«Ο Λόγος ο Σος Αλήθεια Εστί»

‘Αι Βουλαί του Ιεχωβά Είναι Υψηλότεραι των Ανθρώπων’

ΔΕΝ είναι ασύνηθες για τους ανθρώπους να βλέπουν και να κρίνουν τους άλλους βάσει των ιδικών των σκέψεων και πράξεων. Πολλοί, που βασίζονται σ’ ένα κανόνα που τους ταιριάζει προσωπικά, έχουν αποπειραθή να κρίνουν ακόμη και την ορθότητα των πράξεων του Θεού. Αυτό ακριβώς το πράγμα είναι εκείνο που έκαμαν άπιστοι Ισραηλίτες στο παρελθόν.

Αλλά ο υπέρτατος Κυρίαρχος του σύμπαντος, ο Ιεχωβά Θεός, δεν επέτρεψε σ’ εκείνους τους Ισραηλίτες να εξακολουθήσουν να πιστεύουν ότι ‘είναι ασφαλώς όμοιός των’ και ότι βλέπει τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο. Ο Θεός ‘τους ήλεγξε κι ετακτοποίησε τα πράγματα έμπροσθεν των οφθαλμών τους.’ (Ψαλμ. 50:21) Πώς; Τον όγδοο αιώνα π.Χ. ο Ιεχωβά Θεός, μέσω του προφήτου του Ησαΐα, εδήλωσε: «Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών, ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, . . . Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών.»—Ησ. 55:8, 9.

Αυτά τα λόγια εφιστούν την προσοχή στο γεγονός ότι δεν ήταν ορθή η άποψις του αποστατημένου έθνους Ισραήλ σχετικά με τον τρόπο που πολιτεύεται ο Θεός με το ανθρώπινο γένος. Για ποιον λόγο; Διότι, μεταξύ άλλων πραγμάτων, δεν κατανοούσαν ότι η κατάστασις στην οποία ευρίσκετο ένα άτομο στον καιρό της εκτελέσεως των δυσμενών κρίσεων του Ιεχωβά καθώριζε αν θα διεσώζετο ή θα κατεστρέφετο. Το κακό παρελθόν ενός ατόμου δεν θ’ αποτελούσε κατηγορία εναντίον του, αν είχε ήδη μετανοήσει και προσαρμόσει τη ζωή του σύμφωνα με την οδό του Θεού. Από την άλλη πλευρά, οι δίκαιες πράξεις ενός ατόμου δεν θα συνηγορούσαν ευνοϊκά γι’ αυτό, αν ο καιρός της εκτελέσεως των δυσμενών κρίσεων του Θεού το εύρισκαν να βαδίζη αντίθετα από την οδό του Θεού.

Γι’ αυτόν το λόγο ο Ιεχωβά έκαμε έκκλησι στους απίστους Ισραηλίτας να εγκαταλείψουν την ιδιοτελή τους πορεία και να ζήσουν σε αρμονία με τη δική του οδό, λέγοντας: «Ζητείτε τον Ιεχωβά, ενόσω δύναται να ευρεθή· επικαλείσθε αυτόν, ενόσω είναι πλησίον. Ας εγκαταλίπη ο ασεβής την οδόν αυτού, και ο άδικος τας βουλάς αυτού· και ας επιστρέψη προς τον Ιεχωβά, και θέλει ελεήσει αυτόν· και προς τον Θεόν ημών, διότι αυτός θέλει συγχωρήσει αφθόνως.»—Ησ. 55:6, 7, ΜΝΚ.

