ένας θνητός να είναι δικαιότερος από τον Θεό;
Ή ένας άνθρωπος καθαρότερος από τον Δημιουργό του;”
19 Πόσο μάλλον σε εκείνους που μένουν σε σπίτια από πηλό,
των οποίων τα θεμέλια είναι στο χώμα,+
που συντρίβονται εύκολα σαν σκόρος!
20 Ξημερώνει, και μέχρι να βραδιάσει έχουν συντριφτεί εντελώς·
χάνονται για πάντα χωρίς κανείς να το αντιληφθεί.
21 Δεν μοιάζουν με αντίσκηνο που κάποιος του τραβάει το σχοινί;
Πεθαίνουν χωρίς σοφία.