«Ο Λόγος ο Σος Αλήθεια Εστί»

‘Μακάριοι οι Δεδιωγμένοι Ένεκεν Δικαιοσύνης’

ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΩΣ ο Ιησούς και οι απόστολοί του προειδοποίησαν ότι οι Χριστιανοί πρέπει να περιμένουν διωγμούς ένεκεν δικαιοσύνης.a Αλλ’ ο Ιησούς εκτός αυτού είπε στην επί του Όρους Ομιλία του: «Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης.» (Ματθ. 5:10) Μπορεί να σημειωθή ότι η ομιλία εκείνη του Ιησού χαρακτηρίζεται πολύ καλά ως η «μεγίστη ομιλία όλων των εποχών για τη διείσδυσί της, τη δριμύτητά της και τη δύναμί της.»—Λεκτικές Εικόνες της Ν. Διαθήκης, υπό Ρόμπερτσον.

Σημειώστε ότι ο Ιησούς δεν ανεφέρετο απλώς σ’ ένα οποιοδήποτε είδος διωγμού. Όχι, αλλ’ είπε ότι μακάριοι θα είναι εκείνοι οι οποίοι θα υπέμεναν διωγμό ένεκεν δικαιοσύνης. Οι πρώτοι Χριστιανοί υπέμειναν τέτοιο διωγμό. Γι’ αυτό ο απόστολος Πέτρος έγραψε σ’ αυτούς: «Διά τούτο παραξενεύονται, ότι σεις δεν συντρέχετε με αυτούς εις την αυτήν εκχείλισιν της ασωτίας, και σας βλασφημούσιν.»—1 Πέτρ. 4:4.

Και πάλιν, ο Λόγος του Θεού απαιτεί από τους δούλους του να πράττουν, ό,τι είναι δίκαιον αποδίδοντας στον Ιεχωβά αποκλειστική αφοσίωσι. Αυτό σημαίνει να τον αγαπούν με όλη την καρδιά τους, την ψυχή τους, τη διάνοιά τους και τη δύναμί τους. Πρέπει να υπακούουν μάλλον στον Θεόν ως κυρίαρχον παρά σε ανθρώπους. Όταν οι άνθρωποι απαιτούν από τους δούλους του Θεού να πράξουν όσα εκείνος απαγορεύει, δεν μπορούν να πράξουν αλλοιώς παρά να αρνηθούν να υπακούσουν σ’ αυτούς τους ανθρώπους με αποτέλεσμα οι δούλοι του Θεού να διωχθούν. Αυτή ήταν η περίπτωσις με τους πρώτους Χριστιανούς οι οποίοι ηρνούντο να επιδοθούν σε οποιοδήποτε είδος λατρείας του αυτοκράτορος και οι οποίοι υπέμειναν παντός είδους σκληρότητες λόγω της αρνήσεώς των να υπακούσουν. Αυτό ήταν πράγματι διωγμός ένεκεν δικαιοσύνης!

Το ίδιο αληθεύει και για τους σημερινούς Χριστιανούς οι οποίοι ακολουθούν πιστά τα ίχνη του Ιησού. Πολλές κυβερνήσεις απαιτούν όπως οι δούλοι του Ιεχωβά Θεού παραβιάσουν τη Χριστιανική των ουδετερότητα και πιστότητα στη βασιλεία του Θεού και συνδεθούν με πολιτικά κόμματα, να επιδοθούν σε ειδωλολατρικές πράξεις και ν’ αποδώσουν ανεπιφύλακτη υπηρεσία σε ανθρώπους και στα ιδρύματά των. Η συμμόρφωσις με τέτοιες απαιτήσεις θα εσήμαινε ότι αποδίδουν στον Καίσαρα όσα ανήκουν στον Ιεχωβά και θα εσήμαινε ακόμη ότι αγνοούν την προειδοποίησι του Ιησού «ουδείς δύναται δύο κυρίους να δουλεύη.»—Ματθ. 6:24· 26:52· Ιωάν. 18:36· Μάρκ. 12:17.