Όταν η Χριστιανική εκκλησία ιδρύθηκε τον πρώτο αιώνα μ.Χ., ο Ιεχωβά Θεός μέσω των δούλων του άρχισε να ενθαρρύνη τους ανθρώπους όλων των εθνών να εγκαταλείψουν την εσφαλμένη πορεία των. Σ’ εκείνους που ομοίαζαν με τον Αρεοπαγίτη της αρχαίας πόλεως των Αθηνών της Ελλάδος ο απόστολος Παύλος είπε: «Γένος λοιπόν όντες του Θεού, δεν πρέπει να νομίζωμεν τον Θεόν ότι είναι όμοιος με χρυσόν ή άργυρον ή λίθον, κεχαραγμένα δια τέχνης και επινοίας ανθρώπου. Τους καιρούς λοιπόν της άγνοιας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι.» (Πράξ. 17:29, 30) Η μετάνοια απαιτεί να αισθανθή το άτομο βαθειά λύπη επειδή είχε ακολουθήσει στο παρελθόν τη δική του οδό αντί της οδού του Θεού.

Φυσικά, όμως ακριβώς στον αρχαίο Ισραήλ και στον πρώτο αιώνα μ.Χ., έτσι και σήμερα πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι η οδός του Θεού είναι υψηλότερη από τη δική τους. Προτιμούν να κάνουν πράγματα σύμφωνα με τις δικές τους αρχές.

Υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι έχουν το δικαίωμα να καταφύγουν στην ανεντιμότητα για να εξασφαλίσουν μια ευπρεπή ζωή. Μπορεί να κάνουν ένα έργο κατώτερης ποιότητος, μπορεί να χρησιμοποιούν κατώτερα υλικά και όμως να τα χρεώνουν για καλά υλικά, μπορεί να κλέπτουν τους εργοδότας των ή να προσπαθούν με άλλους τρόπους ν’ αποκτήσουν πράγματα που δεν τα δικαιούνται. Ο τρόπος που σκέπτονται είναι ο εξής: ‘Πρέπει να φροντίζωμε για τον εαυτό μας όσο μπορούμε καλύτερα. Ο Θεός δεν πρόκειται να φροντίση για τη ζωή μας.’ Γι’ αυτό δεν επιθυμούν να υπακούουν στην προτροπή της Βίβλου: «Ο κλέπτων, Ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού.»—Εφεσ. 4:28.

Είναι όμως ανέντιμος τρόπος των περισσοτέρων ανθρώπων καλύτερος από τον τρόπο του Θεού; Ασφαλώς όχι. Η ανεντιμότης δεν δημιουργεί εμπιστοσύνη και αξιοπιστία στους συνανθρώπους. Μάλλον κάνει τους ανθρώπους εξαιρετικά επιφυλακτικούς, επειδή ακριβώς φοβούνται ότι οι άλλοι θα τους εκμεταλλευθούν. Αυτοί συχνά πικραίνονται και θυμώνουν. Η κακοκαμωμένη εργασία και τα κατώτερα υλικά έχουν προξενήσει ζημίες, ακόμη και θανάτους.

Κανένα καλό δεν προέρχεται από την ανεντιμότητα. Ο άνθρωπος που νομίζει ότι κερδίζει με την ανεντιμότητα, χάνει ταυτόχρονα εξ αιτίας της ανεντιμότητος των άλλων. Κι αυτός, επίσης, πληρώνει υψηλότερες τιμές για εμπορεύματα και υπηρεσίες, επειδή οι υπάλληλοι κλέβουν. Έτσι η ανεντιμότης δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο. Όσο περισσότερο οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται τους άλλους, τόσο περισσότερο αυξάνουν οι απογοητεύσεις, οι στενοχώριες, η βία, οι ζημίες και οι θάνατοι.

Η σεξουαλική ηθική είναι ένας τομέας όπου πολλοί πιστεύουν ότι μπορούν ν’ ακολουθούν τις δικές των απόψεις. Νομίζουν ότι η Γραφική απαγόρευσις της ομοφυλοφιλίας, της μοιχείας, της πορνείας και της χαλαρής διαγωγής παρεμβαίνει στο δικαίωμά τους ν’ απολαύσουν τη ζωή.—1 Κορ. 6:9, 10· Γαλ. 5:19-21.

