Ιώβ

 4 Αν οι γιοι σου αμάρτησαν εναντίον του,

εκείνος επέτρεψε να τιμωρηθούν για την ανταρσία τους·*

 5 αν όμως εσύ απέβλεπες στον Θεό+

και ικέτευες τον Παντοδύναμο για εύνοια,

 6 και αν ήσουν όντως αγνός και ευθύς,+

εκείνος θα σου έδινε προσοχή*

και θα σε επανέφερε στη θέση που σου αξίζει.

 7 Παρότι η αρχή σου ήταν ασήμαντη,

το μέλλον σου θα ήταν λαμπρό.+

 8 Ρώτησε, σε παρακαλώ, την προηγούμενη γενιά

και πρόσεξε όσα διαπίστωσαν οι πατέρες τους.+

 9 Διότι εμείς είμαστε χθεσινοί και δεν ξέρουμε τίποτα,

επειδή οι ημέρες μας στη γη είναι μια σκιά.

10 Δεν θα σε διδάξουν αυτοί,

και δεν θα σου πουν όσα ξέρουν;*

12 Ενώ είναι ακόμη ανθισμένο, προτού κοπεί,

ξεραίνεται πριν από κάθε άλλο φυτό.

13 Έτσι καταλήγουν όλοι όσοι* ξεχνούν τον Θεό,

διότι η ελπίδα του ασεβούς* θα χαθεί.

14 Η πεποίθησή του είναι μάταιη,

και εμπιστεύεται σε πράγματα εύθραυστα σαν τον ιστό* της αράχνης.

15 Θα στηριχτεί στο σπίτι του, αλλά αυτό δεν θα σταθεί·

θα προσπαθήσει να γαντζωθεί πάνω του, αλλά αυτό δεν θα αντέξει.

16 Αυτός είναι χλωρό φυτό στη λιακάδα,

και τα βλαστάρια του απλώνονται στον κήπο.+

17 Μέσα σε σωρό από πέτρες μπλέκονται οι ρίζες του·

ψάχνει για σπίτι ανάμεσα στις πέτρες.*

18 Αλλά όταν τον ξεριζώσουν* από τον τόπο του,

ο τόπος θα τον αρνηθεί και θα πει: “Δεν σε έχω δει ποτέ”.+

19 Έτσι θα εξαφανιστεί·*+

έπειτα άλλοι θα φυτρώσουν από το χώμα.

20 Ο Θεός δεν πρόκειται να απορρίψει όσους κρατούν ακεραιότητα·*

ούτε θα υποστηρίξει* κακούς ανθρώπους,

21 γιατί αυτός θα γεμίσει το στόμα σου γέλιο,

και τα χείλη σου κραυγές χαράς.

22 Όσοι σε μισούν θα ντυθούν ντροπή,

και η σκηνή των πονηρών δεν θα υπάρχει πια».