Λόγω αρνήσεως να συμβιβασθούν και παραβούν έτσι την ουδετερότητά των αυτοί οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά εδιώχθησαν με τον σκληρότερο τρόπο. Αυτό υπήρξε ιδιαίτερα αληθινό τα τελευταία έτη και μέχρι σήμερον ακόμη σε μερικά πρόσφατα σχηματισθέντα έθνη της Αφρικής. Και γιατί; Διότι δεν ήθελαν να συμβιβασθούν σε ζητήματα που αφορούν την αφιέρωσί των στον Θεόν. Οι Χριστιανοί αυτοί εδάρησαν κτηνωδώς, βασανίσθηκαν μέχρι θανάτου και οι γυναίκες των εβιάσθησαν κατ’ επανάληψιν. Και γιατί; Διότι δεν ήθελαν να συμβιβασθούν σε ζητήματα που περιελάμβαναν τη σχέσι των με τον Θεό. Πραγματικά, όλα αυτά είναι παθήματα χάριν της δικαιοσύνης.

Άλλοι Χριστιανοί υπέφεραν διωγμούς χάριν της δικαιοσύνης με διαφορετικούς τρόπους. Ο Λόγος του Θεού λέγει σ’ αυτούς «να απέχουν . . . από αίματος.» Επειδή επρόσεξαν στη δικαία αυτή εντολή, μερικοί γονείς είδαν να τους παίρνουν τα παιδιά τους και να τους κάνουν μεταγγίσεις αίματος διά της βίας. Άλλοι, λόγω της στάσεώς των αυτής σχετικώς με το αίμα, στερήθηκαν κάθε ιατρικής περιθάλψεως. Άλλοι κακοποιήθηκαν, απειλήθηκαν, γελοιοποιήθηκαν, χλευάσθηκαν διότι έλαβον την στάσι της Γραφής για το αίμα. Όλη αυτή η κακομεταχείρισις που υπέφεραν οι άνθρωποι αυτοί είναι παθήματα χάριν της δικαιοσύνης.—Πράξ. 15:19, 20, 28, 29.

Μπορούν να παρατεθούν και άλλα παραδείγματα, αλλ’ αυτά αρκούν για να δείξουν ότι οι Χριστιανοί σήμερα εξακολουθούν να διώκωνται χάριν της δικαιοσύνης. Όλοι αυτοί, εδήλωσε ο Ιησούς, πρέπει να θεωρούνται μακάριοι. Πώς έτσι; Με ποια έννοια; Με περισσότερες από τη μια έννοια. Τα σωματικά παθήματα αυτά καθ’ εαυτά δεν τους κάνουν μακαρίους. Υπάρχουν μάλιστα πολλοί σύζυγοι και γυναίκες που υπέφεραν για το ζήτημα αυτό έντονο διωγμό από τους συντρόφους των λόγω του ότι έλαβον τέτοια στάσι υπέρ του Ιεχωβά Θεού και της βασιλείας του, είχαν όμως, ως αποτέλεσμα της πιστής των εγκαρτερήσεως, την ευτυχία να ιδούν τους διώκτας συντρόφους των να σταματούν τον διωγμό των και να γίνωνται πιστοί.

Βεβαίως εκείνοι οι οποίοι συμβιβάζονται για ν’ αποφύγουν τον διωγμό δεν μπορεί να λεχθή ότι είναι μακάριοι. Υποφέρουν τύψιν συνειδήσεως λόγω ενοχής και λυπούνται πολύ. Εκείνοι, όμως, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να υποστούν τον διωγμό, αντί να συμβιβασθούν ή να υποχωρήσουν, είναι πράγματι ευτυχείς. Έχουν καθαρή συνείδησι, όπως εντέλλονται να έχουν: «Ίνα, ενώ σας καταλαλώσιν ως κακοποιούς, καταισχυνθώσιν οι συκοφαντούντες την καλήν σας εν Χριστώ διαγωγήν.»—1 Πέτρ. 3:16.