Αλλά δεν είναι αλήθεια ότι οι κακές συναναστροφές έχουν παραγάγει κακούς καρπούς; Ποιος άνθρωπος έχει ποτέ βελτιώσει τον γαμήλιο δεσμό του και την οικογενειακή του ζωή με χαλαρή διαγωγή; Διαστάσεις, διαζύγια και διηρημένα σπίτια είναι συχνά τα προϊόντα της σεξουαλικής ανηθικότητος. Σήμερα τα απεχθή αφροδίσια νοσήματα ξαπλώνονται σαν πληγή. Οι σεξουαλικές επιθέσεις αυξάνουν. Ζηλόφθονοι ερασταί καταφεύγουν στη σωματική βία, μέχρι του σημείου να διαπράττουν φόνο. Επί πλέον υπάρχουν οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, τα παράνομα τέκνα και οι εκτρώσεις, τόσο οι «νόμιμες» όσο και οι παράνομες. Εκτός από τις σωματικές βλάβες, πολλοί απ’ αυτούς που εμπλέκονται σε σεξουαλική ανηθικότητα δοκιμάζουν ψυχικά και συναισθηματικά τραύματα. Παιδιά που γεννιούνται από πορνεία ή μοιχεία μεγαλώνουν συνήθως χωρίς αληθινή αγάπη και στοργή.

Επανειλημμένως μνηστευμένα ζεύγη που αποτυγχάνουν ν’ ασκήσουν αυτοκυριαρχία στις σχέσεις των πριν από το γάμο, βρίσκουν ότι οι πρόσκαιρες στιγμές ευχαριστήσεως γίνονται αιτία μελλοντικών δυσκολιών. Η πορνεία ή η χαλαρή διαγωγή που είναι ακριβώς ένα είδος πορνείας δεν οικοδομούν τον γάμο τους επάνω σ’ ένα στερεό έδαφος. Αντιθέτως, υποσκάπτουν τον αμοιβαίο σεβασμό, και έτσι κατατρώγουν το θεμέλιο για μια ευτυχισμένη οικογένεια.

Έτσι γίνεται φανερό ότι το άτομο που ακολουθεί την οδό του Θεού, και όχι τη δική του, προστατεύεται από ζημιές. Αυτό συμβαίνει διότι οι νόμοι που ετέθησαν από τον Δημιουργό έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν την ευτυχία και την ευημερία του ανθρώπου. Οι αρχές που βρίσκονται στη Βίβλο δεν είναι για το όφελος του Θεού. Η θέσις Του ως παγκοσμίου Κυριάρχου με κανένα τρόπο δεν ενισχύεται απλώς επειδή μερικοί άνθρωποι προτιμούν να εναρμονίζουν τη ζωή τους σύμφωνα με το θέλημα του. Και από την άλλη πλευρά, η θέσις του δεν μεταβάλλεται όταν οι άνθρωποι αγνοούν το θέλημά του για δική τους βλάβη. Αυτή η ανθρώπινη αποτυχία κάνει πιο έντονη τη δικαιοσύνη του Θεού και αποδεικνύει ότι ο οδός του Θεού είναι υψηλότερη από τις οδούς των ατελών και αμαρτωλών ανθρώπων.

Όλοι οι άνθρωποι, που ακολουθούν τη δική τους ιδιοτελή οδό αλλ’ επιθυμούν να λάβουν ευλογίες, πρέπει να μετανοήσουν, να εγκαταλείψουν την πορεία τους και ν’ αγωνισθούν να κατευθύνουν τη ζωή τους σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Αν ζούμε σε αρμονία με το θέλημα του Θεού τώρα, θ’ απολαμβάνωμε καλύτερες σχέσεις με τους συνανθρώπους μας, καθώς και μια υγιή και ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Θα διατηρήσουμε επίσης μια καθαρή συνείδησι ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων. Και ενώπιόν μας βρίσκεται η λαμπρή προοπτική της αιωνίου ζωής στο δίκαιο νέο σύστημα όπου τα νοήμονα πλάσματα θα ζουν σε αρμονία με τις υψηλές βουλές του Θεού.