Αυτοί είναι πραγματικώς μακάριοι διότι γνωρίζουν ότι με το να υπομείνουν πιστά τον διωγμό συμμετέχουν στη διεκδίκησι του Ιεχωβά Θεού ως του δικαιωματικού και στοργικού Κυριάρχου που δικαιούται την αποκλειστική αφοσίωσι των πλασμάτων του. Συγχρόνως αυτοί έχουν την ικανοποίησι ότι αποδεικνύουν τον Διάβολο ψεύτη στην αξίωσί του ότι μπορεί ν’ απομακρύνη όλους τους ανθρώπους από τον Θεό. Ναι, σ’ αυτούς ανήκει το ανεκτίμητο προνόμιο να ευφραίνουν την καρδιά του Ιεχωβά, όπως λέγει ο ίδιος: «Υιέ μου, γίνου σοφός, και εύφραινε την καρδίαν μου, διά να έχω τι να αποκρίνωμαι προς τον ονειδίζοντά με.»—Παροιμ. 27:11.

Γιατί αυτό; Διότι από το βιβλίο του Ιώβ γίνεται φανερό ότι ο Σατανάς ωνείδισε τον Θεό ότι δεν μπορούσε να έχη ανθρώπους στη γη οι οποίοι να έμεναν πιστοί σ’ Αυτόν παρ’ όλα τα παθήματα που θα έφερεν επάνω τους ο Σατανάς. Ο Ιώβ απέδειξε τον Σατανά άδικον και ψεύτη, και ως αποτέλεσμα ο Ιώβ ανεγνωρίσθη ως ευτυχής, όπως ακριβώς διαβάζομε: «Ιδού, μακαρίζομεν τους υπομένοντας· ηκούσατε την υπομονήν του Ιώβ, και είδετε το τέλος του Κυρίου, ότι είναι πολυεύσπλαγχνος ο Κύριος και οικτίρμων.» (Ιακ. 5:11) Ομοίως όλοι οι Χριστιανοί που αποδεικνύουν τον Διάβολο ψεύτη υπομένοντας διωγμούς με πιστότητα είναι μακάριοι.

Εκείνοι που υπομένουν διωγμό χάριν της δικαιοσύνης είναι επίσης μακάριοι, «διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.» (Ματθ. 5:10) Αυτό αληθεύει κατά γράμμα για τους κεχρισμένους ακολούθους του Ιησού προς τους οποίους απευθύνονται κυρίως οι λόγοι του. Με το να υπομένουν διωγμό χάριν της δικαιοσύνης θα λάβουν ως αμοιβή μια ουράνια ζωή. Σ’ αυτούς ανήκει η μακαριότης να γίνουν «ιερείς του Θεού και του Χριστού, και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη» στους ουρανούς.—Αποκάλ. 20:6.

Όλοι οι άλλοι που υπομένουν διωγμό «ένεκεν δικαιοσύνης» μπορεί να λεχθή ότι θα έχουν μέρος στη βασιλεία των ουρανών, διότι ο Ιησούς είπε γι’ αυτούς: «Έλθετε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου.» Αυτοί θα κληρονομήσουν την επίγεια επικράτεια της βασιλείας εκείνης, ως παρακαταθήκη που τους εμπιστεύονται οι ουράνιοι άρχοντες.—Ματθ. 25:34· 5:5.

Ο Λόγος του Θεού είναι αλήθεια. Όλοι όσοι υπομένουν διωγμό ένεκεν δικαιοσύνης είναι μακάριοι, και η δική των μακαριότης είναι διπλή: Απολαμβάνουν μακαριότητα τώρα και θ’ απολαμβάνουν μεγαλύτερη στο μέλλον. Πράγματι, είναι συνετοί εκείνοι που υπομένουν διωγμό ένεκεν δικαιοσύνης τώρα παρά ν’ αποδειχθούν άπιστοι στον Θεό!

[Υποσημειώσεις]